Sunday, October 31, 2021

မညှာမတာ

 


မညှာမတာ

မွန်မွန်တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူကစူလိုက်သဖြင့် စူပုတ်ပြီး အိမ်ပြင်ထွက်လာသည်။ အသက် ၁၈နှစ် အရွယ် မွန်မွန်ဟာ နမည်နဲ့လိုက်အောင် ဥစ္စာပေါရုပ်ချော လှမ်းလျှောက်တိုင်း ဘယ်ညာယိမ်းနေတဲ့ တင်ကြီးနှစ်လုံးနဲ့ နိုးနှစ်လုံးဟာ အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ဖွံဖြိုးလှသည်။ သမီးဘယ်သွားမလို့လဲ မျက်နာကစူပုတ်နေတာဘဲ ဘာလဲ သမီးအမေဆူလိုက်လို့လား… လာလာအဖေနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့…. အဖေဆိုလို့ အဖေရင်းတော့မဟုတ်ပါဘူး မွန်မွန် ၁နှစ်ခွဲအရွယ်မှာ မွန်မွန်အဖေဟာ ယာဉ်တိုက်မှုဖြင့် ဆုံးသွားပြီးနှစ်လအကြာမှမိခင်ဖြစ်သူဟာ ကိုမျိုး ဆိုတဲ့လူနဲ့ပေါင်းသင်းခဲ့တာပါ.အသက်၃၀ အရွယ်သာရှိသေးတဲ့ ကိုမျိုးဟာ အရပ်ရှည်ရှည်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်နှင့် အလွန်စိတ်ကြီးတက်သူပါ..မွန်မွန်က လည်း ငယ်ငယ်ထဲက ပထွေးလက်ပေါ်မှာကြီးလာတာဆိုတော့ပထွေးကိုဘဲ အမေထက်ပင်ချစ်ကြောက်ရိုသေ နေရသည်။ အခုလဲကြည့် ပထွေးရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး ဖက်ထားရှာလေသည်။

လာပါသမီးရယ် ဘာမှမကြောက်နဲ့ ဖေဖေတစ်ယောက်လုံးရှိပါတယ်။လာအိမ်ပြန်မယ် ဆိုပြီ… ပထွေးလက် ကိုဆွဲပြီး အိမ်ပြန် လိုက်သွားသည့်… ။ ကိုမျိုးနဲ့ မွန်မွန်အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် မွန်မွန်အမေဟာ အဝတ်စားထုတ်ကိုစွဲပြီး…ကိုရေ…နယ်ကအဒေါ်အသဲအသန်ဖြစ်လို့အာ့တာမေ လိုက်သွားလိုက်အုံးမယ်…. အေးအေး,။ မွန်မွန်ကတော့ ရင်ထဲကပင်အဒေါ်ဖြစ်သူကိုကြိတ်၍ကျေးဇူးတင်နေသည် ဖေ. သမီးအပေါက်ထပ်တက်တော့မယ် အေးအေး သမီး…. ။ ပထွေဖြစ်သူ ကိုမျိုးလဲ အပေါ်ထပ်တက်သွားတဲ့မယာပါသမီးမွန်မွန်ရဲ့ ဟန်ချက်ညီစွာ ဘယ်ညာရိမ်းနေတဲ့ တင်သားတေကိုကြည့်ရင်း… . မွန်မွန်.မွန်မွန် တစ်နေ့တစ်ခြားပိုပိုပြီးတော့တောင် ဖင်တေရင်တေလှလာပါလား ကိုမျိုး မွန်မွန်ရဲ့ ဖင်တေကိုကြည့်ရင်းအခန်းသို့ဝင်ပြီး ဂွင်ထုနေလိုက်သည်။ အလုပ်ကမောမောနဲ့ပြန်လာပြီး ဂွင်ထု လိုက်ဖြင် ဂွင်းထုးရင်နဲ့ပင်ကုတက်ပေည်အိပ်မောကြလေနေပြီ။

ည ခြောက် နာရီထိုးတာနဲ့ မွန်မွန် လဲထမင်းဝိုင်းပြင်ပြီးပထွေးဖြစ်သူ ကိုမျိုးကိုနိုးရန်အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင်. လီးကိုတစ်ခါမှမမြင်ဘူးသေးသော အပျိုရိုင်းလေး မွန်မွန် တစ်ယောက်အသက်ရူသန်တေမြန်လာပြီး တစ်ခါမှမခန်းစားဖူးသေးသောခံစားမှုမျိုးကို ခံစားမိပြီးအဖုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်း ဖီး တေတက်နေတာ ပထွေးဖြစ်သူနိူးနေတာကိုပင် သတိမထားမိ.. မွန်မွန်… ဟဲ့မွန်မွန် ပထွေးဖြစ်သူကိုမျိုးလဲရလာ တဲ့အခွင့်ရေးကို လပ်လွတ်မခံဘဲ စိတ်တျုနေသောအနေထားဖြင့် မယာပါသမီးမွန်မွန်ကို ခေါ်လိုက်သည် မွန်မွန် လည်းလန့်၍ ပြန်ပင်မထူးရဲ ..။ ဟဲ့ငါခေါ်နေတာမကြားဘူးလား…. ဟုတ်ဟုတ် ကြားပါတယ်ဖေဖေ… ညည်းငါ့အခန်းထဲဝင်ပြီး ဘာလုပ်နေတာလဲ. ဘာမှမလုပ်ပါဘူး…သမီးဟိုလေ..ဟိုဟာ .. ဟိုတေဒီတေလုပ်မနေနဲ့ နင်လုပ်နေတာငါအကုန်လုံးမြင်တယ်နင်ငါ့လီးကိုကြည့်ပြီး နင့်အဖုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်နေတာမမြင်ဘူးထင်နေလား….။

မဟုတ်ပါဘူး ဖေရယ်. .. ဘာမှငါ့ကိုလာမလိမ်နဲ့ ညည်းလိမ်ရင်ပိုဆိုးမယ်နော် မှန်မှန်ဖြေစမ်း…ဟုတ်ပါတယ်…ဘာဟုတ်ပါတယ်လဲ ပြည်ပြည့်စုံစုံဖြေ…. သမီး အဖေ့ ဟိုဟာ ဟိုဟာ..ကို ဟိုဟာဒေ ဒီဟာဒေ လာပြန်ပြီလား ငါစိတ်တိုလာပြီနော် ဟုတ် ဟုတ်သမီးအဖေ့လီးကိုကြည့်မိပါတယ်… အေး ညည်းအပြစ်ကိုညည်းသိတယ်နော်… ဟုတ် သိပါတယ်ဖေ….. သွားမြန်မြန် ခြံအပြင်မှာတုတ်သွားကောက်ခဲ့ရီ…ဟုတ်..ဟုတ် မွန်မွန် လဲကြောက်ကြောက်ဖြင့် ခြံပြင်ကိုပြေထွက်ခဲ့သည်.. မယားပါသမီး မွန်မွန်ပြေးသွားပုံကိုကြည့်ရင်း ကိုမျိုတစ်ယောက် ပိတိတေဖြင့်ကြည့်နေလေသည် (စွဲရတော့မယ်) ခြံပြင်မှဝါးခြမ်းပြားတွေ့သဖြင် မွန်မွန်တစ်ယောက်တုံ့ဆိုင်းမနေဘဲ အိမ်ထဲသို့အမြန်ဝင်ပြီး ပထွေးဖြစ်သူလက်ထဲကိုထည့်ပေးလိုက်သည်။ မွန်မွန် ရှေ့ကိုတိုးခဲ့စမ်း အကြောက်လွန်နေသဖြင့် မွန်မွန် ရှေ့ပင်မတိုးရဲ ကိုမျိးလဲဒေါသထွက်ပြီး..ဖြန်း..ဖြန်း..ဆိုနှစ်ချက်ရိုက်ခြလိုက်သည်..။

မွန်မွန်လဲနာလွန်း သဖြင့်ငို့လည်းငိုရှေ့မတိုးရင် ထပ်ပြီးရိုက်ခံရမှာစိုးသဖြင့် ရှေ့ကိုတိုးခဲ့သည် လက်မြောက်ပြီး ဟိုဘက်လည့် မွန်မွန်တစ်ရောက် ပထွေးဖြစ်သူကိုကြောက်လှသဖြင့် လက်ကိုမြောက်ပြီး ပထွေးနဲ့ ဘေးဇောင်းအနေထားသို့လည့်လိုက်သည်။ပထွေးဖြစ်သူကိုလှမျိုးက မွန်မွန်ရဲ့ စကတ်ကို စွဲမလိုက်သည်နှင် မွန်မွန်လည်း လက်ကိုအောက်ပြန်ခြပြီး စကတ်ကိုအောက်သို့ပြန်ဆွဲချလိုက်သည်။ နင့်ကိုလက်မြောက်ထားလို့ပြောနေတာနင် နားမလည်ဘူးလား ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း…. သုံးလေးချက်ရိုက်လိုတာ မွန်မွန်လည်း မတ်တပ်ပက်မရပ်နိုင် ခွေလျပ်ကြသွားသည်။ ဟဲ့ မျက်ရေကိုအခုသုတ်. ပြန်ပြီးမတ်တပ်ရပ်စမ်း…ဟုတ် ဟုတ်…ညည်းကအတက်ကောင်းတေတပ်နေတာ ဆိုတော့ငါကဆုံမပေးရမှာပေါ့..နင့်ကိုဖင်လှန်ပြီးရိုက်မလို့ စကတ်တေက ရှုပ်တယ် စကတ်ကိုချွတ်ပြီးလက်မြောက်ထား….. မွန်မွန်တစ်ယောက်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ….အိမ်နေရင်ဖြစ်သဖြင့် ပင်တီနဲ့ ဘရာ မဝတ်ထား။

တကယ်လို့စကတ်ချွတ်လိုက်ရင်မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းကိုတုံးလုံးဖြစ်တော့မည်…မချွတ်ပြန်ရက်လည်း ပိုပြီးအရိုက်ခံရတော့မည်။ ဟဲ့ ငါပြောနေတာမကြားဘူးလာ း. သမီးမှာ ဟိုဟာ… လာပြန်ပြီလားဟိုဟာ. ချွတ်ဆိုချွတ်..မချွတ်လို့ကတော့ငါ့အကြောင်းကောင်းကောင်းသိမယ်.။ မွန်မွန်လည်း ရှပ်ရှပ်နဲ့ပင် စကတ်ကို ချွတ်ချလိုက်သည်…လက်မြောက်ပြီး ငါ့ဘက်လှည့်စမ်း.. မွန်မွန်ရှက်ရှက်နဲ့ပင်မျက်စိမှိတ်ပြီးကိုမျိုးဘက်လှည့်လိုက်သည့်… လှလိုက်တဲ့အဖုတ်….ကိုမျိုးလည်းဘေးကခုန်ကိုမွန်မွန်ရှေ့မှာယူထိုင်ပြီးမွန်မွန်ရဲ့အဖုတ်လေးကို ပွတ်ကြည့်လိုက်သည်… မွန်မွန်လဲတစ်ခါမှအကိုင်မခံဘူးသဖြင့် ကိုမျိုးလက်ကို လန့်ပြီးဖယ်လိုက်မိသည်။ ကိုမျိုးလဲဒေါသထွက်ပြီး လက်ကိုသုံးချက်ရိုက်လိုက်သည်။ဖြန်း…ဖြန်း…ဖြန်း နောက်ဆို ပြန်ချအုံးမလား ပြန်ချအုံးမလား….. မချ တော့ပါဘူးဖေရယ်. လာငါ့နောက်လိုက်ခဲ့ဆိုြပီး ကိုမျိုးမနက်တိုင်း ဘားခိုနေတဲ့ ဘားတန်းမှာလက်ကို ပဝါပါးနဲ့ပတ်ပြီး ကြိုးတုတ်ထားလိုက်သည်။

မွန်မွန်မတော့အငိုနဲ့ပင် ပထွေးဖြစ်သူကိုမျိုးလဲ နောက်တစ်ကြိမ်ခုန်ပြန်ယူပြီး မွန်မွန်ရှေ့မှာထိုင်လိုက်ပြန်သည်။ ခုနကငါလီးကိုကြည့်ပြီးပွတ်နေတာ ဒီအဖုတ် ဟလား..ပွတ်ပေးရမှာပေါ့ဆိုပြီး.. မွန်မွန်အဖုတ်လေးကိုအပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲနေလိုက်သည်။ မွန်မွန်တစ်ယောက် ဖီး တေတက်ပြီး ငိုသံတိတ်၍ညည်းသံလေးများပေါ်လာသည် ဟင်း…..အင်း….အင်း……. တော်တော်ကြာပွတ်ပေးပြီး အဖုတ်ထဲလက်ခလယ်ထိုးထည့်ကြည့်လိုက်သည်။ အမေ…..အား နာတယ်….. အဖေနားတယ် ဖြေးဖြေး… ကိုမျိုးတစ်ယောက် မွန်မွန်ပြောစကားကို နားမျှမဝင် လက်ခလယ်ကို ထိုးမြဲတိုင်းထိုးထည့်နေသည်… မွန်မွန်မှာ နာလည်းနာကောင်းလဲကောင်း နဲ့ ညည်းညူ၍သာနေလေသည်.. အင်း….အား……. အား…….. ကောင်းတယ်ဖေ သမီးမနေနိုင်ဘူး သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးပါ အား…ကောင်းတယ် ထည့်ပါဖေ…အား… မွန်မွန်တစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားလေသည်.။

ကိုမျိုးလည်း မွန်မွန်ဖြစ်ပုံကိုကြည့်ရင်း ပြုံးစိစိဖြင့် မွန်မွန်ကို ကြိုဖြေပေးလိုက်သည်…ကြိုဖြေပေးလိုက်သည်နှင့် ပျော့ခွေ၍ လှဲခြလိုက်သည်။ ကိုမျိုးကတော့ အခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ ပတ်လပ်အနေထားဖြင့် မွန်မွန် ကို….. မွန်မွန် ဒီကိုလာခဲ့စမ်း….. ထဖို့ရန်အားမရှိသော်လဲ အရိုက်ခံရမှာကြောက်သောကြောင့် မွန်မွန် အားယူ၍အခန်းပြန်ဝင်ခဲ့သည် လာကုတင်ပေါ်တက်ပြီ ငါ့လီးစုတ်ပေးစမ်း…. ရှန်….. မွန်မွန်လန်သွားလေသည်..နဂိုထဲက အသန့်ကြိုက်သူမို့ မွန်မွန်တစ်ယောက် သု့ ပထွေးရဲ့ လီးကိုစုပ်ဖို့မပြောနဲ့ အနံပင် မခံနိုင်….လီးကိုကြည့်ပြီးရင်ထဲမှာ ပျိုတက်သလိုခံစားနေမိသည်။ ငါလီးစုပ်ပေးလို့ပြောနေတာမကြားဘူးလား..ထပ်အရိုက်ခံခြင်နေတာလား… မွန်မွန်မှာရွေးခြယ်ဖို့လမ်းမရှိ အရှိက်ခံတာထက်စာရင် လီးစုပ်ပေးကတာတော်သေး ဟုတွေးပြီး ကုတင်ပေါ်သိုတက်ပြီ ထိုင်နေလိုက်သည် လီးကိုစုပ်မယ်သာပြောတာရင် ထဲမှာအခုထိ မသဒီ။ ဟဲ့လုပ်လေ မြန် မြန် ငါလီးကို သေခြာကိုင်ပြီးစုပ်…။

သေခြာမစုပ်လို့ကတော့ နာမယ်သာမှတ်…. မွန်မွန် တစ်ယောက် ပထွေးရဲ့ လီးကိုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ဝတင်တေ့၍သာထားသည် ကိုမျိုးရဲ့လီးဟာ အရှည် ၆ လက်မ လုံးပတ် ၃လက်မခွဲလောက်ရှိသည့် လရဲ့ထိပ်မှာ လရည် တေ ကပ်နေသဖြင် မွန်မွန်အဖို့ စုပ်ရန်အဆင်မပြေ ပြို့ပြို့၍သာနေသည်။ ကိုမျိုးက အသံမာကြီးဖြင့်… ပါးစပ်ထဲထည့်မှာဖြင့်မထည့်ဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ…အဲ့တော့မှမွန်မွန်လည်း လီးကိုရွံရှာ သောလည်း ကြောက်ကြောက်ဖြင်ပင် ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည် စိတ်ထဲမှာ ပျိုအန်ခြင်သော်လဲ စိတ်ကို မနဲထိန်းပြီး သက်၍စုပ်ပေးနေသည်။ ကိုမျိုးကတော့ အရသာထူးတွေ့ပြီးမိန်းနေလေသည်… စုပ် စုပ် အားရပါးရစုပ် …အား…..စုပ်စမ်းပါ….အားရပါးရစုပ်….။ ကိုမျိုးကာမစိတ်အထွတ်အထပ်သို့ ရောက်နေလေပြီ…… အားသမီး ကောင်းတယ် စုပ်..စုပ်…စုပ်… အားရပါးရစုပ်စမ်း….. ကိုမျိုးပြီးခြင်လာပြီ…….မွန်မွန်ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင်ကိုင်ပြီး သုံးလေးချက်စောင့်လိုးလိုက်တာ။

ကိုမျိုး မွန်မွန် ပါးစပ်ထဲမှာပင် လရည်များပန်းထည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုဖိထားလိုက်သည်။ မွန်မွန်မှာ ထွေးထုတ်ဖို့ လီးကပါးစပ်ထဲမှာတန်းလန်း…. ကိုမျိုးက နှာခေါင်းပိတ်ပြီး လရည်ကို မျိုချခိုင်းလိုက်သည်……မွန်မွန်လဲ ပထွေးဖြစ်သူကိုမလွန်ဆန်ရဲသဖြင့် မမျိုခြင်သော်လည်းမျိုခြလိုက်ရသည်။ လီးကို မွန်မွန်ပါးစပ်ထဲစိမ်ထားပြီးမှ မွန်မွန်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပလတ်လန်ခိုင်းလိုက်သည်…. မွန်မွန်လဲ ပထွေးဖြစ်သူကိုမလွန်ဆန်ရဲသဖြစ် ပထွေးဖြစ်သူပြောသလိုင်နေပေးလိုက်သည်။မွန်မွန်အပေါ်မှ ပထွေးဖြစ်သူကိုမျိုး ကတက်ခွပြီး အဖုတ်ထဲကို စတွေး ထွေးထည့်လိုက်သည့်။ မွန်မွန်မှာတော့ လီဖြင့်မဆိုထားနှင့် လက်သန်းမျှပင် မထိုးထည့်ဖူးသေးသောမိမိဘစောက်ပတ်ကို ကိုအဖေရွယ် ပထွေးက လီးကြီးကြီးဖြင့် လို့တော့မည်ကိုရင်ထဲမှာ တစ်ဒိန်းဒိန်းခုန်ရင်း မျက်စိကိုမိတ်ပြီး ခေါင်းအုံးကို လက်နဲ့ ကြစ်ကြစ်ပါအောင် စုပ်ထားလိုက်ပြီး ဖို့ရန်အသင်စောင့်ဆောင်နေလိုက်ပြီ… ။

ဒီအခြေနေကို ဘေးမှာခြောင်းကြည့်နေသူ ကိုမျိုးရဲ့တူခြောင်းကြည့်နေသည်ကို နှစ်ဦးစလုံးသတိမထားမိ. ကိုမျိုးကတော့…. လီးကို မွန်မွန်ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ရင်း အပေါ်ဆွဲအောက်ဆွဲလုပ်နေသည်…မွန်မွန်လည်း ဖီး တေတက်ပြီး ညည်သံလေးသဲ့သဲ့ ထွက်လာသည်… အင်း……အင်င်းး…….ဟင်း…..ဟင်း….. .အဖေ သမီးမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးမယ်ဆိုလဲလိုးပါတော. သမီးမနေနိုင်တော့ဘူး…..ဟင်း သမီးဖြစ်သူအချက်ပေးလိုက်သည်နှင့်ကို မျိုးလဲ လီးကိုအဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက် သတ္တဝါနဲ့ လက်နက်နဲ့မမျှသဖြင့်။ လီးကမဝင် ကိုမျိုးလဲ အားစိုက်ပြီး ဖိထိုးခြလိုက်ရာ…. အား….အမေ…….သေပါပီ……သမီးစက်ပတ်တော့ ကွဲပါပြီ…အား…နာတယ်…. သမီးတောင်းပန်ပါတယ် ဖေဖေရယ်.. သမီးနောက်တစ်ခါဖေဖေလီးကိုမကြည့်တော့ပါဘူး…ဟီးးဟီးး ဖေဖေလီးကိုစုပ်ဆိုလဲ စုပ်ပေးပါ့မယ် အခုတော့တော်ပါတော့….. သမီးစက်ပတ်တော့ကွဲပါပြီ…… ကိုမျိုးကတော့သမီးဖြစ်သူရဲ့စကားကိုဂရုပင်မစိုက်။

ဒစ်တစ်ဝက်ကျော်ကျော်မျှသာဝင်သေးသောလီးလို အားနဲ့ဖိ၍ထိုးထည့်လိုက်သည်…… အား……အားမလေးသေပါပြီ.အဖေရဲ့… သေပါပြီ.. အား…အား…….အမေရေကယ်ပါအုံးအမေရယ်…. သမီးစပ်ပတ်တော့ ကွဲပါပြီ အပျိုရိုင်းလေးဘဝကြင့်သားမရှိဘဲ လီးကြီးကြီးဖြင်အလိုးခံရသဖြင့် သွေးစများပင်ထွက်နေလေပြီ. ဆယ်ချက်လောက်ဖြေးဖြေးလေး ခုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေသော်လည်း အပျိုမြှေးမှာမပေါက်သေးပါ မွန်မွန် နာကြင်မှုနှင်အတူ ခံစားမှုတစ်မျိုး နာကောင်းကြီးကိုခံစားနေရပြီ…အဲ့အချိန်မှာဘဲ… ကိုမျိုဟာ လီးတစ်ဝက်မျှသာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ရာကနေ မွန်မွန်ခါးကိုညစ်ပြီး အားကိုထည့်၍ဖိထိုးခြလိုက်သည်…… အား……ကွဲပါပြီ……သမီးစက်ပတ်တော့ကွဲပါပြီ….အားနာတယ် အဖေရယ် ဖြေဖြေလိုးပါ…. သမီးကိုသနားပါအုံးအဖေရယ်…အားသေပါပြီ….. မွန်မွန်တစ်ယောက်အော်ရင်းနဲ့ပင် ကာမအထွ၌အထပ် ရောက်လာပြီ။

လိုး….. လိုးစမ်းပါ…..အဖေ ရယ်…..သမီးစက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲပါစေ….လိုးစမ်းပါ….အား….ပြီးတော့မယ် ဖေ….အား ကိုမျိုးနဲ့ မွန်မွန် နှစ်ဦးစလုံးပြိုင်တူပြီးလိုက်သည်။ ကိုမျိုးနှင် မွန်မွန် အပြင်းအထန်လိုးပွဲကြည့်ရင်း ဘေးမှခြောင်းကြည့်နေသူ အရှိုင်းလဲ စိတ်တေထန်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင် ဂွင်ထုရင် အခန်းဝမှာပင်…. ပြီးသွားလေသည်။ ဝုန်း……အခန်အဝမှ ထောင်ထားသော အမိုက်ကို အရှိုင်း ရုတ်တရက်ဝင်တိုက်မိလိုက်သည်။ ကိုမျိုးနဲ့ မွန်မွန်လည်းအသံကြားရာဘက်သို့.. လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ.ဟင်။ အရှိုင်း… အရှိုင်း……။ မွန်မွန်ရင်ထဲမှာ နာကြင်မှုထက် မိမိချစ်သူအရှိုင်း ရှေ့မှာသူဦးလေးကိုမျိုး ပတ်ပတ်ဆက်ဆက် လိုးတာ ခံနေရ သည်မို့ မျက်ရည်များပင်စီးကြနေသည်.. အရှိုင်းတောင်းဆိုခဲ့စဉ်အခါက ခါးခါးသီးသီးငြင်းခဲ့ သော်လည်း အခု အရှိုင်းရှေ့မှာတင်ပထွေးဖြစ်သူနဲ့ ပတ်ပတ်ဆက်ဆက် လိုးပွဲဝင်နေခြင်းကို ရှက်လည်း ရှက်…၍ စကားပင် ပြန်မပြောနိုင်။

အရှိုင်းလဲခြောင်းကြည့်ခဲ့စဉ်က မိမိချစ်သူမှန် မသိခဲ့.. အခုတော့…မိမိဦးလေးလိုနေသောမိန်းကလေးဟာသူချစ်သူကောင်မလေးမှန်းသိလိုက်ရသဖြင့်… မျက်ရည်များပင် စီးကြနေပြီး…အခန်ရှေ့မှာပင်…သူချစ်သူဖြစ်အင်ကို ကြည့်ပြီးယူကြုံးမရ ဖြစ်နေလေသည်။ ဒီ အခြေနေကိုရိပ်မိလိုက်သောကိုမျိုးကအတွေးထဲတစ်ခု စဉ်းစားလိုက်ပြီး…..။ ဟောင့် အရှိုင်းလာလေကွာအထဲဝင်ခဲ့….ဒီကောင်မ $ ချိုးမပြေလို့ ဆုံးမနေတာ..လာ….လာ….အထဲဝင်ခဲ့..။ ဟုတ်.. ဦး.. လာကုတင်ပေါ်တက်…. ဟုတ်ဦး..။ မွန်မွန်ကတော့ အရှိုင်းကို မျက်နာမပြဝံ့၍ ခေါင်းကို မျက်လွဲ၍နေရင်း မျက်ရည်များစီးကြလို့နေလေသည်….. ကိုမျိုးကတော့မွန်မွန်အဖုတ်ထဲစိမ်ထားတဲ့လီးကိုနုတ်ပြီး ဘေကအဝတ်ဆွဲယူပြီး လီတွက်ပေနေသော.. လရည်များကို အဝတ်ဖြက့်သုတ်ရင်း…အမောဖြေနေသည်။ မွန်မွန်နဲ့ အရှိုင်းကတော့ တစ်ယောက်မျက်နာ တစ်ယောက်လွဲရင်း အတွေးကိုစီနဲ့…ပင်။ အရှိုင်း ဒီဘက်လှည့်လေလေကွာ…. မွန်မွန် အရှိုင်းလီးကို စုပ်ပေးလိုက်စမ်း.။

မွန်မွန် တစ်ယောက်အရှိုင်းမှာကို့ချစ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း အရှိုင်းချစ်တာကို အသာစီးယူပြီး အမြဲတမ်း မာနထားပြီး အနိုင်ယူခဲ့လေသည်။ အခု ကိုအမြဲအသာစီးယူနေသော အရှိုင်း လီးကို းစုပ်ပေးရမယ်ဆိုတော့ အလွန်ပင်ရှက်နေသေည်..မစုပ်ရင်လည်း ပထွေးရိုက်မှာကိုကြောက်လှသဖြင် ရှက်ရှက်နဲ့ပင် အရှိုင်းလုံခြည်လေးကိုလှန်ပြီး…အရှိုင်းလီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည်။ အရှိုင်း…နာကြည်းမုန်းတီးမှုနဲ့..ဘာမှပင်ပြန်မပြောမျက်နှာထားတင်း၍သာထားလေသည်။ ဘလို့ဘဲမျက်နထားတင်း၍ထားပါသော်ညားလဲမွန်မွန်ရဲ့ အစုပ်ကောင်းလှတဲ့ အခိုက်တန့် မှာတင် အရှိုင်း တစ်ယော ကာမစိတ်တေ ထကြွလာပြီး…အသံများပြင်ထွက်လာလေပြီး… ကောင်းတယ် စုပ် စုပ် နာနာလေးစုပ် ပြီးတော့စုပ်…… အသံများရဲ့ အစုံးမှာ အရှိုင်းတစ်ယောက် မွန်မွန်ပါးစပ်ထဲမှာတင် လရည်များပန်းထည့်လိုက်သည်…မွန်မွန်လဲ လရည်များကိုတစ်စက်မကျန်ပင် သောက်ချလိုက်လေသည်……..။

မွန်မွန် ဖင်ကုန်းစမ်း…. ကိုမျိုးရဲ့ စကားသံကြောင့် မွန်မွန်တစ်ယောက် အရှိုင်းလီးကို စုပ်နေရာကပင် ဖင်ကုန်းလိုက်ပါသည်။ ဟောင့် အဲ့ကောင်မကို နာနာ ဆုံးမလိုက်စမ်း….။ မွန်မွန်ငါ့လီးစုပ်ပေးစမ်း… မွန်မွန်လည်းဖင်ကုန်းနေရာကပင် ကိုမျိုးဘပ်လှည့်ပြီး ကိုမျိုးလီးကိုးစုပ်ပေးနေချိန်မှာဘဲ အရှိုင်း က မွန်မွန်ရဲ့ အဖုတ်ထဲ သူ့လီးကိုစောင့်လိုးလိုက်သည်…… မွန်မွန်ပါးစပ်ထဲလီးနှင့်ပြည့်ကြပ်နေ၍အော်လို့ပင်မရ…. အရှိုင်း လိုးချက်တေက ကိုမျိုးလို ညင်ညင်သာသာမလို့ဘဲတစ်ခါထဲ စောင့်ထိုးလိုက်သဖြင့်မွန်မွန်တစိယောက်မချိမလှခံစားနေရပြီလေပြီ….. အု့….အင့်…အင့်……အင်း…… အရှိုင်း ကာမစိတ်တေ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လာပြီ…မွန်မွန် ဆပင်ကို ကိုင်ပြီး အသကုန်ဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ… မွန်မွန်အဖုတ်ထဲမှ သွေးများပင်ထွက်ကြနေလေပြီ။ အတန်ကြာအောင်ဆောင့်ပြီး… အရှိုင်း လီးကိုဆွဲနုတ်၍ ဖင်ပေါင်ကို စတွေး ထွေးထည့်လိုက်ပါသည်…ပြစ်…။

ကိုမျိုးကတော့… မွန်မွန် အစုပ်ကောင်းမှုကြောင့်…. မိန်းနေဇဲ……။ မွန်မွန်တစ်ယောက် ဖင်ကိုအစိမ်းသက်သက်လို့ခံရတော့မယ်တာတွေး..ရင်း.. ကိုမျိုး ပေါင်ကိုတင်းတင်းကြပ်စုပ်ကိုင်ထားပြီး..ပေါင့်ကိုနဲနဲ ကားပေးရင်း.. အသင့်အနေ့ထား…ဖင်လိုးခံဖို့စောင့်နေလိုက်သည်….။ကို မျိုး ထန်လာပြီ……မွန်မွန်ခေါင်း ကိုဖိရင်း… စုပ်အားရပါးရစုပ်….. .ကိုမျိူးနောက်တစ်ချီပြီသွားလေပြီ။ အရှိုင်း.. ဖင်ဝမှာတေ့ထားတဲ့ လီးကို… အားနဲ့ဖိထိုးချလိုက်သည်…. သတ္တဝါနှင့်လက်နက်နှင့်မမျှသဖြင့်…ထိုးထည့်၍မရသည်ကတစ်ကြောင်း မွန်မွန်နာမှာကြောက်၍ ဖင်ပေါက်ကိုညစ်ထားသောကြောင့်ဖြသ်သည်။ အရှိုင်း အိတ်ထဲမှာပါလာသည့်….တုန်ခါစက်သည့်ပါလီတု ကိုထုတ်ပြီး မွန်မွန် စက်ပတ်ထဲ..ကို ခလုပ်နိပ်ထိုး ထည့်လိုက်ပြီး..မွန်မွန်စိတ်ပြင်းပြအောင်…လုပ်ရင်း ဖင်ဝမှာလီးကိုတေ့ လက်တစ်ဖက်က လုတုကိုကိုင်ပြီး ထုုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေပါသည်… ။

မွန်မွန်…လီတု၏တုန်ခါမှုနှင့်….ဟိုဘက်မွှေဒီဘက်မွှေကြောင့်.. ကာမအရာသာကိုအပြည့်အဝခံစားနေပြီး…. မိမိဖင်လိုးတော့မည်ဆိုတာကိုပင်သတိမရ….. ပါးစပ်က ညည်းညူသံနှင့် အတူ.. အဖုတ်မှာ…အရည်တရွဲရွဲနဲ့…ခံကောင်းကောင်း.မိန်းနေသည်။ မွန်မွန် စိတ်ထန်လာသည်နှင် အရှိုင်းလဲ တုန်ခါနူန်း မြင့်ပြီး လီးတုကို မွန်မွန်အဖုတ်ထဲ တဆုံးထိုးထည့်ပြီး မွန်မွန်ခါးကိုညစ်ပြီးလီးကိုဖိထိုးထည့်လိုက်တာ. အမေ…….ဖင်တော့ကွဲပါပြီ..မွန်မွန် လီတု၏တုန်ခါမှုနှင့် မွှေနောက်မှုက ခံလို့ကောင်းနေရင်း ဖင်ထဲလီးထည့်တာခံလိုက်ရတော့ လန့်ပြီးအော်ရင်း မျက်ရည်များပင်စီးကြနေသည်။ အမေရယ်သေပါပြီ……သမီးတော့..အဖုတ်ရောစက်ပတ်ရောကွဲပါပြီ……. အောက်ကလီးတုကမွှေနောက်နေလိုက်တာ…. နာကောင်းရီးဖြစ်နေသည်..။ အရှိုင်းကတော့…မွန်မွန်ဘယ်လိုဘဲအော်အော်…နာကြည်းနေသောစိတ်ကြောင့်မွန်မွန်ဖင်ကို…. အားစိုက်၍သာစက်လိုးနေသည်…။

နင်ဖင်အလိုးခံရတာကောင်း…လား…..ဖြန်း…. မေးနေတာဖြေလေ… မွန်မွန်အသံမထွက်နိူင်..လက်ဝါးဖြင့် ဖင်ကိုနောက်တစ်ချက်လက်ဝင်ဖြင့်အရှိုင်း ရိုက်၍ ထပ်မေးလိုက်သည်..ဖြန်း…ငါမေးနေတာမကြားဘူး…လား….ဖြန်း…ဖြန်း….။ အရိုက်လဲခံရ… လီတုကလဲ မွှေနောက်..နေ ဖင်ကလဲပတ်ပတ်ဆက်ဆက်အလိုးခံရနေသည့်ကြားမှာ… မွန်မွန်…မောဟိုက်၍ ပြန်မဖြေနိုင်….။ ဖြန်း……ဖြန်း…..ဖြန်း…….ဖြန်း…….ဖြန်း…… အရှိုင်းကတော့ မဖြေမခြင်းရှိက်နေဆဲ……. ဟုတ်ကောင်း…ကောင်းပါတယ်ရှင်…..ရှင်ကြိုက်သလိုလိုးပါ…..။ နောက်တစ်ခါငါ့ကို…အရင် လိုဆက်ဆံအုံးမလား….ဖြန်း….. အရှိုင်းကတော့ အလိုးကြမ်းကြမ်းဖြင့်လိုင်းရင်း….လက်ကမွန်မွန်တင်ပါးကို အားရပါးရရိုက်နေပါသည်။ ကြောက်ပြီလား..ဖြေစမ်း…။ ကြောက်ပါပြီ….အရှိုင်းရယ် နောက်တာခါ….အနိုင်မကြင့်တော့ပါဘူး….ကြောက်ပါပြီ…ကြောက်ပါပြီ……. ။…မွန်မွန်စက်ပတ်ရော အဖုတ်ရော….ကွဲသွားလေပြီ။

ကိုမျိုး… လီးနောက်တစ်ဖန်တောင်လာလေပြီ… အရှိုင်းခနနေအုံး…..။ မွန်မွန်လာစမ်း ငါ့အပေါ့ကတက်စောင့်ပေးစမ်းလို့ပြောရင်း ဘေးမှတုတ်ကိုစွဲယူလိုက်သည်…မွန်မွန်လည်း….ကိုမျိုးကိုကြောက်လှသဖြင့်….ကိုမျိုပေါ်တက်ခွပြီး စက်ပတ်…ထဲလီးလည့်ပြီးထိုင်ခြလိုက်သည်….နောက်ကနေ အရှိုင်းကလဲ အညိမ်မနေဘဲ ဖင်ထဲလီးတုထိုးထည့်လိုက်သည်….။ မွန်မွန်လေးငါးချက်ပင် ကိုမျိုးကိုကြောက်လို့သာစောင့်ပေးနိုင်တော့သည့်… အာမရှိ….လီးတန်းလန်းနှင့်…ကိုမျိုးကိုဖက်ထားလိုက်သည်….။ ဖေရယ်သမီးကိုသနားပါနော် သမီးမဆောင့်နိုင်..တော့ဘူး… အဖေကြိုက်သလိုသာလိုးပါ..သမီးခံပါမယ်… သမီး မဆောင့်နိုင်တော..လို့…အား……။ မွန်မွန်စကားမဆုံးခင်မှာဘဲ အရှိုင်းက ဖင်ထဲလီးတုကိုဆွဲနုတ်ပြီးအားဆိုက်ကာ..မွန်မွန်ဖင်ထဲ လီးကိုအဆုံးထိုးထည့်လိုက်သည့်…… စက်ပတ်ထဲမှာလဲလီးမှာလီးကပြည့်ကြပ်နေရတဲ့အထဲ… အရှိုင်းကပါ ဖင်ထဲလီးထိုးထည့်လိုက်တော့…။

မွန်မွန် ဘလိုမှပင်မခံစားနိုင်…မတက်သာတဲ့အခြေနေမို့…အော်ယုံပင်အပိုမရှိ..။ အရှိုင်းကတော့….မွန်မွန်ဖင်ကို မညာမတာ လိုးနေp….အချိန်တော်ကြာ… ဆောင့်ချက်များလာ သည်နှင့် မွန်မွန်တစ်ယောက်နာကြင်မှုနှင့်အတူ.နာကောင်းကြီးခံစားနေရpလေ… အား……ကောင်းတယ်လို့းလို့……ဖင်ကွဲရင်ကွဲပါစေ… အားရှိသလို့သာလိုးပါတော့အရှိုင်းရယ်….။ မွန်မွန် တစ်ညလုံး ကိုမျိုးနဲ့ အရှိုင်း ပတ်ပတ်ဆက်ဆက်လိုးပွဲဝင်ပြီး..အိပ်မောကြနေလေသည်…..။ မွန်မွန်ထစမ်း…ငါ့လီးစုပ်ပြီးစမ်း.. မွန်မွန်အိပ်ခြင်မူးတူးနဲ့ ကိုမျိုးလီးကို..မစုပ်ခြင်စုပ်ခြင်နဲ့ စုပ်ပေးနေရှာသည်….။အား..နောက်ကနေ အရှိုင်းက မွန်မွန် ဖင်ပေါက်ထဲလီးကို တစ်အားဖိလိုးခြလိုက်သည်..။ အားနာလိုက်တာ အရှိုင်း ရယ်ဖြေးဖြေးထည့်ပါ…အဲ့တာ့ စက်ပတ်မဟုတ်ဘူး ဖင်ပေါက်ဟဲ့…။ ဖင်ပေါက်လဲမလိုးရဘူးလား…နက်တို့မိန်းမတေက ဖက်ခံဖို့သက်သက်ဘဲမွေးလာကြတာ ရှာမရှည်နဲ့ အေးအေးဆေးဆေးညိမ်ခံနေ မခံလို့ကတော့ ညကထက်ပိုနာမယ်..။

အေးပါ..ငါကနင်တို့ရဲ့ ကျွန်မပါနက်တို့လုပ်ခြင်သလိုသာလုပ်ပါ…ဒါပေမဲ့ဖြေးဖြေး တော့လိုးနော်…။ မွန်မွန်နင်တော်တော်ရှာရှည်တာဘဲငါလီးကိုသေခြာစုပ်စမ်း… ဟုတ်ဖေဖေ… ။ အင်းဒီလိုပေါ့..ပါးစပ်ကလဲအညိမ်မနေနဲ့ ငါ ဖီးရှိအောင်ပြော …ဟုတ်.ကဲ့ပါ ဖေဖေရယ်…သမီးစုပ်တာကောင်းလားဟင်..။ အင်း..ကောင်းတယ်သမီးရယ်..စုပ်အားရ…အောင်သာစုပ်…..။ အနောက်ကနေ.. အရှိုင်းကလည်းမွန်မွန်ရဲ့ ဖင်ကိုတစ်ဝုန်းဝုန်းနဲ့ဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ မွန်မွန် ခမျာအရှိုင်းကိုလဲကြောက်ရ ပထွေးကိုလဲ……ကြောက်ရနဲ့…အော်လဲမအော်ရဲ..နာလဲနာနဲ့ကြိတ်မှိတ်ပြီး ခံနေရင်း…ပထွေးလီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်နေပေးရရှာသည်..။ စုပ်..စုပ်…ဖေဖေ ပြီးတော့မယ်.သမီး.. မြန်မြန်လေးစုပ်…အား.ရှီး…ကောင်းတယ်စုပ်…..ပြီးပြီ…ပြီးပြီး.. ဆိုပြီး ကိုမျိုးလီးကိုမွန်မွန် ပါးစပ်ထဲကနေဆွဲနုတ်ပြီး မွန်မွန် မျက်နာပေါ် လရည်များသုတ်လိမ်းပြီး.။ ဒီလိုဘဲနေတိုင်း…သမီးကို…လရည်နဲ့ မျက်နာသစ်ပေးမယ်ကြားလား….။

ဟုတ်… ပထွေးကတော့ တစ်ချီပြီးသွားပြီမို့ အခန်းထဲကနေထွက်သွားမှဘဲ….။ အရှိုင်းရယ်နာလိုက်တာ…ဖြေးဖြေးလိုးပါ..နင်ငါ့မသနားဘူးလား။ အား…ကျွတ်..ကျွတ်…နားတယ်… ဖြေးဖြေးလိုးပါ..ရှိုင်းရယ်….,။ မွန်မွန် နင်ငါ့အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးစမ်း…။ နင်ကလည်းဟာ ငါညက တစ်ညလုံး နင်တို့ လိုးတာ ခံနေရတာ… ပင်ပန်နေပြီ. ဘလိုလုပ်ဆောင့်နိုင်မှာလဲ..။ နင်အသားမနာစေခြင်ရင် တက်ဆောင့်…။ အေးပါဟာ…ဆောင့်ဆိုဆောင့်ပေးပါမယ် ငါ့ကိုတော့မရိုက်ပါနဲ့နော် ငါအရိုက်ခံရတာတော်တော် နာနေလို့ပါ။ စကားကြောက ရှည်ပြန်ပြီ.. လာဟိုထက်လှည့်ပြီး ငါအပေါ်တက်ခွ.. လီကိုကိုင်ပြီး စက်ပတ် ဝမှာတေ့ပြီး ဖင်ထိုင်ချ..လိုက်..။ အွမ်း….. ။ မွန်မွန် လက်တစ်ဖက်ကလီးကိုကိုင် စက်ပတ်ကိုတေ့ မျက်စိဆုံမိတ်ပြီးဖင်ထိုင်ချလိုက်ပါသည်.။ အားလားလား..ရှီး ကောင်းလိုက်တာ နာပေမဲ့ ရမက်သွေးတေထကြွနေတဲ့မွန်မွန်တစ်ယောက်၁၀မိနစ်လောက် ပုံမန် ထိုင်လိုက်ထလိုက်နဲ့ စောင့်ပေးနေရင်း…။

အရှိုင်း ငါမောလာပြီဟာ….ငါမဆောင့်နိုင်တော့ဘူး….. ဖြန်း…ဘာမဆောင့်နိုင်တာလဲ မြန်မြန်ဆောင့်…ဖြန်း….နှေးလို့ကတော့သေမယ်…ကဖြန်း။ လက်ဝါးကြမ်းကြီး ဖြင့် အရှိုင်း ရိုက်လိုက်တော့မှ..မွန်မွန် ထပ်တွန့်မတက်တော့ဘဲ ဆောင့်မြဲဆောင်နေရသည်။ ဖြန်းး…မြန်မြန်ဆောင့်စမ်း…ဖြန်း…မြန်မြန် စောင့်ပေးနေသော်လဲ အရှိုင်း ကတမင်တကာ ရိုက်နေသည်…နာပေမယ်လို့…အရိုင်းခံနေရတာကိုက မွန်မွန် အတွက် ဖီး ဖြစ်နေသည် …. ဖြန်း…ဆောင့်..ဖြန်း. မြန်းမြန်ဆောင့်…ဆောင့်….ငါထန်လာpမြန်မြန် ဆောင့်…ဖြန်း..ဖြန်း..ဖြန်း…ဆောင့်စမ်း. ဆောင့်စမ်း..ဆောင့်စမ်း…….။ ပြီးတော့မယ်ဆောင့်ဆောင့် အား…ရှီး း…ကောင်းလိုက်တာ မွန်မွန်ရယ်…ဘာအ ခုမှကောင်းတာလဲ…သူများကို မညှာမတာရှိက်ပြီးမှကောင်းတယ်လာမလုပ်နဲ့….ဒီမှာညောင်းလဲညောင်းနေပြီး တင်ပါတေလဲနီရဲနေပြီ….။ ငါလီးက ခံလို့ကောင်းလား…မွန်မွန်..။ မကောင်းဘူး..။

အေးတွေ့ကြသေးတာပေါ့ မသာမ ငါလီကို ဂေါ်လီထည့်ပြီး ပါဝါတင်ပြီးမှ နှင် စက်ပတ်ကောဖင်ကောကွဲအောင် ထပ်လိုးပြမယ်။ စမီးကစတာကို…ကိုကိုကလည်း….. Noပါ စမရယ် အန်ကယ်ကတော့ noပါ..နောက်တစ်ခါလိုးရင် ဖင်ကွဲဖို့သာပြင်ထား…။ သွားရေသွားခြိုးတော့။ မွန်မွန် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရင်း မိမိဘဝကိုတွေးရင်းတစ်ရုံ့ရုံ့နဲ့ငိုပွဲဝင်နေရရှာသည်။ ဒီအဖြစ်အပျက်တွေကို သူ့အမေပြန်လာ အားလုံးဖွင့်ပြောလိုက်မည်ဟုစိတ်ကရေရွတ်ရင်…မိခင်ပြန်လာတဲ့အချိန် ထိတော့ထား၍သာ စောင့်နေရရှာလေသည်…။ မေမေ ရယ် ပြန်လာပါတော့..။သမီး ဘဝကိုလာကြည့်ပါအုံးမေမေ ရယ်။ ဟဲမွန်မွန် ရေချိုးတာကြာ လိုက်ရီလား….။ ဟုတ်..ပြီးပြီ ပြီးပြီ…။ ရေချိုးပြီးရင် ငါ့စီမြန်မြန်လာခဲ့…။ ဟုတ်..။ ထိုစဉ်…. ဟလို….ဗျာ..ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့.။ ကံမကောင်းရှာတဲ့ မွန်မွန် ဘဝ…. မွန်မွန်အမေ ကား အဲ့စီးဒင့်ဖြစ်ပြီး အောက်ပိုင်းသေသွားရရှာလေသည်။ မွန်မွန်အားကိုးရမဲ့လေပြီ….။

ကိုမျိုးကလည်း မွန်မွန်အမေလစ်ရင် လစ်သလို လီစုပ်ခိုင်းလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ မွန်မွန်ခမျာ မိခင်စိတ်ဆင်းရဲမှာဆိုး၍မပြောပြနိုင်ခဲ့..။ တနေ့တော့ ကိုမျိုး အရက်တေ အလွန်အကျွန်သောက်လာပြီ… မွန်မွန်အမေ ဒေါ်ခင်ကြည်ကို.. ခင် ကိုတို့မလိုးဖြစ်တာတောင်ကြာပြီ..ဒီနေ့ ကိုခင်ကိုလိုးမယ်…။ ပြောရင်းဆိုရင်း ကိုမျိုးက ခင် ရဲ့ထမီ ကို စွဲချွတ်လိုက်သည်.. ဟာ ကို သမီးလေးမြင်သွားရင် မကောင်းပါဘူး…။ မြင်ပစေကွာ..ဒီမှာငါမနေနိုင်တော့ဘူး……။ ကိုမျိုးက ခင်ရဲ့အကျႌပါစွဲချွတ်လိုက်သည်..။ကိုကလည်းကွာ ရှက်စရာကြီး ယခုတော့….ဒေါ်ခင်ကြည် ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်စားမဲ့နေpလေ..။တစ်ခါမလုပ်ဘူးသောကိုမျိူးရဲ့အပြုအမှုထူးဆန်းနေသော်လည်း….ကိုမျိုး အပြူအမှုကို…..ဒေါ်ခင်ကြည်နှစ်သက်နေသည်…။ ဟာ..ကိုကလည်းရှက်စရာကြီး သမီးမြင်သွားရင်မကောင်းဘူး… မြင်ပစေကွာ….ပါးစပ်ဟထား…..။ ဘာလုပ်မလို့လဲ…။ ငါ့လီးကို့စုပ်ပေးရမယ်လေ… ဟာ…ရွံတယ်ကွာ….။

ကိုမျိုးကတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ခက်ပါးစပ်ထဲ လီကို ထိုးထည့်လိုက်သည်.။ သေခြာစုပ်……ရှာကအညိမ်မနေနဲ့သေခြာစုပ်စမ်းပါ…..။ နင်စုပ်တာကလဲ အရသာမရှိလိုက်တာ…..။ ကိုမျိူး ဒေါ်ခင်ကြည် ခြေထောက်ကိုကိုင်ပြီး ဆွဲလည့်လိုက်သည်( ဝမ်းလျားမှောက်အနေထား) ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆွဲ ယူပြီး ဒေါ်ခင်ကြည် အောက်မှာခုပေးလိုက်သည်… အခုတော့ဒေါ်ခင်ကြည် လေးဘက်ကုန်းထားသလို ဖင်ကိုအနှောက်မှာပြစ်ပြီးစပတ်ရောဖင်ပါ စူထွက်နေသည်…။ ကိုမျိုးက အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး… ခင်ရဲ့ ဖင်ဝမှာလီးကိုတေ့ ထားရင်း…ထိုးထည့်ဖို့ပြင်နေသည်….။အား..နာတယ်မလုပ်နဲ့….နာတယ် မလုပ်ပါနဲ့ကိုရယ်။ ဒေါ်ခင်ကြည့်..သမီးတစ်ယောက်သာမွေးလာတာအခုထိ ဖင်မခံဘူးသေး…..။အာ့ကွြပ်ီ….။ မွန်မွန် ရေမွန်မွန်….ဘာလုပ်နေတာလဲဒီကိုလာစမ်း..။ ဟုတ်လာပါပြီ…. ကိုမျိူးမွန်မွန်ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်တော့….. ဒေါ်ခင်ကြည် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ကို ဘာလို့သမီးကိုခေါ်တာလဲ..။

နင့်ကိုလိုးကတာ..အရသာမရှိလို့.မွန်မွန်ကိုလို့မလို့….မွန်မွန်တခါးဖွင့်ပြီးဝင်လာသည်….ကိုမျိုးက သူအမေ ဖင်ကိုလိုနေတာ….အမေကိုယ်ပေါ်မှာလဲ အကျႌ အဝတ်မရှိ….။မွန်မွန် မျက်စိလေးကလည် ကလည်နဲ့…၊၊ ဘာလုပ်နေတာလဲ အဝတ်စားတေချွတ်စမ်း…. ။ ကိုမျိး သမီးကို မဟုတ်တာတေလုပ်မခိုင်းနဲ့…. အမေရှေ့မှာ အဝတ်ချွတ်ခိုင်းတာဆိုတော့မွန်မွန် အလွန်ပင်ရှက်နေသည်….။ဟဲ့ ပြောနေတာမကြားဘူးလား….။ ရှင် ရှင် လူရုပ်မာကျွန်မသမီးကို မဟုတ်တာတေလျှောက်မလုပ်ခိုင်းနဲ့..။ ဒီမိန်းမတော်တော် ရှာရှည်တာပါ…ဖြန်း…။ မွန်မွန် နင်ကိုချွတ်လို့ပြောနေတာ..နားမပါဘူးလား….။ မွန်မွန်မချွတ်ချွတ်ခြင်နဲ့ ချွတ်နေရရှာသည်။ ငါ့လီးကိုနင်အမေရှေ့မှာ စုပ်ပေးစမ်း….။ မတက်သာတော့..မွန်မွန် စုပ်ပေးရရှာတာပေါ့…မွန်မွန်အမေကတော့ ကိုယ့်ရှေ့မှာကိုသမီးက သူများလီးစုပ်ပေးနေရတော့…သမီးဘဝကိုကြည့်ရင်း…အဖြစ်ဆိုးလိုက်ချည်လားသမီးရယ်….။

စုပ်သေခြာစုပ်… ဟုတ်….ဘလိုလဲအရသာရှိလား ဟုတ်ရှိပါတယ်။ ကိုမျိုးဗီတိုထဲက တုန်ခါစက် ပါလီးတုကိုစွဲနုတ်လိုက်ပြီး….. ဒေါ်ခင်ကြည့်ဖင်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်…. အို…. နာလိုက်တာ…ကျွတ်..ကျွတ် လီကြီးက ဒေါ်ခင်ကြီး ဖင်ထဲ ဟိုဘက်ကလိ ဒီဘက်ကလိနဲ့… ဒေါ်ခင်ကြည်..အရသာထူးကို ခံစားနေရလေသည်.. .။ မွန်မွန်နင်အမေပေါ်တက်ပြီးဖင်ကုန်းထားစမ်း….။ ဟုတ်….။ မွန်မွန်သူအမေပေါ်တက်ပြီး ဘေဘက်ကုန်းလိုက်သည်..သားမိနှစ်ယောက်လုံး ထပ်လျှက် လေးဘက်ကုန်းနေရသည့်အနေထား..။ မွန်မွန်.. ရှန်ဖေ….။ နင့်စက်ပတ်ကိုအရင်လိုးရမလား..ဖင်ကိုအရင်လိုးရမလား..။ လိုးခြင်တာသာလိုးပါ ဖေရယ်….. အာ့ဆို စက်ပတ်ကိုအရင်လိုးမယ်နော်.. ဟုတ်.. အား….နာတာ့…အား….အဖေ…နာတယ် အား…သေပါပြီအမေရယ်….သေပါပြီ…… သားမိနှစ်ယောက်လုံး…..ညည်းသံးလေးတေကစည်းနဲ့ဝါး လို့ညည်းညူရှာနေသည်…သားမိနှစ် ယောက်တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက် စုတ်ရင်း…..ကာမအရသာ ကိုအပြည့်အဝခံစားနေရရှာသည်။

ဒေါ်ခင်ကြည်.ရဲ့ဖင်တဲ့ကလီးတုကြီးကလည်း တကြီကြီဘအော်မြည်ရင်း…ဖင်ထဲမှာဟိုဘက်လိမ် ဒီဘက်လိမ့်နဲ့….ဒေါ်ခင်ကြီ အပေါ်ကသမီးကိုပင်မရှက်နိုင်…. အား..ကောင်းတယ်.. မွန်မွန်ကလည်း… ကောင်းတယ်ဖေ..မြန်မြန်လိုးသမီးပြီးတော့မယ် လိုးလိုး…အားအမေကောင်းတယ် လိုး…လိုး..ရှီးကောင်းတယ်ဖေ.. ဖေလဲပြီးတော့မယ်အား.သုံးယောက်သားသံပြိုင်ပင် ပီးသွားလေသည်.။ အခုတော့..မွန်မွန်တို့သားမိနှစ်ယောက်လုံး..ကိုမျိုးကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ.. ကာမကျေးကျွန်တေ ဖြစ်နေရှာလေသည်။ ကိုမျိုးကတော့ တစ်နေ့တစ်မျိုးမရိုးရအောင်..သားမိနှစ်ယောက်လုံးကို လိုးရင်း ပိတိဖြစ်နေသည်..။ ဒေါ်ခင်ကြည်ကတော့..မွန်မွန်နဲ့အတူတူ အလိုးခံရတဲ့နေ့မှ စပြိး အဝတ်မဝတ်ရဟုကိုမျိုက ပြောထားသဖြင့် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပင် ကုတင်ပေါ်မှာ လဲနေရရှာသည်..။ အချိန်ကြာလာတော့ ဒေါ်ခင်ကြည်..အဝတ်ဘလာနဲ့နေရသည် နေသားပင်ကြနေသည်..။

မွန်မွန် ဒေါ်ခင်ကြည်ဆေးတိုက်ဖို့ အခန်းထဲဝင်ရင်း သူ့အမေရဲ့ဘဝကို စိတ်မကောင်းဖြစ်နေသည်။ ဒေါ်ခင်ကြည်ကတော့ တစ်နေ့နေ့.သူ့ရှေ့မှာကိုမျိုးုက သူမလိုးဘဲ သူဖင်ထဲလီးတုကိုထိုးထည့်ပေးပြီး.မွန်မွန် ကိုသာလိုးပေးနေတော့..လီတုနဲ့အာသာမပြေ..။ အခုလဲကြည့်..သု့အဖုတ်ထဲလက်နိုက်အာသာဖြေရင်း…. အိပ်မောကြနေလေသည်..။ မွန်မွန်က သူ့အမေ အဖုတ်ထဲက လက်ကိုဖယ်ပြီး..အမေ့အဖုတ်လေးကို..မရွံမရှာ..လျှာလေးနဲ့.. ယက်ပေးနေသည်..ဒေါ်ခင်ကြည် ခါးပင်ကော့တက်သွားသည်။ အိပ်နေရင်း…အိပ်မက်လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ လန့်နိုင်းရင်း ပေါင်ကြားထဲကြည့်လိုက်တော့… သမီးရယ်..မလုပ်ပါနဲ့… ပါးစပ်ကမလုပ်ပါနဲ့သာပြောတာလက် မွန်မွန်ခေါင်းကိုအတင်းဖိးရင်း…အားရှီးအို..ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ်…လျျှာကလေးနဲ့အဖုတ်လေးထဲထိုးထည့်ပြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့လိုးပေးရင်း…သူအမေအရသာတွေ့နေတာကိုကြည့်ပြီးပီတိဖြစ်နေသည်။

မေမေ ကောင်းလား… အိုဘလို များမေးလိုက်တာလဲ သမီးရယ်ကောင်းတာပေါ့…. အာ့ဆိုသမီးနေ့တိုင်း..ယက်ပေးမယ်နော်။ အား…အစိလိုကိုရပ်…အား..ရှီး…ကောင်းလိုက်တာ…။ပြီးတော့မယ်…ရှီး ရပ် ရပ်…..အား…ကောင်းတယ် ပြီးပြီ.ပြီပြီသမီး.. မွန်မွန်က သူ့အမေအဖုတ်ရည်တေကိုအကုန်ရပ်ပြီးမျိုခြလိုက်သည်။ အောင်မယ် ဒီသားအမိဟုတ်လိုက်ချည်လား…..။ ဖေ ဘယ်တုန်းထဲက ပြန်ရောက်နေတာလဲ… ဘယ်အချိန်ရောက်ရောက်ပေါ့….။ဟုတ်ပီ အကြံရပီ…. မွန်မွန်အဝတ်တေချွတ်.. ဟုတ်။ ပြီးရင်နင်အမေ မျက်နာပေါ်တက်ခွပြီး လေးဘက်ကုံးထား…ဟိုကောင်မ နင်ကနင့်သမီး စောက်ပတ်ကိုလျှက်ပေးလိုက်…။ ဖေရယ်အဲ့လို မလုပ်ခိုင်းပါနဲ့ သမီးငရကြီးမှာပေါ့..သမီးကိုကြိုက်သလောက်လိုးပါ..မေကိုတော့ သမီးစက်ပတ်တော့မရပ်ခိုင်းပါနဲ့။ ဘာလဲနှစ်ယောက်စလုံးနာခြင်လို့လား…..။ ဦးမျိုးရေ ဦးမျိုးရေ…. ဟေဘသူလဲကွ…. ကျွန်တော် ”အရှိုင်း”ပါ..။ အေးတူရီးလာတာနဲ့ အတော်ဘဲလာအခန်းထဲဝက်ခဲ့….။

နင်တို့သားအမိ ဒီနေ့တော့လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး..ခံဖို့သာပြင်ထား….။ ဟာဦး ကောင်းလိုက်ရီလား..ကျွန်တော်လဲ ရှယ်ရာဝင်မယ်လေ ။ မွန်မွန် နင့်အမေ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွလို့ ပြောနေတာမကြားဘူးလား…. ဟုတ်…။ မွန်မွန်သူအမေမျက်နှာပေါ်တက်ခွပြီး လေးဘက်ကုန်းထားလိုက်သည်..။ ဟိုကောင်မ…နင့်သမီး စက်ပတ်ကိုရပ်ပေးလိုက်စမ်း အိုး…မေ…ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်…။ မွန်မွန် ဒီမှာကြည့်စမ်း..ငါ့လီးကို…အရှိုင်းက ဂေါ်လီထည့်ပြီး.ပါဝါတင်ထားတဲ့သူရဲ့ လီးကြီးကိုထုပ်ပြလိုက်သည်…။ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဖုအထစ်နဲ့…အလွန်ပင်ကြီးမှလှတဲ့ အရှိုင်း လီးကိုကြည့်ပြီး..မွန်မွန် မျက်လုံး ပြူးသွားသည်..။ အရှိုင်း မင်းငါ့မိန်းမလိုးမှာလား..မွန်မွန်ကိုလိုးမှာလား….. မွန်မွန်ကိုအရင်လိုးမယ်. သားကမွန်မွန်ကိုလိုပေး…အန်တီက မွန်မွန်စက်ပတ်ကိုသေခြာလျက်ပေး…ဦးက နောက်ကနေ…အန်တီကိုလိုးပေါ့ မကောင်း…ဘူးလား….အေးမဆိုးဘူးကွဒီအကြံ…။

အရှိုင်းကမွန်မွန်အပေါ်တက်ခွပြီး…လိုးရင်အသင့်…ကိုမျိုးကလည်း….ဒေါ်ခင်ကြည်စက်ပတ်ဝမှာလီးကိုတေ့ပြိး လိုးရန်အသင်ပင်။ မွန်မွန် သေခြာကိုင်ထားနော်..နဲနဲနာမယ်..အန်တီကသေးခြာရပ်ပေး အဲ့တာမှနာကြင်မှုပြောက်မှာ….။ ထည်ပြီနော်မွန်မွန်…။ အရှိုင်းစတင်လီးကို..မွန်မွန်ဖင်ထဲ ထစ်မြုတ်ယုံမြ သွင်းလိုက်သည်… အိုး..အား…သေးပါပြီ…အမေရယ်….ကွဲပြီ… မွန်မွန်ဖက်က သွေးတေထွက်ကြလာသည်…ဒေါ်ခင်ကြည်ကလည်း သူ့သမီးနာကြင်မှုဝေဒနာ..ပြောက်အောင် အစွမ်းကုန်လျှပ်ပေးနေရှာသည်..အောက်ကလည်းကိုမျိုးကလည်း စတက်လိုးနေပြီ….။ အား…အမေသေပြီ….အား..ကွဲပြီ.. မွန်မွန် စံချိန်တင်လီးကြီးရဲ့ဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပါ. သို့ပေမဲ့လို့…သူ့အမေအလျှပ်ကောင်းမှူကြောင့်. ရမက်သွေးတွေ ထကြွပြီး..ဖင်ကနာ..စက်ပတ်ကအရသာကောင်းနှင့်..တစ်အားအားနဲ့သာ..။ဒေါ်ခင်ကြည်ကလဲလီနဲ့ဝေးနေတာကြာပြီ မို့ ကိုမျိုးလိုးနေတာကို ဖီလ်း တက်…။

အားနာတယ်…မေမေ သမီးစက်ပတ်ကို မလျှပ်ဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ…သမီး သေတော့မယ်. အား…သေပါပြီအမေရယ်…။ အေးအေး အမေလဲအလိုးခံနေရလို့ပါ…မရဘူလျှက်…မြန်မြန်လျှပ်မွန်မွန်ကတစ်အားအားနဲ့သာအော်နေတာ..အရှိုင်းလီးကတစ်ဝက်ပင်ဝင်နေသေးသည့်..အနောက်မှာခေါ်လီကြီးနေတယ်စွံကားနေတော့လီးက အဆုံးမဝင်သေး။ ဖေဖေ မေမေကိုနာနာလို သမီးကို မလျျှပ်ပေးဘူး…။ ဖြောင်း…ဟဲ့ကောင်မ လျှပ်ပေးလိုက်စမ်းနင့်သမီးကိူ မလျှပ်ရက်ပိုနာမယ်….။ ကာမ ဘဝထဲမှာမွန်မွန်သူ့အမေ့ကိုလဲ အမေမှန်းမသိတော့…သူ့ကောင်းကောင်း ခံစားဖို့သာ စိတ်ထဲမှာရှိသည်။ ဦးမျိုး ကျွန်တော် အိတ်ထဲမှာလီးအတုအသစ်ထွက်လို့ဝယ်လာတာပါတယ် အဲ့ မွန်မွန်အဖုတ်ထဲ ခလုပ်ဖွင့်ပြီးထိုးထည့်ပေး…. အိုလီးတုကလဲ အကြီးကြီးပါလား ကိုမျိူးမွန်မွန် စက်ပတ် ထဲလီးတုကြီးကိုထိုးထည့်လိုက်သည်။ ဟဲ့ကောင်မ နင်သမီးစက်ပတ်ကိုလီးတုကိုင်ပြီး လိုးပေး..။

ပါးစပ်ကလည်းသေခြာယက်အို…ကျွတ်…မွန်မွန်ဖင်ကလီးတစ်ချောင်း..စက်ပတ်မှာလီးကတစ်ချောင်း…အမေကစက်ပတ်လျှပ်ပေနဲ့…..နာကောင်းကြီးဖြစ်နေသည်…။ အားအမေ မြန်မြန်လျှပ်ကောင်းတယ်…လျှပ်….ရှီး..။ အရှိုင်း မွန်မွန်ခါးကိုကိုင်ပြီး…လီးကိုတစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်သည်… အိုး…သေပါပြီ….အား…အမေ…သမီး ဖင်ကွဲပြီ ဘွတ်…ဘွတ်… အားမလေး..သေပါပြီ…ကွဲပြီ… ဘလို လဲ ကောင်းလား ငါလိုးတာကောင်း လားမွန်မွန် မွန်မွန်ပြန်မဖြေနိုင်.. ဖြောင်း..ဟဲ့ဖြေစမ်း.. ကောင်းတယ်…ကောင်းပါတယ်ရှင်… အေးအဲ့တာဆို ညိမ်ခံနေဟုတ်ပြီလား..။ အချက်သုံးဆယ်လောက်…လိုးရင်း..အရှိုင်းလိုးချက်တေက ပိုမိုမြန်ဆန်လာသလိုမွန်မွန်လဲနာကြင်မှုအနည်းငယ် ပြောက်လာပြီး ကာမအရသာထူးတွေ့နေပြီ….ကိုမျိုကလည်း…ထန်လာပြိ မွန်မွန်အမေလဲတော်တော် ကောင်းနေပြီ။ အား..ကောင်းတယ်..လိုး…လိုး…..အရှိုင်း လိုးလိုး…..မြန်မြန်လိုး….ကိုမျိုးရေ.. ကောင်းလာပြီ အသကုန်လိုးတော့..။

အာ းးး ရှီး…အားပီးပီ..ပီးပီး…။ လေးယောက်သားကုတင်ပေါ်မှာ အမောဖြေရင်း…မွန်မွန်က အရှိုင်းရင်ခွင်ဝင်..ဒေါ်ခင်ကြည်ကလဲ ကိုမျိုးရင်ခွင်ထဲမှာတစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း..ပတိတေဝေဖြာရင်း… ပျော်ရွှင်စရာမိသားစု ဘဝလေး..မှာ…မနက်ဝေလီဝေလင်း…နေ့တစ်သစ်ရဲ့….အလင်းရောင်နဲ့အတူ… ပျော်ရွှင် ပြုံးပျော်နေကြလေသည်…။ အရှိုင်း လှကိုချစ်လား ဟင်….။ချစ်တာပေါ့….။ အဲ့တာဆို လှ ကိုလိုး ရင် မညှာမတာဘာလို့လိုးတာလဲ။… အာ့မှ ဖီး ပိုရှိလို့…ဘာလဲ လှက ခံရတာမကောင်းဘူးလား…မကောင်းရင် လီးကို ဂေါ်လီထပ်ထည့် ပြီး.. ပါဝါထပ်တင်လိုက်မယ်လေ…။ ဟိုဆရာ..ဟိုးကောင်းတယ်…အရမ်းကောင်းတယ် မွန်မွန် စကားအဆုံးမှာ ကိုမျိုးနဲ့ ဒေါ်ခင်ကြည်ပါတဟားဟားနဲ့ ပြုံးပျော်ရင်း…. ပြီးပါပြီ။

 

ချစ်သူငယ်ချင်းမလေး

 

ချစ်သူငယ်ချင်းမလေး

ဘဝမှာအမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်… ထိုင်းမှာ ကျောင်းအတူတူတက်ကြတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် တွေဆို သူနေတဲ့အဆောင်ကိုကျနော် သွားသွားလည်တတ်တယ်… တရက် သူ့အခန်းထဲမှာ သူ့စာတွေကူလုပ်ပေးပြီး စကားပြောနေတုန်း သူက ကျွန်တော့ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်တယ်… ကျနော်က စပန်းကင်း ကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့သူဆိုတော့ ဖုန်းထဲမှာ စပန်းကင်းပုံ တွေ ဆေ့ ပြီးမမြင်အောင် လော့ လုပ်ထားတတ်တယ်… အဲ့နေ့ကျမှ မေ့ပြီး လော့ မလုပ်မိတာနဲ့ ဖုန်း ဂယ်လာရီ ထဲက ဂျပန်ကျောင်းသူလေး ဖင်ပြောင်ကြီးကို ကြိမ်စာ ကျွေးခံနေရတဲ့ ပုံတွေ တွေ့သွားရော… အဲ့ကျတော့မှ သူက လန့်ပြီး “ဟဲ့ နင့်ဖုန်းကလည်းဘာပုံကြီးတွေလည်း” ဆိုပြီး ထအော်ရော…။

ကျနော်ကလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ဖုန်းကို ပြန်လုပြီး “ဟီး ဟီး”ဆို ရီပြတာပေါ့… သူက ဖုန်းကို “ပေးစမ်းပါ ကြည့်ရအောင်” ဆိုပြီးအတင်ပြန်လုရော… ဖုန်းထဲမှာ ဂျပန်မလေးတွေ ဖင်လှန်ပြီး အရိုက်ခံနေရတဲ့ပုံ ငါး ပုံ ခြောက် ပုံလောက်ရှိတာ သူကသေချာကြည့်ပြီး “ဘာလို့ အရိုက်ခံရတာလည်း မသိဘူးတဲ့ ” ကျနော်က ” မလိမ္မာလို့နေမှာပေါ့” လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်… သူက “ဟီးဟီး ငါ့ကို လည်း ငါ့အမေက ခနခန ဖင်ချွတ်ရိုက်တာ” တဲ့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ပြောရော… သူက အဲ့လိုပြောတော့ အောက်က ကျနော့် ညီလေးက မတ်ကနဲ ထောင်လာတယ်… သူက အသားညိုညို ခါးသေးသေး ဖင်ကိတ်ပြီး ခန္ဓာကို အချိုးအစားတော်တော်လှတာ… သူဖင်လှန်ပြီး အရိုက်ခံနေရတဲ့ ပုံကို မြင်ရောင်ပြီး စိတ်ကထလာရော…။

ကျနော်က ထပ်သိချင်တာနဲ့ “အခုထိ အဲ့လို ရိုက်တာလား” လို့မေးတာပေါ့… သူ့အသက်က နှစ်ဆယ့်နှစ် နှစ်လောက်ရှိပြီး အဲ့အချိန်က… သူက အခုတော့မရိုက်တော့ဘူတဲ့ ပထမနှစ် စာမေးပွဲကျတုန်းက နောက်ဆုံး အရိုက်ခံရတာတဲ့…. ပြီးတော့ ကျနော့်ကို မေးတယ်… “နေပါဦး နင်က ဘာလို့ဒီပုံတွေ ဆေ့ ထားရတာလည်း” တဲ့… ကျနော်လည်း မထူးတော့ပါဘူး ဆိုပြီး ရိုးရိုးသားသားပဲ သူ့ကိုရှင်းပြလိုက်တယ်…။ “ငါက အဲ့ စပန်းကင်း ကို စိတ်ဝင်စားတာလေ အဲ့တာလည် လိင်စိတ်တစ်မျိုးပဲ” ဆိုပြီး သူ့ကို စပန်းကင်း အကြောင်းသေချာရှင်းပြတယ်… နောက် အဲ့လို စိတ်ဝင်စားတဲ့ သူတွေ အမျာကြီးရှိတဲ့အကြောင်း နိုင်ငံတကာမှာ ဆိုဒ် တွေ ဂရု တွေအများကြီးရှိတဲ့အကြောင်း ပြီးတော့ ကျနော့်ရဲ့ လော့ လုပ်ထားတဲ့ ပုံ တွေ ဗွိဒီယို တွေပါ ပြပီး သူ့ကိုရှင်းပြတယ်…။

သူကလည်း စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ကျနော်ပြောတာ နားထောင်လိုက် ပုံတွေ ဗွိဒီယို တွေ ကြည့်လိုက်နဲ့… ပြီးမှ “ငါ ပထမနှစ်တုန်းက အရိုက်ခံရတုန်းကလည်း အပျိုလည်းဖြစ်နေပြီဆိုတော့ အရမ်းရှက်တာ” ကျနော်က နင့်အမေက ဘယ်လိုရိုက်တာလည်းလို့မေးတော့ “ထဘီလှန်ခိုင်းပီး ကြက်မွှေးနဲ့ ရိုက်တာ ဆယ့်ငါးချက်လောက်ရှိတယ် နှစ်ပတ်လောက် ထိနာတုန်းပဲ ကောင်းကောင်းမထိုင်နိုင်ဘူး” တဲ့… သူကဆက်ပြောတယ် “အရိုက်ခံပြီး နောက်နေ့တွေကျတော့ မှန်နဲ့ ဖင်က အရှိုးရာတွေ ကို ကြည့်ပြီး လက်နဲ့စမ်းမိရင် စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြီးလည်း မသိဘူး ဟီးဟီး စိတ်လည်းမဆိုးတော့ဘူး”တဲ့… ကျနော်က “နင့်အမေက နင်ဒီမှာ ဆိုးတာတွေ မသိလို့ ကလပ်မှာမူးတာတွေ ပိုက်ဆံလိမ်တောင်းတာတွေ သာ သိရင် မလွယ်ဘူး” ဆိုတော့ သူက။

Close

အမလေး ဖင်စုတ်အောင် အရိုက်ခံရမှာ တဲ့… နှစ်ယောက်လုံး ခန ငြိမ်သွားပြီး “ငါ နင့်ကို ရိုက်ချင်တယ်” လို့ ကျနော်က မေးလိုက်တယ်… သူက ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး “အရမ်းနာအောင် ရိုက်မှာလား” တဲ့… ကျနော်က “နည်းနည်းတော့ နာမှာပေါ့ အရမ်းနာအောင်တော့ ငါလည်း မရိုက်ရက်ပါဘူး” လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်… သူက ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတုန်း သူ့လက်မောင်းကို ဆွဲပီး ကျနော့်ပေါင်ပေါ် မှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်… ပြီးတော့ “ဂါဝန်လှန်မယ်နော်” လို့ပြောပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန် အရှည်ကို ခါးအထိ ဆွဲလှန်လိုက်ရော… ငတိမလေးက အတွင်းခံတောင် မဝတ်ထားဘူးဗျ… ဂါဝန်လှန်လိုက်တာနဲ့ သူ့ဖင်ပြောင်ကြီး ပေါ်လာရော…။ ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာ မှောက်ပြီး အရှေ့ကို ကုန်းထားတာဆိုတော့။

ဖင်လုံးကြီးကော ဖင်ကြားထဲက ဖင်ဝလေးရော အမွှေးကောက်ကောက်တွေနဲ့ အဖုတ်ကြီးရော မျက်စိရှေ့ အနီးကပ်ပဲဗျာ… ကျနော်က မိန်းကလေးတွေနဲ့ အိပ်ဖူးပေမယ့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို တခါမှ မရိုက်ဖူးဘူးဗျ… စပန်းကင်း ဝါသနာပါလို့ တစ်ယောက်ယောက်ဖင်ကို ရိုက်ကြည့်ချင်တာကြာပြီ… ဒါပေမယ့်အခု ဘော်ဒီလှလှ သူငယ်ချင်းမလေးက ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်မှာ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ အရိုက်ခံဖို့ စောင့်နေတဲ့ အချိန်ကျတော့ ရိုက်ဖို့ထက် တခါတည်း တက်ပြီး လုပ်ပစ်ချင်စိတ်တွေကထန်လာရော… အောက်က ကောင်ကလည်းတအားတောင်နေတာ သူ့ဗိုက်ကို အတင်းထောက်မိနေလို့ အားတောင်နာတယ်… စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ သူ့ဖင်ပေါ်ကို လက်တင်ပီး ကြည့်နေမိတာနဲ့ သူက “နင်မရိုက်ဘူးဆိုရင်လည်း တော်တော့ဟာ ငါရှက်လာပြီ” ဆိုပြီး ထမယ်လုပ်မှ။

ရိုက်မှာပါဟ ငါအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ပါဟ…. ဆိုပြီး သူ့ကျောကို သူမထနိုင်အောင်ဖိပြီး သူ့ဖင်ညာဘက်ခြမ်းကို ဖြန်း ဆိုတချက်ရိုက်လိုက်ရော… သိပ်တော့ အားမပြင်းပါဘူး… ပြီးတော့ နောက် ဘယ်ဘက်ဖင်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပြီး အားနည်းနည်းပိုထည့်ပြီး ရိုက်လိုက်တယ်… “ဖြန်း” “အ…” သူ့ဆီက အော်သံ တိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်… ကျနော်က သူ့ဆံပင်ကို လှမ်းသပ်ပြီး သူ့မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်တယ်… သူမျက်နှာက ပုံမှန်အတိုင်းပဲ ဆိုမှ သူ့ဖင်အနှံံ့ လက်နဲ့ သေချာပွတ်ပြီး ဘယ်ဘက်နဲ့ ညာဘက် ဖင်လုံးတွေကို တလှည့်စီ စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ ရိုက်ပါတော့တယ်… “ဖြန်း… ဖြန်း… ဖြန်း… ဖြန်း…” လေး ချက်မြောက် ရိုက်ချက်မှာ သူ့ဖင်လေး ကျုံ့သွားတော့ ခနနားပီး ဖင်ကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း နောက်ထပ်ခြောက်ချက်ထပ်ရိုက်ဦးမယ်။

ဖင်ကို ကျုံ့ မထားနဲ့နော် ပိုနာမယ် နောက်ဆို လိမ်လိမ်မာမာနေရမယ်နော် လို့ပြောတော့ “ဟုတ်” တဲ့… ပီးတော့ ဖင်ကို ဘယ်တစ်လှည့် ညာတစ်လှည့် ဆက်ရိုက်တာ… “ဖြန်း… ဖြန်း… ဖြန်း… ဖြန်း… ဖြန်း… ဖြန်း…” “အ… အ… အ… အား… အား… အား…” ရိုက်ချက်က ခပ်ပြင်းပြင်း… သူ့ဖင်နဲ့ကျနော့် လက်ဝါးနဲ့ ထိတဲ့ အသံနဲ့ သူ့ ခပ်ညည်းညည်း အော်သံနဲ့က စည်းချက်ညီညီ ထွက်လာတယ်… ရိုက်လို့ပြီးသွားတော့ သူ့ဖင်လေးက အနီရောင်လေးသန်းနေပီ… ။ သူက ဖင်ကိုပြန်မဖုံးပဲ ကျနော့် ခြေထောက်နား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်တယ်… ပြီးတော့ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တယ်… မျက်နှာလေးက သနားကမားနဲ့ “နောက်ဆို မဆိုးတော့ပါဘူးနော်” တဲ့… ကျနော်က သူ့ဆံပင်လေးကို သပ်ပြီး “နင်က လိမ္မာပါတယ်” လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်… ။

သူ့လက်က တဖြည်းဖြည်း ကျနော့်ဟာပေါ် ရောက်လာပြီး “နင့်ဟာကြီးကလည်း အရမ်းထောက်ထားတာ ဗိုက်တောင်နာတယ်”တဲ့… ကျနော်က “ကြည့်မလားဟင်” ဆိုတော့ “အင်း” တဲ့… ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီ ကိုချွတ်လိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ကျနော့် ဟာကြီးက သူမျက်နှာနဲ့ တည့်တည့်ပဲ… သူက “ဝါး နင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ” ဆိုပီး လက်နဲ့စုပ်ကိုင်ထားရော… ကျနော့် ဟာကို လက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေရင်းနဲ့ ရုတ်တရက် ပါးစပ်နဲ့ ငုံပစ်လိုက်တာ ကျနော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ အံ့သြသွားတယ်… သူက ကျနော့်ဟာကို တကယ့်ကို စိတ်ပါလက်ပါကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် နဲ့ စုတ်ပေးတယ်… အရမ်းကောင်းလာတော့ ကျနော်က “နင်စုတ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတာ ငါပြီးတော့မယ် လုပ်ချင်တယ်” လိုပြောပြီး သူကို ဆွဲထူ။

သူ့ဂါဝန်ကို လှန်ချွတ်ပြီး သူ့ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်လှန် တင်ပီး လုပ်တော့တာပဲ…နှစ်ယောက်လုံးစိတ်ကထန်နေတော့ ခပ်ပြင်းပြင်း စောင့်ရင်းစောင့်ရင်းနဲ့ သိပ်မကြာဘူး အရည်တွေ ပန်းထွက်လာလို့ သူ့အထဲကနေ မြန်မြန်ထုတ်ပီး သူ့ဗိုက်ပေါ်ပဲ ပန်းလိုက်တယ်… ပြီးသွားတော့ ကျနော်လည်းသူ့ဘေးမှာပဲ လှဲပီးနေလိုက်တယ်…. သူကလည်း အားမရှိတော့တဲ့ပုံနဲ့ ကျနော့်ဘက်ကိုစောင်းပီး ကျနော့်ကိုခွရင်း လာဖက်ထားတယ်… ပီးတော့ “နင်လုပ်တာကောင်းလိုက်တာ နင်ရိုက်တာခံရတာရော နင့်ကိုစုတ်ပေးရတာရော နင်လုပ်တာခံရတာရော ကောင်းလိုက်တာဟာ” လို့ပြောတယ်… ။ ကျနေည်က သူ့နို့လေးတွေကို ကို ဖွဖွလေး ကိုင်ရင်း “အခုမှပဲ ရင်ဘတ်ကိုသတိရတော့တယ်” ဆိုတော့ သူက ရှက်သွားသလိုနဲ့ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်လေးထည့်ထားပါတယ်…။

အဲ့တိုင်း ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်နေပြီး ကျနော်က “ရေချိုးရအောင်လေ ပြီးရင် ညစာသွားစားကြမယ်” ဆိုတော့မှ နှစ်ယောက်လုံး အတူတူရေချိုးပြီး ညစာထွက်စားကြတယ်… စားလို့ပြီးတော့သူ့ကို အဆောင်ပြန်လိုက်ပို့ရင်း ဆေးဝင်ဝယ်တယ်… သူ့အဆောင်ရှေ့ကိုရောက်မှ “ဆေးသောက်လိုက်နော်… ဖင်ကနာနေသေးလား…” ဆိုတော့ “မနာပါဘူး”တဲ့… ကျနော်က “ဒါဆို ပြန်တော့မယ်နော် စောစောအိပ်တော့နော်” ဆိုပြီး ကျနော့်အဆောင်ပြန်ခဲ့တယ်… အဆောင်ရောက်မှ ဖုန်းကိုကြည့်တော့ သူက “နင်ဒီနေ့တော်တော်ဆိုးတယ် နောက်နေ့ကျရင် နင့်ကို ရိုက်ရမယ်” ဆိုပြီး မက်ဆေ့ပို့ထားတယ်… အဲ့နေ့ကတစ်ညလုံးအိပ်လို့မရဘူး စိတ်ထဲမှာ ပျော်တာလိုလို ရင်ခုန်တာလိုလိုနဲ့… သူ့ရဲ့ဖင်ကိုရိုက်ရတဲ့အရသာ သူ့ကို လုပ်ရတဲ့အရသာတွေကို ပြန်ခံစားမိနေတယ်… မထင်မှတ်ဘဲ ဘဝမှာ အရမ်းကောင်းတဲ့ အတွေ့အကြုံတစ်ခုကို ချစ်သူငယ်ချင်းမလေးက ပေးခဲ့တာလေ…ပြီးပါပြီ။

Sunday, October 24, 2021

မောင်လေးနဲ့အတူ

"မောင်လေးနဲ့အတူ"

============================
သံလွင်ဖြူအနေနဲ့ သူမ၏မောင်ဖြစ်သူ မင်းခန့်ကိုတွေ့ရသည်နှင့်တပြိုင်နက် အားကိုးတကြီးဖြင့် မင်းခန့်၏ခန္ဓာကိုယိကို တင်းကျပ်စွာပွေ့ဖက်ထားလိုက်ရင်း မျက်ရည်များလည်း စီး ကျလာခဲ့သည်။ သူမ၏မိဘနှစ်ပါးမှာ တရားဝင်ကွာရှင်းထား ကြပြီး သူမကအဖေနဲ့အတူ ရန်ကုန်တွင်နေခဲ့ရပြီး မင်းခန့်က တော့ အမေနဲ့အတူ အိုင်ယာလန်နိုင်ငံဆီသို့ လိုက်ပါသွားခဲ့ရ သည်။ သူမ၏မောင်လေးဖြစ်သောမင်းခန့်က ငိုရှိုက်နေသော သူမ၏ကျောပြင်အပေါ်သို့ သူ၏လက်ဖဝါးဖြင့် ငြင်သာစွာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ချော့မော့နေသည်။ သူမတို့မောင်နှမမှာ သူမ က လေးနှစ်ပိုကြီးနေသော်လည်း ယခုမူ မင်းခန့်ကအကြီးပမာ ပြုမူနေသော်လည်း မင်းခန့်အသက်က ယခုမှ ၁၈ နှစ်သာ ရှိ နေသေးသည်။ မင်းခန့်မှာ အသက်ကသာငယ်နေသော်လည်း သူမအပေါ်ကာကွယ်ပေးချင်သောစိတ်နှင့် ချော့မောနေသည် ကို သူမအနေနှင့်မငြင်းဆန်နိုင်သည်အ့ပြင် ထိုအခြေအနေ အပေါ်မှာပင် သာယာနေမိသလိုဖြစ်နေသည်။ မင်းခန့်က သူမ တို့ဆီကို လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်ခန့်က တခေါက်လာခဲ့ဖူးသော် လည်း အမေကတော့ တခါမှပြန်မလာခဲ့ပေ။ သူမက
"ကဲ အခု နင်ဘာလုပ်ဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲထားလဲမင်းခန့်"
ဟု မေးလိုက်သည်။ မင်းခန့်က
"ငါတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ဆုံကြတုန်း နင်နဲ့အတူသောက်မယ်
လျှောက်လည်မယ်ဟာ "
ဟု ပြန်ပြောလာသဖြင့်သူမက
"သောက်တာက သောက်တာပေါ့ဟယ်
ဒါပေမယ့် အဖေကတော့ ငါ့ကိုခွင့်မပြုလောက်ဘူး"
ဟု ဆင်ခြင်ပေးလိုက်သည်။ မင်းခန့်က သူမ၏ဆင်ခြေကို မနှစ်မြို့ဟန်ဖြင့်
"ဘာအဖေလဲ
အလကားပါဟာ"
ဟု ပြောလာသည်။ အမေက အဖေ့အပေါ်နာကျည်းမှုဖြင့် မင်း ခန့်အပေါ်တွင် သူမရဲ့ခံစားချက်မျိုးကို အပီအပြင်ရိုက်သွင်း ခဲ့သည်ဟု သူမထင်မိသည်။ ထို့ကြောင့် သူမက
"ကဲပါ လာလာ
ကားဆီသွားကြပါစို့"
ဟုပြောပြီး မင်းခန့်ယူလာသော အဝတ်အစားအိတ်နှစ်အိတ်အ နက် သေးငယ်သောအိတ်ကို ကောက်ယူပြီး ကားရပ်ထားသော နေရာသို့ ဦးဆောင်၍လျှောက်လာခဲ့သည်။ မင်းခန့်က ကျန်နေ သောအိတ်ကိုဆွဲပြီး သူမအနောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက် လာလေသည်။
ကားဆီသို့ရောက်သောအခါ ကား၏အနောက်ဖုံးကိုဖွင့်ပြီး သူ မယူလာသောအိတ်ကိုထည့်နေစဉ် မင်းခန့်က သူမ၏လည် ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးအပေါ်သို့ သွားဖြင့်ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက် သဖြင့် ရုတ်တရက်ဖြစ်သောကြောင့် လန့်ပြီး သူမတကိုယ်လုံး တုန်သွားရလေသည်။ သူမ၏ ကားစွင့်နေသော တင်ပါးနှစ်ခု ကြား မာမာအချောင်းကြီးတခုက လာထောက်နေသဖြင့် သူမ အနေနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။ သို့သော် သူမ၏မသိစိတ်က လက်ခံနေသော ထိုခံစားချက်ကို သူမ၏ဦးနှောက်ထဲက မောင်နှမဟူသော အသ်ိစိတ်ဖြင့် ခက်ခဲစွာငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး
"ကဲ ဒီအရွယ်ကြီကို သွေးစုတ်ဖုတ်ကောင်လုပ်တမ်း ကစားနေတာလား"
ဟု ဟန်ဆောင်ရယ်ရင်းမေးလိုက်သဖြင့် သူက
"ဘာလဲ နင်ကမကစားချင်တော့ဘူးလား"
ဟု ပြန်မေးလာသည်။ သူမက
"ကဲပါ.အရင်ဆုံး အိမ်သွားကြရအောင်ပါ
ကစားတာက နောက်မှဘဲကစားတော့"
ဟု ပြောပြီး ကားမောင်းသူထိုင်သောနေရာဆိသို့ လျှောက် လာပြီး တံခါးကိုဖွင့်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်သဖြင့် မင်းခန့်လည်း တဖက်ကခုံတွင် ဝင်ထိုင်ရလေသည်။ သူမအနေနဲ့ ကားကိုဂ ရုစိုက်ပြီးမောင်းနေရသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမမျက် လုံးက ဖောင်းကြွနေသော မင်းခန့်၏ဘောင်းဘီဂွကြားနေရာ သို့ မကြာခဏရောက်နေသဖြင့် သူမစိတ်တွေမငြိမ်သက်ဘဲ လှုပ်ရှားနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ တလမ်းလုံး သူမရော မင်းခန့်ပါ စကားမပြောဖြစ်ကြတော့ဘဲ တိတ်ဆိတ်မှုကသာ ုကြီးစိုးနေခဲ့သည်။ အိမ်သို့ရောက်သောအခါ မင်းခန့်က သူ၏ အဝတ်အိတ်တွေကို သူမအခန်းထဲသို့ထည့်လိုက်ရင်း
"အမ ငါဘီိယာသောက်ချင်တယ်ဟာ"
ဟု ပြောလာသည်။ ထိုအခါ သူမက အလိုက်သိစွာဖြင့် ပြုံးလိုက်ရင်း
"ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ငါအကုန်ဝယ်ထားပြီးသား"
ဟု ပြန်ပြောလိုက်ရင်း ဘီယာဝိုင်းကို ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ထို့ နောက် သူမပါအတူ ရောသောက်လာမိရင်း သူမတယောက်ထဲ ဘီယာ ၃ ပုလင်းအထိ ကုန်သွားသည်။ သူမအနေနဲ့ဆိုလျှင် သောက်နေကျထက်ပိုများနေပြီဖြစ်သော်လည်း နောက်တ ခွက်ကမ်းပေးလာသော ခွက်ကို မငြင်းဆန်ဘဲယူလိုက်သည်။ ထိုခွက်တဝက်သောက်ပြီးသောအခါ သူမက
"မင်းခန့် ငါသောက်တာ တအားများနေပြီ"
ဟု ပြောလိုက်သောအခါ မင်းခန့်က သူ၏လက်ညိုးကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းအပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ်တင်လိုက်ပြီး
"ရှူးးးးးးးး'
ဟု ဆက်မပြောစေရန်လုပ်လိုက်ပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်အစုံကို သူ မ၏နှုတ်ခမ်းအစုံပေါ်သို့ ဖိကာ နမ်းလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူမ ၏စိတ်တွေလွတ်ထွက်သွားပြီး မင်းခန့်၏အနမ်းတွေကို စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် တုံ့ပြန်ပေးလိုက်မိသည်။ ထိုနောက် မင်းခန့်လက်ချောင်းတွေက သူမ၏ ဒူးဖုံးရုံသာရှည်သော စကတ်အောက်ကနေ တိုးဝင်လာခဲ့ပြီး သူမ၏ပင်တီဘေးကြား ကနေ သူမစောက်ပတ်အပေါ်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ထိုအခါ သူမက
"မင်းးးးမင်းခန့်
ငါ...... ငါတို့... .... "
မင်းခန့်၏လက်တွေက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် အရည်စို့နေ သော သူမ၏စောက်ပတ်ပေါ်တွင် ငြင်သာစွာပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီ နောက်
"ဘာလဲအမ
နင်ဘာပြောချင်တာလဲ
ပြောလေ"
ဟုပြောရင်း သူမစောက်ပတ်တခုလုံးကို သူ့လက်တွေဖြင့် ပွတ် သပ်နေသဖြင့် သူမပါးစပ်ကနေ စကားသံအစား ငြီးသံအချို့ သာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း မင်းခန့်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ယိုင်ကျသွားခဲ့သည်။ မင်းခန့်က သူမကိုသူ၏ရင် ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းထားပြီ သူမစောက်ပတ်ပေါ် အဆက်မပြတ် ပွတ်ဆွဲနေသည်။ သူမ၏စိတ်တို့ ဆောင်တည်ရာမရဘဲ ဖြစ် သွားခဲ့ပြီးနောက် သူမလက်တို့က မင်းခန့်ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖွင့်၊ မင်းခန့်လီးကို အတွင်းခံထဲကနေထုတ်ပြီး ညင်သာစွာထုပေး လိုက်သည်။ မင်းခန့်မျက်နှာက ပြုံးဖြီးဖြီးဖြင့် သူမကိုကြည့် နေသဖြင့် သူမရဲ့ညို့အားပြင်းထန်သော မျက်စောင်းလှလှ လေးတချက်ဖြင့် တုံ့ပြန်လိုက်ပြီး မင်းခန့်ဘောင်းဘီကို လုံးဝချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ အင်္ကျံနဲ့ဘရာစီ ယာကို ချွတ်လိုက်ပြီးနောက် တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်နေ သော မင်းခန့်လီးကြီးကို သူမရဲ့ဖွံ့ထွားပြီး နုညံ့ချောမွတ်နေ သော နို့နှစ်လုံးကြားထည့်ကာ အပေါ် အောက် ပွတ်လိုက်ပေး လိုက်သည်။ ထိုအခါ မင်းခန့်ရဲ့ခေါင်းက ဆိုဖာနောက်မှီပေါ် သို့ လန်ကျသွားခဲ့ပြီး ပါးစပ်ကလည်း
"အမရယ်"
ဟု ဝါးတဝါးငြီးငြူလာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် သူမက ပွတ်တိုက်နေသောအရှိန်ကို တဖြေးဖြေးမြင့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မြန်သထက်မြန်အောင် ကြိုးစားလိုက်သောအခါ လီးကြီးထိတ်တွင် အရည်ကြည်စထွက်လာခဲ့သည်။ သူမက ထိုအရည်ကြည်ကို လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ပြစ်လိုက်ပြီး ထိတ်ဖူးကြီးတခုလုံးကိုပါ လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ထို အခါ သူ၏ပါးစပ်က
"အင်းးးးးးအမရယ် ကောင်းလိုက်တာဟာ
ငါစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တာထက် အဆပေါင်းမရည်နိုင်အောင်
ပိုကောင်းတယ်"
ဟု ပြောလာသဖြင့် သူမ၏ညို့မျက်ဝန်းတွေဖြင့် မင်းခန့်ရဲ့ မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တချက်ပြုံး လိုက်ပြီးနောက် မင်းခန့်၏လီးက ထိတ်ဖူးကြီးတခုလုံးကို သူ မပါးစပ်ထဲသွင်းကာ ငုံထားလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူက
"အားးးးအမ"
ဟု ငြီးငြူလိုက်သဖြင့် သူမက ပါးစပ်ထဲကလီးကိုပြန်ထုတ်ပြီး သူ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ပြီးခွထိုင်လိုက်ကာ သူမ၏ပေါင်ခွဆုံ နှင့် သူ၏ထောင်မတ်နေသောလီးကို ပွတ်ကာဆွဲကာဖြင့်လုပ် လိုက်သည်။ သူမတွင် ပင်တီပါရှိနေသေးသော်လည်း သူမရဲ့ ခ့စားချက်တွေကတော့ ကောင်းလွန်းနေပြီး သတိလက်လွတ် ဖြစ်နေမိသည်။ ထိုအချိန်တွင် မင်းခန့်လက်တွေက သူမ၏ပင် တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သဖြင့်.............
………………………………………………
ထိုအချိန်တွင် မင်းခန့်ရဲ့လက်တွေက သူမရဲ့ပင်တီကို ဆွဲချွတ် လိုက်သဖြင့် သူမ၏ဖင်ကိုကြွပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ ၏စကတ်ကို ခါးပေါ်အထိလှန်တင်လိုက်ပြီး သူမရဲ့မောင်လေး ရဲ့တောင်မတ်နေသောလီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်အဝတွင် တေ့ပြီး တအိအိဖြင့် ထိုင်ချလိုက်သည်။ မာကျောတောင်မတ် နေသောလီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ကြားထဲသို့ ထိုးခွဲဝင် ရောက်လာခဲ့သည်မှာ အတွေ့အကြုံရှိနေပြီးသားဖြစ်သော အိမ်ထောင်သည်သူမပင် အသားတွေတုန်လာသည်အထိ ခံစား ရလေသည်။ သူမအနေနဲ့ ကလေးမမွေးဖူးသည်ကလွဲပြီး သူမ ခင်ပွန်းနှင့် မရည်မတွက်နိုင်အောင် ဆက်ဆံခဲ့ပြီးသားဖြစ်သော် လည်း ယခုမူ သူမ၏မောင်အရင်းခေါက်ခေါက်နှင့်ဖြစ်နေသ ဖြင့် စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေရမှုနှင့်အတူ သူမရဲ့ဖင်ကိုကြွကာ ဖိချကာဖြင့် အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားနေလိုက်မိသည်။ထိုအခါ မင်းခန့်က သူ၏လက်အစုံဖြင့် သူမ၏ခါးကိုဆုပ်က်ိုင်ကာ သူ့ လီးအပေါ်သို့ ဆောင့်ချပေးသလိုလုပ်ပေးလာသဖြင့် သူ့လီးနဲ့ သူမ၏စောက်စေ့တို့က ထိလိုက် မထိလိုက်ဖြင့် ကလူကျီစယ် နေသလို ဖြစ်နေသည့်အတွက် သူမစိတ်ထဲ အလွန်တောင့်တ သလို ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
ထိုအချိန်တွင် အိမ်အရှေ့တံခါးမှာ ရုတ်တရက်ပွင့်လာခဲ့ပြီး သူမ၏ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုအောင်လွင်တယောက် အိမ်ထဲသို့ဝင် လာပြီး အိမ်ထဲကအခြေအနေကြောင့် ကျောက်ရုပ်တရုပ်ပမာ မလှုပ်မယှက်ငြိမ်သက်သွားခဲ့လေသည်။ ထို့နောင်တွင် သူမ ခင်ပွန်းသည်ကိုအောင်လွင်က
"ဟင်. မင်းးးမင်းးးတို့
ဒါ ဒါက ဘာ ဘယ်လို ဟာကွာ"
ဟု အံသြမှု မယုံကြည်နိုင်မှုတို့ဖြင့် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြင့် တဝက်တပျက်သောစကားကိုဆိုလိုက်ပြီး ချာခနဲ့လှည့်ထွက် သွားလေသည်။ ထိုအချိန်ကျမှ သူမရဲ့အသိစိတ်တွေပြန်ဝင် လာခဲ့ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ အဆုံးအထိဝင်နေသော မင်းခန့် လီးကို ကပျာကယာထုတ် ခါးပေါ်အထိလှန်နေသောစကတ်ကို အလျင်အမြန်ပြန်ချပြီး ပင်တီပင်မဝတ်နိုင်တော့ဘဲ သူမခင် ပွန်းဖြစ်သူနောက်သို့ အပြေးအလွှားလိုက်သွားမိသည်။ နောက် ကိုပြန်လှည့်မကြည့်ဘဲသွားနေသော ကိုအောင်လွင်ရဲ့လက်ကို သူမဖမ်းဆွဲလိုက်သောအခါ ဒေါသမုန်တိုင်းထန်နေသော ကို အောင်လွင်၏လက်က လေထဲမြောက်တက်သွားပြီး သူမပါး ပြင်တဖက်လည်း ပူထူသွားရသည်။
ဒေါသအပြည့်ဖြင့် ရိုက်လိုက်သော အမျိုးသားတယောက်၏ အရှိန်ကို သူမအနေနဲ့ ဘယ်လိုမှခံနိုင်ရည်မရှိဘဲ နောက်ပြန်လဲ ကျသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါ ကိုအောင်လွင်က
"ခွေးမ နင်ခွေးဇာတ်ခင်းနေတာ
နင်မရှက်ပေမယ့် ငါရှက်တယ်ခွေးမရဲ့"
ဟုပြောလိုက်သောအချိန်တွင် ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ထားပြီးသော မင်းခန့်က လဲကျနေသောသူမကို ဆွဲထူဖေးမပေးလာသည်။ ထိုအခြင်းအရာကိုကြည့်ပြီး ကိုအောင်လွင်က
"ကောင်မ နင်နဲ့ငါ မပေါင်းနိုင်တော့ဘူး
နင့်ကိုငါ ကွာမယ်"
ဟုပြောလာသောအချိန်တွင် သူမလည်းဘယ်လိုမှသီးမခံနိုင် တော့ဘဲ
"ကွာလေ
ရှင်ကွာတော့လည်း ဘာဖြစ်လဲ
ကျမလိုကောင်မက ရှင့်လိုအကောင်ကို ဂရုစိုက်နေမယ်
ထင်မနေနဲ့"
ဟု ပြန်လည်ချေပလိုက်ပြီး တဆက်ထဲ
"မနက်ဖြန် ရှင်နဲ့တရားဝင် ကွာရှင်းမယ်"
ဟု ပြောပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့လေသည်။ သူမရဲ့နောက်က နေ မင်းခန့်က ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်လာခဲ့ပြီး ကိုအောင်လွင်က တော့
"အေး ကွာမယ်
ငါကလည်း မင်းလိုသစ္စာမရှိတဲ့မိန်းမကို ဆက်ပေါင်းနေမယ်
ထင်နေသလား မနက်ဖြန်မဟုတ်ဘူး ညနေတင်ဘဲကွာ
ပေးမယ်"
ဟုပြောပြီး လှည့်ထွက်သွားလေသည်။ သူမလည်း အိမ်ထဲ ရောင်သောအခါကျမှ ဆိုဖာပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြတ် ပြိုလဲကျ သွားခဲ့ရသည်။
ဝမ်းနည်းမှု ၊ ပူဆွေးမှု ၊ ယူကြုံးမရဖြစ်မှုတို့ကြောင့် တရှုံ့ရှုံ ငိုရှိုက်နေသော သူမခန္ဓာကိုယ်လေးကို မင်းခန့်ကပွေ့ဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။ ထိုအခါသူမက
"မင်းခန့် ငါစိတ်ရှုပ်နေပြီဟာ
ငါသောက်ချင်တယ်
ဘီယာသွားဝယ်ခဲ့"
ဟုပြောလိုက်သောအခါ သူမပြောစကားကိုဆို ဘယ်တုန်းကမှ မငြင်းဆန်ခဲ့ဖူးသောမင်းခန့်ကလည်း ဘီယာသွားဝယ်ရန် ထွက် သွားလေသည်။ မင်းခန့်ထွက်သွားပြီးနောက် အိမ်ရှိတံခါးများ နှင့် ပြတင်းပေါက်များပါမကျန် အကုန်ပိတ်ပြစ်လိုက်ပြီး သူမ အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ သူမအခန်းထဲက ရေချိုးခန်းတွင် မျက်ရည်များကြောင့် ညစ်ပတ်နေသော မျက်နှာကိုဆေးကြော သန့်စင်လိုက်ပြီး ဆံပင်ကိုပါ ဖားလျားချထားလိုက်ပြီးနောက် သူမဝတ်ထားသော အင်္ကျံနှင့်စကတ်ကိုချွတ် လိုက်သည်။ ထို့နောက် အနက်ရောင်ဘရာစီယာနှင့် ပါးလွှာ လွန်သော အနက်ရောင်ပင်တီကို ဝတ်ပြီးချိန်တွင် အိမ်ရှေ့တံ ခါးမှ လူခေါ်ခေါင်းလောင်းအသံနှင့်အတူ
"အမရေ ငါပြန်လာပြီဟ
တါံခါးလာဖွင့်ဦး"
ဟု မင်းခန့်အသံကိုပါ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဘရာစီယာနှင့် ပင် တီဝတ်ထားသည့်အနေအထားအတိုင်း တံခါးသွားဖွင့်ပေး လိုက်သည်။ သူမကိုကြည့်ပြီး မင်းခန့်မျက်နှာက အံ့သြသလို ဖြစ်နေသဖြင့်
"တံခါးပြန်ပိတ်ခဲ့"
ဟုပြောပြီး မင်းခန့်အရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထို အချိန်တွင် သူမရဲ့တင်ပါးတွေကို မသိမသာလေး ပိုလှုပ်သွား အောင် လျှောက်ပြခဲ့လိုက်သည်။
မင်းခန့်က တံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ဘီယာပုတင်းတွေကို စား ပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမအနားသို့လျှောက်လာ ပြီး သူမရဲ့မျက်နှာပေါ်မှ ဆံနွယ်တချို့ကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး
"နင်အရမ်း လှတာဘဲအမရယ်"
ဟု သူမအလှကို ချီးမွမ်းလာသည်။ ထို့ကြောင့် သူမစိတ်တို့ ပြေလျော့စပြုလာခဲ့ပြီး မပွင့်တပွင့်လေးပြုံးပြလိုက်ရင်း
"ငါ တကယ်ဘဲ လှတာလား?"
ဟု ကျီစယ်သလို ပြန်မေးလိုက်သည်။ထိုအခါ မင်းခန့်ရဲ့လက် က သူမခါးပေါ်ရောက်လာပြီး သူ့ဆီသို့ဆွဲလိုက်သဖြင့် သူမက
"ဟေ့ ဟေ့ ဘာလုပ်မလို့လဲ"
ဟု သဘောကျစွာဖြင့် တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း မေးလိုက်သည်။ ထို့
နောက် သူမလက်ဖြင့် မင်းခန့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူမ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် မင်းခန့်ခန္ဓာ ကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလိုက်ရင်း မင်းခန့်အပေါ်ကနေ ခွထိုင် လိုက်သည်။ ထို့နောက်တဆက်ထဲ မင်းခန့်အင်္ကျံကိုချွတ်ပေး လိုက်ရင်း ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အနမ်းလေးများ ခြွေချပေးလိုက် သည်။ ထို့နောက် သူမနှုတ်ခမ်းက တဖြေးဖြေး အောက်သို့ လျောဆင်းလာခဲ့ပြီး ဗိုက်သားအပေါ်ရောက်လာချိန်တွင် မင်းခန့်က
"အမ ငါတို့ဖြစ်ပါ့မလားဟာ"
ဟု မေးလာသဖြင့် သူမကသူ၏ဘောင်းဘီကြယ်သီးနှင့် ဇစ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံပါ တပါထဲဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ရင်း
"ဘာကိုလဲ မင်းခန့်
ငါက ကိုအောင်လွင့်ကို နင့်ကြောင့်ဘဲ ကွာဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ
ဟုပြောပြီး သူ၏လီးကိုအဖျားကနေအရင်းအထိ အစုန်အဆန် လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ထိတ်ဖူးကြီးကိုပါ လျှာဖြင့် ကလိပေးလိုက်သောအခါ မင်းခန့်က
"oh. အမ
ငါနားလည်ပြီ"
ဟုပြောပြီး ကုတင်ပေါ်မှထလာသည်။ ထို့နောက် သူမရဲ့ဘရာ စီယာကိုချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ ညင်သာစွာ တွန်းလှဲလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ မရဲ့ဖွံ့ထွားလှပနေသော နို့တလုံးကိုနမ်းလိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်း ကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ တပြွတ်ပြွတ်အသံမြည်အောင် စို့နေ လေသည်။
မင်းခန့်က သူမရဲ့ညာဘက်နို့ကိုစို့ပေးနေပြီး သူ့လက်က သူမရဲ့ ဘယ်ဘက်နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နယ်နေလေသည်။ မင်းခန့်က သူ မရဲ့နို့သီးခေါင်းကို ညင်သာစွာကိုက်ပြီး ကျိတ်ခြေလိုက်သဖြင့် သူမကျောရိုးတလျှောက် ဖျင်းခနဲ့ခံစားလိုက်ရပြီး သူမလက် မောင်းတွေက မင်းခန့်ခေါင်းကို ပွေ့ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ ထို့ နောက်သူမက
"ငါနို့ကိုစို့နေလိုက်တာဟယ်
ငါ့သားကျနေတာဘဲ"
ခပ်သောသောရယ်ရင်း စနောက်လိုက်သောအခါ
"ငါက နင့်သားဆို နင်အမြဲနို့တိုက်မှာလား"
ဟု ပြန်မေးလာသဖြင့် သူမက
"ငါ့သားကို ငါကနို့မတိုက်ရင် ဘယ်သူကလာတိုက်မှာလဲဟဲ့"
ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် မင်းခန့်က သူမနို့ကို ဆုပ်နယ်နေသောလက်ကိုလွတ်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ သူ့လက်က သူမစောက်ပတ်ကို ပင်တီအပေါ် ကနေ ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး
"အမေ.......... "
ဟုခေါ်ကာ နို့ကိုအငမ်းမရဖြင့် စို့နေပြန်သည်။ မင်းခန့်ပါးစပ်က ခေါ်လိုက်သော "အမေ "ဆိုသောစကားကြောင့် သူမရဲ့စောက် ပတ်မှာ ရွတက်လာပြီး စောက်ရည်များပင် စို့လာခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် သူမပါးစပ်ကလည်း
"သားးးး
အမေ့ကိုလိုးပါတော့ကွယ်"
ဟု ပြန်ပြောလိုက်ရင်း မင်းခန့်ခေါင်းကို တင်းကျပ်စွာ ဖက် ထားလိုက်မိသည်။
မင်းခန့်က သူမပင်တီလေးကို သူ့လက်ဖြင့်မပြီး ဘေးတဖက်ကို ကပ်လိုက်ရင်း သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာထောက်ပြီး တေ့ထားလိုက်သည်။ သူမနို့ကိုလွှတ်ပြီး မင်းခန့်ကသူမမျက် နှာကို စေ့စေ့ကြည့်နေရင်း သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးအထိ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ မင်းခန့်လီးက သူမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် လိုးနေစဉ် သူမပေါင် တွေကို တတ်နိုင်သလောက် ကားပေးထားလိုက်သည်။ ထို အခါ မင်းခန့်က
"အားးးးးအမရယြ
နင့်စောက်ပတ်ကြီးက ကျပ်ထုတ်နေတာဘဲ"
ဟုပြောရင်း ဆောင့်၍ဆောင့်၍လိုးနေသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ ရဲ့ခြေခေါက်နှစ်ဖက်ကို မင်းခန့်ခါးမှာ ချိတ်ထားပေးလိုက်ပြီး မငင်းခန့်ရဲ့ဆောင့်ချက်နဲ့အညီ သူမစောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ ၍ကော့၍ ခံပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆာလောင်ငတ်မွတ် စွာဖြင့် မင်းခန့်နှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းဖြင့် အငမ်းမရနမ်းနေ မိသည်။ မင်းခန့်က သူမအနမ်းကို တုံ့ပြန်ပြီးနောက် သူမအပေါ် ကနေ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြွလိုက်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်နေသည့်ပုံစံ ဖြင့် သူမနို့အစုံကိုဆွဲပြီး အားရပါးရ ဆောင်းလိုးနေတော့သည် ထို့ကြောင့် သူမဘယ်လိုမှပင် ထိန်းမရတော့ဘဲ
"အ့ အ့ မင်းးးမင်းခန့် အ့ အားးးး
မောင်လေး သားးးးသားလေး
ပြီးးးတော့မယ် မြန်မြန်လေး. အ့ အ့"
ထို့အခါ မင်းခန့်လက်အစုံက သူမခါးကိုဆုပ်ကိုင်လာသဖြင့် သူ မကလည်း ဖင်ကြီးကိုကြွပေးလိုက်ပြီး ခါးကိုပါ ကော့ထားပေး လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမရဲ့ဖောင့်မို့နေသောစောက်ပတ် ကြီးတခုလုံးမှာ လေထဲမြောက်တက်လာခဲ့ပြီး မင်းခန့်လီးက အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်လိုးလာခဲ့သည်။ မင်းခန့်က
"သားလိုးနေတာ ကောင်းလားအမေ
အမေ့စောက်ပတ်ကို သားကလိုးနေတာ"
ဟု ထပ်ဆင့်ပြောလိုက်သဖြင့် သူမက
"သားးးးသားလေးးးး
လိုးးးလိုးးးး အမေ့ကိုပှနလွိုးးးး"
ဟု အလိုက်အထိုက်ပြန်ပြောလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသောလီးကပါ စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ညစ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် မင်းခန့်လီးထဲကသုတ် ရည် တွေ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်သောအချိန်တွင် သူမတကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်ဖြင့်တုန်သွားပြီး ကာမပန်းတိုင် သို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ထိုအချိန် မင်းခန့်ခန္ဓာကိုယ်မှာ သူမအပေါ်သို့ ပြိုကျလာခဲ့သဖြင့် သူမကဆီးကြိုကာပွေ့ဖက် ရင်း ထိန်းပေးလိုက်ရသည်။ ခဏအကြာတွင် မင်းခန့်က သူမအပေါ်ကနေ ဘေးသို့လိမ့်ဆင်းသွားအပြီး သူမျက်နှာကို ငေးကြည့်နေသဖြင့် သူမလည်း တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့် ချစ်ရပါ သော မောင်လေးရဲ့မျက်နှာကို ပြန်လည်ကြည့်နေလိုက်သည်။
ထို့နောက် မင်းခန့်မျက်နှာကယ တဖြေးဖြေးပြုံးလာသဖြင့် သူမ က
"အဲဒါက ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"
ဟု မေးလိုက်သောအခါ မင်းခန့်က
"ငါ့အေမက လွလို့ပါဟာ"
ဟုပြောရင်း ရယ်ချလိုက်သည်။
ထိုအခါ သူမက
"နင်နော် ငါ့လာမစနဲ့
ခေါင်းကိုထုပြစ်လိုက်မယ်"
ဟု ဒေါသမပါဘဲ ကြည်နူးမှုအပြည့်ပါသော လေသံလေးဖြင့် မာန်မဲလိုက်သောအခါ မင်းခန့်ခေါင်းက
သူမရဲ့နို့ဆီ တိုးကပ် လာရင်း
"သားက နို့ဆာနေပြီ"
ဟုဆိုကာ သူမရဲ့နို့သီးခေါင်းကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး
စို့လာခဲ့ သည်။
သူမက
"ဟယ် ဟဲ့ ဟဲ့
သြော် ငါ့သားလေးကတော့နော် ခ်ခ်ခ်"
ဟု ကြည်နူးစွာဆိုလိုက်ရင်း..............
( ပြီးပါပြီ )

ရှက်စရာကြီး



 ရှက်စရာကြီး

“ငြိမ်းငြိမ်းရေ””ရှင်မေမေ””ညည်းကောင်လေးလာတယ်၊ ငါဘာပြောလိုက်ရမလဲ””မရှိဘူးလို့သာပြောလိုက်ပါ မေမေ””ဟင်.ဘာဖြစ်လို့တုန်း””ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မေမေ” “အေးအေး.ငါပြောလိုက်မယ်” ကျမအိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီးငိုချလိုက်တယ်။ “ကျမရင်တွေကွဲခဲ့ရပြီမောင်၊ မောင့်ကိုမချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရယ်၊ မောသ့်ဘဝတက်လမ်းအတွက်. မ.ဘဝအပျက်ခံပါ့မယ်” ကျမလေ. အင်ဂျင်နီယာ(မြို့ပြ)ဘာသာရပ်တက်ရင်း အဝေးသင်နှင့် ကျောင်းပြီးခဲ့တယ်နှင့် ကျောင်းပြီးတော့၊ ကလေးတွေစာပြခဲ့တယ်။ နောက်တော့ စာရင်းကိုင်ပါတက်ရင်း အလုပ်လည်း ဝင်လုပ်ခဲ့သေးတယ်။ ကျောင်းတက်တုန်းကတော့ သူများတွေရည်းစားထားတော့ ကျမလည်း ရည်းစားထားခဲ့သေးတယ်။ ချစ်ခဲ့သလားဆိုတော့ ကျမသူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူး။ နောက်တော့ ကျမတို့မြို့ကို ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်တဲ့သူဌေးက ရောက်လာတော့။ “ဟေ့ နင်က အင်ဂျင်နီယာ ပြီးပြီးသားဆို” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “နင်.ဒီမြို့သေးသေးမှာ ဘာလုပ်နေလဲ၊ စာရင်းကိုင်သင်တန်းလည်းပြီးပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့၊ ဟိုမှာ တိုးတက်ရာတိုးတက်ကြောင်း လုပ်ပါလား” “ဆရာအလုပ်ခန့်ရင် ကျမလာချင်တာပေါ့” “အေး.နင်လာရင် လက်ထောက်မန်နေဂျာ ရာထူးပေးမယ်” ကျမလည်း တစ်ရွာမပြောင်း သူကောင်းမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး ကျမလည်း ရန်ကုန်ကိုတက်ခဲ့တယ်လေ။
အိမ်မှာက ကျမက ဒုတိယအကြီးဆုံးသမီးပါ။ ဖေဖေကလည်း လိုက်သွားဆိုလို့ပါ။ ကျန်တဲ့ကလေးတွေက ကျောင်းတက်တုန်းလေ၊ အကိုအကြီးဆုံးက ကျန်းမာရေးက မကောင်းဘူး၊ ဖေဖေက အိမ်စီးပွားရေးကို လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်တုန်းပါ။ ရန်ကုန်ကိုရောက်ပြီးတော့ ကျမက ရန်ကုန်မြို့နယ်တစ်ခုက စာသင်ကျောင်းကြီးတစ်ခုမှာ တာဝန်ကျတယ်။ အဲဒီမှာ မောင့်ကိုစသိတာပဲ။ မောင်က စာ တွေလာပေးတော့ မှတ်မှတ်ရရ သတိထားခဲ့တယ်။ မောင့်ဆရာတွေနှင့် ကျောင်းနေရာလာချတော့ မောင်က မြေတိုင်းပြီးတော့ ရုံးပေါ်ကိုတက်ခဲ့တယ်။ ဆရာကလည်း မောင့်ကိုအရေးပေးတာကို သတိထားမိတယ်လေ၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မောင်က ဆရာတွေကိုတင်ပြနေတာ မ..လေ. မောင့်ကိုခိုင်သွားတာပေါ့၊ အဲဒီမှာ မောင့်ဆရာက ကျနော့်ရုံးချုပ်က ဒီကနေဝေးတယ်။ “တကယ်လို့သာ. ဒဇိုင်းပိုင်းနှင့်ပတ်သက်လို့ မေးချင်ရင် ကျနော်တပည့်ဇော်မိုးရှိတယ်၊ ဒီနားမှာရုံးခွဲရှိတယ်၊ ဒီကနေ သုံးလမ်းမြောက်မှာပါ” ကျမဝမ်းသာသွားတယ်။ ကျမလည်း အခုမှလုပ်ငန်းခွင်ဝင်တာဆိုတော့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအကြောင်း သိပ်ငန်းအကြောင်း သိပ်မသိသေးဘူး။ မေးရမှာပေါ့။ ကျမတို့ဆိုဒ်မှာ အင်ဂျင်နီယာရှိပါတယ်။ သူကလည်း အခုမှကျောင်းဆင်းပါပဲ။ စာရင်းကိုင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်လည်း ရှိတယ်။ အစကတော့ စာရင်းကိုင်နှင့် ကျမအဆင်ပြေပါတယ်။
မောင်က တစ်ခါတစ်လေ ဆိုဒ်တွေပတ်ကြည့်တာတွေ့တော့ ကျမခေါ်ရမှာ ရှက်နေလို့မခေါ်ဖြစ်ဘူး။ ကျမသူ့ရှေ့က ခဏခဏဖြတ်ပြတာတောင် အရေးမလုပ်ဘူးလေ၊ ကျမက တိတ်တခိုး၊ တဖင်သတ်ချစ်နေရတာလေ။ ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အင်ဂျင်နီယာကို အကြောင်းပြပြီး ကန်ထရိုင်ကို အကူအညီတောင်းကာ ခေါ်လိုက်ရတော့တယ်။. “”ကျနော့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ရုံးပေါ်တက်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့ ဘာများမေးစရာရှိလဲဗျ” “ဟိုလေ.သံချောင်းတွေဆက်တဲ့စနစ်နှင့် တွက်ပုံတွက်နည်းပါ” “ဗျာ… ကျနော်က စာ အကြောင်း မေးမလို့လားဆိုပြီး လာတာပါ” “အင်းးကျမက အခုလက်ထောက်မန်နေဂျာ ငြိမ်းငြိမ်းပါ” “ဟုတ်ကဲ့” “ကျမက တွက်ချက်မှု့တွေလည်း စစ်ရပါတယ်၊ ပစ္စည်းလည်း မှာရတယ်၊ ကျမနားမလည်ပဲ စစ်နေရင် ဘာမှအဓီပ္ပါယ်မရှိဘူးလေ၊ လုပ်ရသူလည်း စိတ်ညစ်ရတယ်၊ အဲဒါကြောင့် သင်ပေးပါလားရှင်” “အင်း..သံချောင်းဆက်တာတွေက spec ပေးထားပါတယ်ဗျ၊ မရှိရင်ရုံးလာတောင့်လှည့်ပါ၊ သင်ပေးတာကျတော့ ချက်ချင်းမရနိုင်ဘူး၊ သူက အနည်းဆုံးတပါတ်လောက်ကြာပါမယ်” “ကျမတို့ကိုသင်ပေးပါ” “သင်ပေးတာလည်းရပါတယ်.. ကျနော်က ရုံးထိုင်တယ်၊ ခေါင်းဆောင်က အမြဲမလာနိုင်လို့ ရုံးခွဲမှာလောလောဆယ် ကျနော်တစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိနေတယ်ဗျ” “ကျမရုံးလာခဲ့ရမလား” “ကျနော်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတယ်၊ လာရင်လည်း နှစ်ယောက်လာပါ” ကျမဝမ်းသာသွားသလို မောင့်ကိုလည်း စိတ်ကလေးစားသွားတယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အလုပ်ထဲကို ရအောင်ခေါ်မယ် ချက်ချင်းပဲ သူဆီကိုသွားပြီး စာအုပ်တောင်းလိုက်ကြီး ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရတာပေါ့” “မငြိမ်းငြိမ်း.ဒီမှာစာအုပ်တွေပါ” “ကျမကိုရှင်းပြပါဦး” သူက သံချောင်းဆက်နည်း သဘောတရားတွေကို အကြမ်းဖျဉ်းရှင်းပြတယ်။ ကျမသိချင်တာတွေ အများကြီးပါ။ သူ့အကြောင်းလည်း သိချင်တယ်၊ ဒီလိုနှင့်သူက အိမ်မပြန်ပဲ ရုံးမှာသူငယ်ချင်းတွေနှင့်နေတာ ကျမသိလိုက်ရတယ်။ သူစားတဲ့ထမင်းဆိုင်က ကျမတို့အနားမှာလေ။ ကျမသူလာမှ ထမင်းစားထွက်တယ်၊ အဲသလိုလုပ်ရင်း စာရင်းကိုင်က ကျမကို မခေါ်မပြောနိုင်ဖြစ်လာတယ်။ ကျမရိပ်မိတယ်၊ သူလည်း မောင့်ကိုကြိုက်နေတာ၊ ကျမက လက်ဦးမှု့ယူတယ်ဆိုပြီး မကျေနပ်တာလေ။ ကျမတို့ရုံးဖက်ကို မောင်ရောက်ရင် သူ့ရန်လည်း ကြောက်ရတာမို့ နောက်ဆို မောင့်ရုံးကိုပဲ ကျမသွားတယ်။ သူတစ်ယောက်ထဲရှိနေရင် ကျမက အခန်းတွေဘာတွေ ရှင်းပေးပါတယ်။ ဒီလိုနှင့်ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရင်း ကျမကို မောင်က ချစ်စကားကြိုက်စကားပြောတယ်။ ကျမအရမ်းဝမ်းသာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းအဖြေမပေးလိုက်ဘူး၊ တပတ်ကြာတော့ ရွှေတိဂုံဘုရားကို ချိန်းတယ်။ တနင်္ဂနွေနေ့ပေါ့။ သူရောကျမရော အလုပ်ပိတ်တယ်။
ဘုရားဖူးပြီးတော့ “မောင်” “ကျနော့်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်” “မောင်လို့” “ဟာဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ” “ခစ်..ခစ်..ခစ်” “ကျနော့်ကိုချစ်တာပေါ့နှော်” “ဟွန်း..ချစ်လို့ပဲမောင်လို့ခေါ်တာ” သူကျမကိုဖက်မလို့ကြံတယ်။ “မောင်ဘုရားပေါ်မှာနှော်” “အော်..ဟုတ်ကဲ့၊ ဟုတ်ကဲ့” “ကဲပြန်မယ်လေမောင်” “မ..ကျနော်ရုံးကိုလိုက်ခဲ့ပါလား” “မသွားချင်ပါဘူး” “မောင့်တပည့်တွေရောက်နေပါတယ် မရဲ့၊ သူတို့ကို ဝက်သာတုတ်ထိုးလုပ်ခိုင်းထာတယ်၊ တပည့်တယောက်က အချဉ်ရည်စပ်တာ တော်တယ်။ ဝက်ကလီစာ တခြမ်းလာပို့ထားတယ်။ “အယ်အများကြီးပါလား” “ဟုတ်တယ်၊တပည့်ထဲမှာ ဝက်သားဒိုင်လည်း ရှိတယ်” “ဝက်သတ်တဲ့လူတွေနှင့်လည်း ပေါင်းတာလားမောင်” “အင်းးခင်နေကြတာ” “လိုက်ခဲ့မယ်လေ” အဲဒီနေ့ကမောင့်ဆီမှာပဲ ထမင်းစားဖြစ်တယ်၊ ဝက်သားအိုးက အကြီးကြီး သူ့သူငယ်ချင်းတွေ လာကြတယ်၊ ပျော်စရာကောင်းလိုက်တာရှင်၊ နောက်ရက်တွေလည်း သူက ကျမဆီလာတယ်၊ အဆောင်ပြန်လည်း လိုက်ပို့တယ်။ ကျမက နောက်ဆို မောင့်ကိုအလုပ်ထဲမလာခိုင်းဘူး၊ ဟိုကောင်မကလည်း ရေလာမြောင်းပေးလုပ်တယ်၊ မောင့်လိုငယ်ရွယ်တဲ့သူက ပါသွားမှာလေ၊ ကျမပဲ မောင့်ဆီသွားဖြစ်တာ၊ မောင်ဆီရောက်ရင် မောင်ကနမ်းတယ်။ ကျမလည်း တုန့်ပြန်နမ်းတယ်။ ကျမက ရည်းစားထားဖူးတာမို့ မောင့်ထက်တောင် နမ်းတာကျွမ်းသေးတယ်။ အတွေ့အကြုံရှိလို့ ကျမလေဘော်လီကို ကြည်းသီးသာမက တွယ်ချိတ်ကိုအတွင်းက ထိုးထားတာ၊ ချက်ချင်းဖြုတ်မရအောင်ပွေါ။ တနေ့တော့ တနင်္ဂနွေနေ့ မောင့်ဆီသွားလိုက်တယ်။ မောင်က အဝတ်တွေလျော်နေတာလေ၊ ပုဆိုးရေစိုကြီးနှင့်ပေါ့၊ “မောင်အဝတ်တွေလျော်နေတာလား” “ဟုတ်တယ် မ” “မ.လျော်ပေးမယ်လေ” “မလုပ်ပါနှင့်မရယ်၊ မအဝတ်အစားတွေ စိုကုန်ပါ့မယ်” “ရပါတယ်..မောင်၊ မောင့်လုံချည်တစ်ထည်နှင့် အကျီင်္တစ်ထည်ပေး၊ လဲဝတ်လိုက်မယ်” “ဟာ ရပါတယ် မ” ကျမကမောင့်ပုဆိုးအဟောင်းတစ်ထည် ယူဝတ်လိုက်ပြီး၊ အကျီင်္ကိုခေါင်းပေါ်က ချွတ်လိုက်တယ်။ မောင်နေကျမကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။
“အာ.မောင်ဘာလုပ်တာလဲ” “မောင်..မကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ” ကျမကို ဖင်ပြီးမျက်နှာအနှံ့နမ်းတယ်၊ ကျမရင်ထဲ ဒီစကားလေးကြားရတာ လှိုက်ပြီးခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျမနှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတော့ ကျမလည်းပြန်နမ်းတယ်။ မောင်ကနမ်းရင်းနှင့် ကျမဘော်လီကိုဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစာတယ်လေ၊ ဘယ်လိုမှဖြုတ်မရဘူး။ “မ..မောင်ချိုစို့ချင်တယ်ကွာ” “အာ.မောင်ကလည်း” “လုပ်ပါ၊ မောင်ချွတ်မရလို့” ကျမပဲချွတ်လိုက်ရတယရှင် သူက သူ့ကုတင်နားခေါ်ကာ ကျမကိုထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျမလည်း ထိုင်လိုက်တော့ မောင်က ကျမအပေါ်ကနေနို့စို့တယ်။ “လှလိုက်တာမရယ်၊ နို့သီးခေါင်းလေးက နီရဲနေတာပဲဗျာ” “အာ..မောင်လည်းရှက်စရာကြီး” “မောင်က တကယ်ပြောနိုင်ငံခြားမင်းသမီးလို ဝိုင်းစက်ပြီး၊ မာမာလေး၊” “ဟာကွာမောင်” အဲလိုပြောလေ၊ ရင်တွေခုန်လေပါပဲ၊ “ပြွတ်…ပြွတ်..ပြွတ်” “အာ့မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးစို့ပါကွယ်” နို့စို့ခံရယုံနှင့် ကျမတကိုယ်လုံး ကြက်သီးဘုလေးတွေပါထလာတယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်.ပလပ်..ပလပ်” “အာ့..အင့့်ဟင်းးဟင်းးးမောင်ရယ်” မောင်လေနို့စို့ယုံစို့တာမဟုတ်ဘူး၊ နို့သီးခေါင်းတွေကိုပါ လျှာဖျားနှင့်ယက်တာလေ၊ နို့အုံကြီးတွေကိုပါ ယက်လိုက် စို့လိုက်လုပ်တာ၊ ကျမမှာ ပိပိထဲက အရည်ကြည်တွေထွက်လာတယ်။ သူလေနို့စို့ရင်း ကျမဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကို ခြေထောက်နှင့် ညှပ်ပြီးဆွဲချွတ်တယ်။ “အာ..မောင်မလုပ်နှင့်လေ’” “မ.ဘာကြောက်နေတာလဲ၊ မောင်နှင့်မလက်ထပ်မှာပဲ” “မောင်က တကယ်လက်ထပ်မှာလား” “ချစ်သူထားတာ လက်ထပ်မလို့ပေါ့ မရယ်” ကျမရင်ထဲမှာ တကယ်ပဲပျော်သွားတယ်။ လက်ထပ်မယ်ဆိုမှတော့ ကျမဘာပူစရာလိုတော့လဲ။ ကျမအပျိုစင်ဘဝကို မောင့်တွက် စွန့်လွှတ်ရဲတယ်လေ၊ မောင်လုပ်ချင်တာကို မတွန့်မတိုပဲ ခွင့်ပြုလိုက်တော့တယ်။ မောင်လေကျမပင်တီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့၊ “မောင်မလုပ်နှင့်.မချွတ်ပေးမယ်” ကျမလေပင်တီထဲမှာ အရည်တွေ စိုချွဲပြီးနေမှာကို သိတယ်၊ မောင်သိသွားရင် ရှက်လွန်းလို့ မောင့်မျက်နှာကိုကြည့်ရဲမှာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ အဲဒီတော့ ပင်တီကိုချွတ်ပြီး အိပ်ရာအောက် လုံးထွေးပြီး သွင်းလိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမအိပ်ရာပေါ် ပြန်လှဲလိုက်တာပေါ့ရှင်။ မောင်ကနို့စို့ရင်းနှင့် သူ့လုံချည်ကိုချွတ်ချတယ်၊၊ အမလေး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊ လုံးပတ် တစ်လက္မလောက်ရှိတယ်။ အရှည်က ခြောက်လက်မကျော်လောက်ရှိတယ်ရှင်၊ တွေးပြီး လန့်သလိုရင်ခုန်သလိုကြီးပါ။ “မ..ကိုင့်ကြည့်ပါဦး” “ဟင့်အင်းရှက်တယ်” “ကိုင့်ကြည့်ပေးပါ” ကျမလည်းကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်၊ ပူနွေးနွေးလေး၊ ထိပ်ဝမှာလည်း အရည်တွေစိုနေတာ၊၊ မောင်က ကျမလက်ကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်သေးတယ်။
“မ.အဲဒါဂွင်းတိုက်တာလို့ ခေါ်တယ်” “သိသားပဲ” “ဟင်ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “ကောင်လေးတွေ ပြောပြောနေတာပဲ” “ဟာဒါဆို.မှုတ်ပေးတာလည်း သိတာပေါ့နှော်” “…………………….” “မ..မောင့်ကိုမှုတ်ပေးပါလား” “လုပ်ချင်ပါဘူး” “မောင်အရင်လုပ်ပေးမယ်ကွာ၊ ပြီးတော့ မအလှည့်ပေါ့” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်ရယ် မရှက်တယ်” “ရှက်စရာဘာလိုလဲ.. မရယ်၊ ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ’” ပြောသာပြောရတယ်၊ လီးမြင်ကတည်းက စိတ်ကတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာလေ၊၊ လူတွေပြောတဲ့ ကာမစိတ်ပေါ့၊ ချစ်သူနှစ်ယောက်က လူမရှိတဲ့နေရာမှာ နှစ်ယောက်ချင်းလည်း တွေ့နေတာဆိုတော့.. စိတ်ထဲမှာ အရမ်းဖြစ်နေတာ၊ နို့စို့လိုက်ကတည်းက မောင့်ဘက်လုံးလုံးပါသွားတာလေ၊ မောင်ကပြောလည်း ပြောလုပ်လည်း လုပ်မယ်ဆိုတော့ ကျမအမှုတ်မခံရဲဘူး။ “မောင်..မကိုလုပ်မပေးနှင့် မကညစ်ပတ်နေမှာ ရေမဆေးရသေးဘူး၊ နောက်မှလုပ်ပေးမယ်၊သိလား” “အင်း.. ဒါဆို မောင်လုပ်တော့မယ်နှော်” “အင်း” မောင်က ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်လာပြီး ကျမပေါင်ကိုမြှောက်ကာ ကားလိုက်တော့ ကျမလည်း အလိုက်သင့်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်ရှင်။ မောင်ကလီးကြီးကိုင်ပြီး ကျမပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ပွတ်တိုက်တယ်။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့ ကျမပိပိမှာ ကျင်ကနဲဖြစ်သွားတော့ ကျမတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ “အ.အဟင့်.ဟင့်” လီးကပြွတ်ကနဲ.ဝင်လာတယ်။ အကြပ်ကြီးမဟုတ်ပါဘူး။ အဲလောက်အရည်တွေ ထွက်ပြီးချောနေတာ။ အထဲနည်းနည်းရောက်မှ တင်းကနဲဖြစ်သွားတာလေ၊ “ဗျစ်…ဗျစ်……ဗျစ်” လီးဝင်လာကတည်းက အာခြောက်သလို၊ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာ၊ တံတွေးကိုချည်း မြိုချနေရတယ်၊ စိတ်ထဲမှာ အလိုလိုညည်းချင်နေတာ၊ ထိန်းထားလေ၊ ပိုဖြစ်လေနှင့် ကျမနောက်တော့ အလိုလိုညည်းမိလာတယ်၊ “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးမောင်” “ဗျစ်…ဗျစ်……ဖောက်” “အာ့…..အိုးမောင်..ကျွတ်..ကျွတ်” လီးကြီးကပိပိထဲတိုးဝင်လာတယ်။ “အမလေးးလေးမောင်.နာတယ်” “”မနာသွားလား” မောင်ကဆက်မသွင်းပဲရပ်ပြီးပြောတယ်၊၊ နာပေမယ့် နာတာကို တဏှာကနိုင်သွားခဲ့ပြီလေ။ “အာ့.ရတယ်မောင်” မောင်က ကျမနို့ကိုစို့ပြီး ရှေ့မတိုးပဲလုပ်နေတာ။ ပိပိထဲ ပူနွေးနွေးလီးက သပ်လျှိုထားသလိုနှင့် ခံစားရပြီး နို့စို့ခံရတဲ့အခါ ကျမစိတ်ထဲမှာ လိုးတာပဲတောင့်တလာပြီး ညည်းမိတယ်လေ။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” ကလေးတစ်ယောက်လို ကျမချိူချိုတွေကိုစို့တယ်။
“အာ့…..အင်းးဟင့်..ဟင့်မောင်၊မ..နေရခက်တယ်.အာ့ရှီး..” မောင်လေနို့စို့ရင်းအဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်” “အာ့…ရှိး..ရှီး…အားးးးး” လီးကအဆုံးထိသွင်းပြီးတော့မှ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို မောင်မြန်မြန်လေးလုပ်တော့တယ်။ “ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းး” “အာ့..အင့်ဟင်းးးးဟင်းးး” “ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖန်းးး” “အင်းးဟင်းးးဟင်းးး” ပြောပြလို့မရတဲ့ခံစားမှု့တွေက တိုးလို့သာလာတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့် ပြောလို့ မဖြစ်ဘူးလေ၊ ညည်းလို့သာနေတော့တယ်။ မောင်လေ. ပထမတော့ နောက်ကနေ လုပ်နေရာက ကျမပေါင်တွေကို ရှေ့တွန်းပြီး လက်ထောက်ကာ ခြေဆန့်လို့ အပေါ်ကနေဖိပြီး လုပ်လာတယ်၊ တချက်ဆောင့်တိုင်း အရမ်းကိုဇိမ်တွေ့တယ်၊ သူ့ဆီးခုံနှင့်ထိတိုင်း ကျမမှာ ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်လာတယ်။ စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုလိုနေရာက အလိုဆန္ဒပြည့်လာသလို ခံစားလာရတယ်။ “အင့်ဟင်းးဟင်းးး” အဲလိုဖြစ်လာလေကျမအသံပိုထွက်လေပဲ၊ “”ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖန်း..ဖန်းး ” ကျမအသံ ပိုထွက်လေ မောင်ကပိုပြီးကြမ်းလေ။ “အာ့..ရှီးးးရှီးး.အားးး” ကျမစိတ်ထဲတင်းကျပ်နေတာတွေ ပြေလျော့သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲမှာလည်း လှုပ်ရှားလာပြီး ဖင်ထဲက ညစ်လာသလိုဖြစ်ပြီး ဖင်ဝလည်း ပွစိပွစိဖြစ်လာတော့တယ်၊ နောက်တော့ ပိပိထဲက အရည်တွေထွက်သွားတော့တယ်၊ ကျမပြီးသွားပေမယ့် မောင်က ဆက်လုပ်နေတော့ ကျမလည်း ငြိမ်နေရတာပေါ့သိပ်မကြာဘူး။ “အား..ဟင်းးးးး” ဆိုကြီးပိပိထဲအရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ကာမှ ကျမလည်းလန့်သွားတော့တယ်။ မောင်က ရပ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးနားမှာအိပ်ပြီး ကျမကိုဖက်ကာ အမောဖြေနေတယ်။ ပြီးမှ “မ..အဆင်ပြေလား” “အင်းးးး၊မပြေဘူး” “ဟင်.ဘာဖြစ်လို့လဲ” “ဟိုလေ..ဗိုက်ကြီးမှာကြောက်တယ်” “မကြောက်နှင့် မောင်ဆေးဝယ်ပေးမယ်” “အင်းးးး” “ခဏနှော်..မောင်ဆေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်” ဆိုပြီးထွက်သွားတော့ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်၊ ရေဆေးတော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်နေတာရယ်၊ တင်ပါးနှင့်ခါးအောင်သလို ပေါင်တွေအောင့်နေတာကြောင့် မောင့်အဝတ်တောင် မလျှော်ဖြစ်တော့ဘူး၊ ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေပဲ ပြန်ဝတ်ပြီး မောင့်ကိုစောင့်ရတယ်။ မောင်ပြန်လာတော့ အချိုရည်ဘူးနှင့် မုန့်တွေဝယ်လာတယ်လေ။ “ရော့..မ.ဒီမှာဆေး” “ဘာဆေးလဲမောင်” “ဆေးက နှစ်လုံးတောင်” “ဟုတ်တယ်မ” “ဆယ်ယ့်နှစ်နာရီခြားသောက်ရတယ်၊ အခုသောက်လိုက်နှော်” “မောင်ဒီဆေးက ဘာပြသနာမှမရှိဘူးနှော်” “မရှိဘူးမ၊ ဒါပေမယ့် အမြဲတော့ သောက်မရဘူး ပြောတယ်:” “အင်း” “ညကျရင်လည်း သောင်ဖို့မမေ့နှင့်ဦး” “အင်းပါမောင်ရဲ့… ဒါနှင့်မောင်.. မောင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက အပျိုအအိုက မြင်တာနှင့် သိတယ်ဆို” “ဘယ်သူပြောလို့လည်း” “ပြောသံကြားဖူးတာ” “မြင်ရုံနှင့်တော့ မသိနိုင်ဘူး” “လမ်းလျောက်ရင်ကော သိနိုင်လားဟင်” “မောင်တော့ မခွဲခြားတတ်ဘူး” “ပြောပြပါဦးမောင်၊ မလမ်းတောင်မလျှောက်ရဲဘူး” “မသိနိုင်ပါဘူးဗျာ” “တကယ်နှော်” “ဟုတ်ပါတယ်ဆို” “မပြန်တော့မယ်” “မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ” “မပို့နှင့် မောင်အတူတူမသွားရဲဘူး” “ပြီးတာပဲ” ကျမအဆောင်ကိုပြန်လာလိုက်တယ်။
လမ်းမှာလည်း စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနှင့်ပေါ့၊ တချိန်လုံးလည်း မောင်နှင့်ဖြစ်ပျက်သမျှပဲ မြင်ယောင်နေတယ်၊ လုပ်တာကိုင်တာတွေကလည်း အလွဲလွဲအမှားမှားပေါ့၊ လုပ်ရင်းနှင့်ငေးငိုင်နေလို့ အတူနေ အမကြီးကတောင် ပြောနေသေးတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက်တော့ ဆေးထပ်သောက်လိုက်တယ်။ မနက်ကျတော့ ဓမ္မတာလာတယ်နည်းနည်းပေါ့။ ကျမကြောက်လိုက်တာရှင်၊ လာရက်မဟုတ်ပဲ လာတယ်လေ။ နောက်တရက်မောင်နှင့်တွေ့တော့ ကျမရှက်နေတာ၊ မောင်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေး။ “မ..ဘာထူးခြားလဲ” “အချိန်အခါမဟုတ်ပဲ မိုးရွာတယ်မောင်” “ဟင်……ေဩာ်ဟုတ်လား၊ ကျနော်ပြောဖို့ မေ့သွားတာမ” “စာထဲမှာရေးထားတယ်၊ အဲဒါဆို မစိုးရိမ်တော့နှင့်” “အင်း..မစိုးရိမ်တော့ဘူး” နောက်တပတ်တနင်္ဂနွေမောင်ချိန်းတယ်၊ ကျမလည်း သွားလိုက်တယ်၊ ကျမသိပ်မကြောက်တော့ဘူး၊ ပထမတကြိမ်ပြီးပြီလေ၊၊ နောက်ပြီး ကာမအရသာကိုလည်း သိသွားပြီ။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီး မောင့်ဆီကိုသွားလိုက်တယ်။ မောင်က အခန်းဝကစောင့်နေပြီးခေါ်တယ်။ ကျမအဝတ်အစားအပိုထည့်သွားတာ၊ အခန်းထဲရောက်တော့ “မောင်ခဏနှော်.မ.အဝတ်အစားတွေလဲလိုက်ပါ့မယ်” “သွားလေ..မ” ကျမလည်းရေချိုးခန်းဝင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အဝတ်အစားလဲထွက်ခဲ့တယ်” “လာလေ.မ” “မောင်ကလည်းကွာ.. စကားလေးဘာလေး ပြောပါရစေအုံး” “အာ.မကလည်း.အိပ်ရာထဲမှာပြောရအောင်နှေိာ” “ဟင်းပြီးရင် လုပ်အုံးမှာ မသိတာကျနေတာပဲ” “ဟင်းးးးဟင်းးးးးး.. မ..ဟိုတနေ့က သွားရလာရအဆင်ပြောလား” “ပြေတယ်၊” မောင်ကပြောရင်းဆိုရင်းပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ သူ့လီးကကြီးက ထောင်နေပြန်ပြီ။ “မ.ကိုင်ပေးဦးလေ” “လူဆိုးလေးကွာ၊ဒါကြီးပဲ ကိုင်ခိုင်းနေတယ်” ကျမလည်းသူ့ဟာကြီးကိုပဲ ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာမို့ ကိုင်ပေးလိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြီးကိုင်လိုက်တာနှင့် စိတ်ကတစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး ဂွင်းပါထုလိုက်သေးတယ်။ မောင်က ကျမကိုနမ်းပြီး နှူတ်ခမ်းကိုပါစုပ်လိုက်တော့၊ စိတ်ထဲမှာလုပ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒကတဖြေးဖြေးနိုးထလာတာပေါ့။
မောင့်ကနမ်းနေရင်း နို့ကိုပါပွတ်သပ်ပေးတော့ အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်က ပိုပြီးထကြွလာတာပေါ့ရှင်။ ကျမကလည်း အဝတ်စားလဲကတည်းက အတွင်းခံတွေချွတ်ထားခဲ့တာလေ။ “မ.” “ဟင်..” “မောင့်ကိုမှုတ်ပေးပါလား” “မောသ်ကပူလို့လား ယပ်ခပ်ပေးမယ်လေ” “အာ.မကလည်း မောင့်လီးကိုပြောတာ” “အော် အင်းအင်းမှုတ်ပေးမယ်” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..မ..နော်” “ခစ်….ခစ်..ခစ်” ကျမသိရဲ့သားနှင့် မောင့်ကိုနောက်နေတာလေ။ ကျမရယ်လိုက်ပြီးမှ မောင့်လီးကိုငုံစုပ်လိုက်တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်” “အားး..မ..ရယ်ကောင်းလိုက်တာ” မောင်ကကောင်းတယ်ဆိုတော့ ပိုကောင်းအောင်လိူ့ ကျမသူ့ဒစ်ကလေးကို လျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ်..ပလပ်” “အားး..ရှီး..ရှီးးး.ကောင်းလိုက်တာဗျာ” ကျမအားတက်လာပြီး လီးကိုပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် မြန်မြန်လေးလုပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အားးးူးအာ့..အဟင်းးဟင်းကောင်းလိုက်တာ.မ.. ရယ်” သူ့လီးစုပ်ရင်းကျမပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်လာတော့တယ်။ “မ..တော်ပြီ..တော်ကြာ မောင်မလုပ်လိုက်ရပဲနေမယ်” “ရပြီပေါ့၊ ကျေနပ်သွားပြီလား” “အင်းး.. မ..အိပ်လိုက်ပါလား” ကျမလည်းအိပ်လိုက်တယ်။ ကျမအိပ်တော့ မောင်ကနို့စိုးပေးတော့ ကျမက. ကာမဆိပ်တက်နေပြီလေ၊ ညည်းမိတာပေါ့၊ မောင့်ကနို့ဝန်းဘေးသားတွေကိုလည်း လျှနှင့်ယက်တယ်၊ နို့တွေကိုလည်းစို့တယ်။ ကျမနို့ငီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထတဲ့အထိ မောင်က ကျမနို့ကိုစို့လိုက်တယ်၊ ကျမပိပိတစ်ခုလုံးလည်း ရွှဲနေပြီ၊ မောင်ကနို့စို့ရင်း ပိပိကိုပါ နှိုက်နေသေးတယ်၊ အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးတော့.. ကျမမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားရတယ်။ မောင်က ကျမပိပိကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်တယ်။ “အာ့..မောင်ဘုန်းနိမ့်မယ်မလုပ်နှင့်” “လုပ်မှာပဲ.လက်စားချေတာ” “မလုပ်ပါနှင့် မောင်ရယ်” “ပြွတ်..ပလပ်” “အာ့..အိုး………” တားနေတဲ့ကြားက မောင်က ကျမပိပိကို လျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်ပေးတယ်။ “အာ့..မောင်တော်ပါတော့နှော်” “ပလပ်ပလပ်” “အာ့..အင်းးဟင်းးးးးးး” တားနေသည့်ကြားထဲက ကျမပိပိထဲသူ့လျှာထိုးပြီး မွှေလိုက်တာ၊ ဒီအရသာကတစ်မျိုးပါ။ စိတ်တွေဆူဝေလာသလို ခံစားရတယ်လေ။ “အားလားးလားးမောင်ရယ်” “ပလပ်..ပလပ်..ပလောက်” “အာ့..အင်း..ဟင်းးးးဟင်းးးးးး” ကျမအရမ်းကိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ မောငိက ကျမဖီးစေ့ကို လျှာနှင့်ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်နှင့်မို့လို့ ကျမလည်း အရမ်းကို စိတ်ကကြွတက်လာတော့တယ်။ ခါးကလည်း အိပ်ရာပေါ်ကကြွတက်နေတာပေါ့။
“ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အား..အီး..အိုး..ကျွတ်…..ကျွတ်… အားးအင်းးးးဟင်းးးး” လူတစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတော့တယ်။ “အားးတော်ပြီမောင်” “ဘုန်း” အိပ်ရာခင်းပေါ် ကျမခါးပြန်ကျလာတာလေ၊ တကိုယ်လုံးတုန်သွားပြီး လွတ်ထွက်သွားသလို ကာမစိတ်က အရမ်းပြင်းပြလာတယ်၊ “အားမောင်ရယ်လုပ်ပါတော့လားမောင်ရယ်” “အဲဒါဆိုမောင်လုပ်တော့မယ်နှော်” “လုပ်တော့” မောင်လေကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ပြီး ကျမရင်ဘတ်နှင့်ထိလုနီးပါး ကွေးတင်တယ်။ ကျမထင်တယ်။ အဲလိုပုံဆိုရင် ကျမပိပိနောက်မှာ ပြူးထွက်နေလောက်တယ်။ မောင်က အပေါ်ကခွလာပြီး ကျမပိပိထဲ လီးထိုးထည့်တယ်။ “ပြွတ်.ပလွတ်.” “အာ့မောင်ကျပ်တယ်” “ကျပ်မှာပေါ့ မောင်က ပေါင်ကိုစေ့ပြီးပူးထားတာကိုး” “ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်” “အာ့..အင့်ဟင့်..ဟင့်.မောင်” “ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဘွတ်” “အင့်..ဟင့်..ဟင့်.အင့်” သူ့လီးကကျပ်သပ်ပြီးဝင်လေ. ကျမမှာပိုပြီးအရသာရှိလေ၊ လီးကလည်း တဇွိ..တဖတ်.ဖတ်၊ တဘွတ်ဘွတ်ဝင်နေတာ ငါးမိနစ်လောက်မှာ ကျမအရသာတွေ အပြည့်ရပြီး တုန်တက်လာတယ်။ “အာ့ရှီးးရှီး..မောင်.မြန်မြန်..မ..ပြီးတော့မယ်” “ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဘွတ်” “အာ့ရှီးးရှီးး.အား.ပြီးပြီမောင်.အား” “”ဘွတ်..ဖန်း.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးး” “အူး..အားးမောင်လဲပြီးတော့မယ်” “မောင်အထဲမှာမပြီးနှင့်ဆေးထပ်မသောက်ချင်ဘူး” ကျမက ဟိုတရက်ကဆေးသောက်ပြီး ဓမ္မတာလာတာ ရက်ကမမှန်တော့တဲ့အတွက် ဆေးမသောက်ချင်ဘူးလေ။ “မ..ပါးစပ်ထဲပြီးချင်တယ်” “အာ.မောင်ကလည်းကွာ” “မောင်ဗီဒီယိုကားတွေမှာမြင်ဘူးတယ်.မ.” “မောင်ကလည်းအဆန်းတွေလုပ်ပြန်ပြီ” “လုပ်ကြည့်ပါ မရဲ့” “အင်း..လုပ်ကြည့်ပေါ့” မောင်ကကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်တော့ ကျမကစုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကို မောင်ကအားမရဘဲ ကျမပါးစပ်ထဲ လိုးတော့တယ်။ နှစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ သုတ်တွေပန်းထွက်တယ်။ “အော့..ဝေါ့” အရသာတစ်မျိးကြီးနှင့် စူးရှပြီးအနံပြင်းတဲ့အတွက် ကျမအော့အန်မိပြီး အိပ်ရာဘေး ထွေးထုတ်လိုက်ရတော့တယ်။ “မောင်.ထကွာ၊..မ.အန်ချင်လို့့” မောင်ထပေးတော့ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းမှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး အန်တော့ မောင်က ကျမကျောကိုနှိပ်ပေးတယ်လေ၊ နောက်တော့ ရေခပ်ပေးတော့ ကျမပလုတ်ကျင်းပြီး ပါးစပ်ကို ဆေးလိုက်ရတယ်။
လူလည်း ချွေးတွေပြန်ကုန်တာပေါ့ရှင်၊ အဲနေ့ကစပြီး မောင်က ပါးစပ်ထဲမှာမပြီးတော့ပေမယ့် နောက်တစ်မျိုး အဆန်းလုပ်ပြန်တယ်ရှင်။ “မ..နေလို့ကောင်းသွားပြီလား” “အင်းကောင်းသွားပြီ” “မောင်ကထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်၊” “တစ်ခါဆိုတော်ရောပေါ့မောင်” “မောင်မှမဝသေးတာ” “မောင်ကလည်း ဆိုးပြန်ပြီကွာ” “မ..ဆေးသောက်ရမှာကြောက်တယ်မောင်” “မ..ကဆေးမသောက်ချင်ဘူးပေါ့” “အင်း..အဝှာမမှန်ဘူးမောင်ရဲ့” “မောင်ကလည်း အဲဒီအထဲမပြီးရရင် အာသာမပြေဘူး..မ” “အဲဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲမောင်၊.. မပါးစပ်ထဲထည့်တော့ အန်ချင်တယ်” “မောင်..ကြားဖူးတာရှိတယ်..မ” “ပြောလေ” “တစ်ချို့မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်လို့. အဖုတ်ကို အလိုးမခံကြဘူးတဲ့” “ဟင်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်..မ၊ သူတို့က ဖင်ပဲအလုပ်ခံတာတဲ့” “ဟုတ်ပါ့မလားမောင်ရယ် အဲဒါဆိုနာမှာပေါ့” “အဝမှာပဲ နာတာတဲ့ အထဲရောက်ရင်ကောင်းသွားမှာပါ။

ညီအစ်မနှစ်ယောက်

  ညီအစ်မနှစ်ယောက် ဩ…….ဟိုမှာ နံပါတ် ၈ လာနေပြီ…. လာသွားမယ် ဟုတ်တယ်လေ… ခေတ်ကြီးကိုက သုတ်သုတ်စား သုတ်သုတ်သွားမှ စကားကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်တို့စ...