"" မေ့မရသောလက်ဆောင် ""
------------------
နှင်းတစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲရှိ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ဖတ်နေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေးကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။
''မောင်…ကော်ဖီရပြီနော်''
"အင်းခဏထိုင်ဦး…နှင်းလေးမွေးနေ့က
နောက်အပတ်ထဲမလား''
''အင်းလေ…မောင်ရဲ့နှင်းလေးရဲ့၃၀နှစ်
မြောက်မွေးနေ့ပေါ့''
နှင်းတယောက်ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအားပြုံးပြရင်း
ဘေးနားဝင်ရောက်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ငါးနှစ်အတွင်းမွေး နေ့ရောက်တိုင်း တစ်နှစ်ပြီးတနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များပေးရင်း
စပရိုက်လုပ်တတ်သော ခင်ပွန်းသည်နုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အားကြိုတင်ရင်ခုံမိသည်။ လင်ဖြစ်သူမှာသူမထက် အသက်တစ်နှစ်သာ ကြီးသော်လဲ လေးစားခြင်း ဂါရဝတရားထားရှိခြင်းတို့မှာ အိမ်ထောင်သက်တမ်းတလျှောက် အနည်းငယ်မျှ လျှော့မသွားပဲပို၍ပင်တိုးလာခဲ့သည်။
အရင်လမှ နိုင်ဦးသူငယ်ချင်းတယောက် မွေးနေ့ပါတီ အားအတူသွားခဲ့ကြပြီး အပြန်တွင် တစ်လမ်းလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်သည်နှင်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ကာ တစ်စုံတစ်ခုအားစဉ်းစားနေပုံရသော ခင်ပွန်းအားကြည့်နေမိ၏။
ခဏအကြာမှ ညဝတ်အင်္ကျီလဲလှယ်ဝတ်ဆင်ကာ ကုတင်ပေါ် နိင်ဦးဘေးနားဝင်လှဲ လိုက်တော့သည်။ နိုင်ဦးမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူပြောပြသော သူ့မိန်းမအတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်အကြောင်းတွေး ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပြင်းထန်နေရသည်။
''အို.…မောင်''
နှင်းတယောက် ကာမ မဆက်ဆံခင် တစ်ဦးနှင်တစ်ဦး
ရမက်စိတ်လေးများ နှိုးဆွပြီးမှဆက်ဆံလာရာ အခုလိုမတို့မထိပဲ မာကျောတင်းပြောင်နေသော လင်တော်မောင့်ပေါင်ကြားမှ လီးအားကြည့်ကာ
အံ့သြ မှင်သက်နေမိသည်။ အိမ်ထောင်ဦးအစ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များပြန်လည်ရရှိလိုက်၏။ ထူးဆန်းနေသည်က ၂ချီဆက်တိုက်မနားတမ်းလိုး
နေသဖြင့် အောက်မှဖင်ကြီးကြွပေးကာ လင်တော်မောင့် ကာမအရှိန်အား မြှင့်ပေးလိုက်တော့သည်။ သို့သော် အဲ့ဒီတညလေး သာရရှိလိုက်ပြီးနောက်ရက်များတွင် အေးစက်သွားကာ ပုံမှန်လေးသာလိုးဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
''နှင်းလေး… ဒီတခါမွေးနေ့လက်ဆောင်ကို အရင်နှစ်တွေလိုပဲ လက်ခံပါစေလို့ မောင်ဆုတောင်းတယ်''
နိုင်ဦးမှာ အနားတွင်ကပ်ထိုင်လိုက်သော ဇနီးသည် ကိုယ်လုံးအိအိလေးအားသိုင်းဖက်ကာ နား နားလေး
ကပ်ပြီးပြောဆိုလိုက်သည်။
''အင်းပါ…မောင်ရဲ့ မောင်ပေးတဲ့မွေးနေ့
လက်ဆောင်တွေ နှင်းလေး… အမြတ်တနိုးနဲ့ တန်ဖိုးထားပါတယ် ''
တကယ်လဲ နှင်းမှာ လင်ဖြစ်သူပေးသော မွေးနေ့လက်ဆောင် ဆွဲကြိုး လက်ကောက် ဆံထိုးများအား သူမ ဗီဒိုအံဆွဲထဲ သော့ခတ်သိမ်းကာ သွားမှလာမှ ထုတ်ဝတ်လေ့ရှိ၏။
''ခုပေးမဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင်ကိုလဲ တန်ဖိုးထားပါလို့ ကြိုပြောပါရစေ''
''ဟင်… ဘာလက်ဆောင်မို့…မောင့်အသံတွေ တုန်နေတာလဲ''
နိုင်ဦးတယောက်ဧည့်ခန်းထဲ ညအိပ်မီးရောင်
အောက်နက်မှောင်နေသော ဆံနွယ်များဖုံးအုပ်နေသော ဇနီးချောမျက်နာလေးအားစိုက်ကြည့်လိုက်၏။ဆံနွယ်များကြားမှ အသက်အရွှယ်ထက်နု
နယ်ချောမောသော လှပသောမျက်နှာလေးမှာ သိချင်စိတ်ပျင်းပြနေသည် ကိုမြင်နေရသည်။ မျက်ဝန်းရွှဲကြီးများ မျက်တောင်လေးပုတ်ကာ လင်ဖြစ်
သူဘက်လှည့်ကြည့်မိ၏။ နှုတ်ခမ်းပါးရဲရဲလေး ဟလာကာ တစုံတခုပြော မည့်ဟန်ပြင်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေး ပြန်စိသွားသည်။
လေအေးစက်ဖွင့်ထားသည် မို့အမှောင်ထုကြီးစိုးချိန် ဧည့်ခန်းလေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာရ၏။ နိုင်ဦးမှာရုတ်တရက်ထရပ်ကာ နှင်းရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြန်သည်။ ဒူးဖုံးဂါဝန် အပျော့သားလေးအား ပေါင်ရင်းသို့မတင်စဉ်ဘနှင်း ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးအောက် လက်မောင်းသားဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ပေါ် ကြက်သီးဖုလေးများထလာတော့သည်။
ဂါဝန်လေးပေါင်ရင်းသို့ လိပ်တက်စဉ် ဇနီးချော၏ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းမှာ လင်ဖြစ်သူခေါင်းတိုးဝင်လာသည်နှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးထား၏။ အမွေးပါးပါးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ နိုင်ဦး နဖူးနှင့်ထိကပ်မိတော့သည်။
''အ……ရှီး အခန်ထဲသွားမလား… မောင်''
နိုင်ဦးဆီမှမည်သည့် အသံမှထွက်မလာပဲ ၅နှစ်ခန့် စွဲစွဲမြဲမြဲလိုးလာသည့် နှင်းစောက်ပတ်လေးအား ကြည့်ကာ နှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ပြီး အားရပါးရ ဖိနမ်းနေ၏။ နှင်းပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဆတ်ကနဲ တုန်ကာ နိုင်ဦးမျက်နှာ
အားညှပ်ထားမိသည်။ စောက်ပတ်တအုံလုံး အယက်ခံရင်းစောက်စိလေး အားဆွဲစုပ်ခံရစဉ် ခေါင်းလေးမော့ကာ ထိုင်ရက်အနေထားဖြင့် ဖင်သား
စိုင်နှစ်ဖက်ကြွတတ်လာတော့၏။
'' အား……ရှီး… လိုးပါတော့မောင်ရယ်''
သို့သော်နိုင်ဦးမှာကြွတက်လာသော ဖင်ကြီးအား လက်ဖြင့်ညစ်ချေကာ ဇနီးဖြစ်သူအား စောက်ရည်များထောင်ပန်းလာ သည်အထိယက်ပေး
လိုက်သည်။
'' အအ …ဆောရီးမောင်…… နှင်း မထိန်းနိုင်တော့ဘူး
မောင်ရယ်''
လင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့်ပန်းမိသဖြင့်
တုန်ရီမောဟိုက်စွာ တောင်းပန်နေမိသည်။ နောက် ၂ရက်ခြားတွင်လည်း ညပိုင်းအိပ်ယာဝင်စဉ် အရည်ထွက်သည်အထိ ယက်ပေးပြန်သည်။ နှင်းတယောက် လင်ဖြစ်သူ လျှာစွမ်းအောက် ကော့ပျံရင်းပြီးခဲ့ရ၏။ ကာမစိတ် ထကြွတိုင်း လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုရာ နိုင်ဦးမှာ လိုးမပေးသဖြင့်
နားမလည်နိင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။
နိုင်ဦးမှာ ဇနီးချောလေးမွေးနေ့တွင်ထုံစံအတိုင်း စီးပွားရေးနယ်ပယ်မှ လူရင်းတချို့အားဖိတ်ကာ ပါတီလေးကျင်းပပေးနေသည်။ ဇွန်းသံ ဖန်ခွက်သံ ရယ်မောသံများ တဖြည်းဖြည်း တိတ်စိတ်သွားသည်။ ည၁၀နာရီ လောက်တွင်ခြံဝန်းထဲမှ အလုပ်သမားများအပ ဧည့်သည်များတဦးတလေမှ မရှိတော့ပေ။
နှင်းမှာ ဧည့်သည်များပေးသော လက်ဆောင်ပစ္စည်းများအား မဖောက်နိုင်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ မနေ့ ညကမှ လင်တော်မောင့် အထူးလက်ဆောင်အကြောင်းသိရကာ စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလို ခံစားလာရသည်။ ဝမ်းနည်းစိတ်တဖက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးချော့မော့ပြောဆိုနေသည်ကို နားထောင်နေရ၏။
''လုပ်ပါ နှင်းလေးရယ်…မောင့်လက်ဆောင်ကို မငြင်းပါနဲ့နော်…ရော့ဒီမှာကြည့်''
လင်တော်မောင်၏ဖုန်းထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏ လီးကြီးမြင်နေရ၏။ တခါမှမမြင်ဘူးသော အညိုရောင်သန်းနေသည့် လီးကြီး အား ကြည့်ရင်း လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးစကားများ နားထောင်ကာ အဖြစ်အပျက်အားလုံး နားလည်လာရင်း ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။
ညဘက်နှင်းအိပ်ပျော်နေစဉ် နိုင်ဦးမှာမယားဖြစ်သူ ထမိန်လှန်၍ စောက်ပတ်အား ဓါတ်ပုံရိုက် ကာ ဗိုက်ဗာမှ သူ့မိတ်ဆွေအား ပို့ပေးခဲ့၏။ နိုင်ဦးမိတ်ဆွေ မှာသူမ စောက်ပတ်အားကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ပုံတပုံ ပြန်ပို့ထားပြန်သည်။ ထိုမိတ်ဆွေ၏လီးကြီးမှာ လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးလီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းကာ ဒစ်ကြီးကားထွက်နေသည်။ နှင်းတယောက် ခံစားမှု တမျိုးလေးဖြစ်လာကာ နိုင်ဦးအား ခပ်တိုးတိုး ပြန်မေးနေတော့သည်။
''ဒါ ဒါတွေ လိုင်းပေါ်တင်ရင် သွားပါပြီ မောင်ရယ်... အဟင့်ဟင့်''
'' အဲ့ဒါတော့ စိတ်မပူပါနဲ့ နှင်းရယ်… အဲ့ဒီညီလေးက အိမ်ထောင်ကြပြီး ၃ လအကြာမှာ သူ့မိန်းမ
ဆုံးသွားတာ… အပြင်မလဲ မိန်းမ မလိုက်စားချင်ဘူးတဲ့… ရောဂါပိုးထိ
မှာကြောက်ပုံရတယ်…မောင်နဲ့စကားစပ်မိရင်း နှင်းလေးပုံတွေပို့ပေးတော့စိတ်ပါလာတာ… အခုလိုပဲကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေရတာပေါ့''
''တော်ကြာ လိုင်းပေါ်တင်ရင် နှင်းရှက်တယ်မောင့်ရဲ့''
''မျက်နှာမပြဘူးလေ အရင်ထဲက နှင်းလေး စောက်ပတ်ပုံပဲ ပို့ပေးတာပါ… နှင်းရှက်မှာစိုးလို့… မပြောတာ''
''အာ… မောင်ကလဲနော်''
နှင်းမှာ နိုင်ဦးနှင့်စကားပြောရင်း ဝမ်းနဲစိတ် ရှက်စိတ်များလျှော့ပါးလာကာ ရမက်စိတ်လေး မသိမသာထကြွလာရသည်။
''ခု သူက သူ့အိမ်မှာပဲလားမောင်''
''အဲ့တာတော့ မပြောတတ်ပါဘူး နှင်းရဲ့… လူလွတ်ဆိုတော့ အပြင်ရောက်ချင်လဲ ရောက်နေမှာပေါ့ …ဘာလို့လဲ''
'' ဟို ဟိုလေ… သူ့ဟာကို အခုပြခိုင်းလိုက်ပါလား''
နိုင်ဦးပြသော လီးပုံမှာတပုံထဲမို့အား မလို အားမရဖြစ်ကာ ထပ်ရိုက်ပြခိုင်းနေ၏။
''ခဏနော်…မောင်ဖုန်းဆက်ကြည့်ဦးမယ်''
နိုင်ဦးမှာ အားရကျေနပ်ကာ ဖုန်းလှမ်းဆက်တော့သည်။
''ဟဲလို ကိုမိုးလား.. ခုအိမ်မှာလား ဘယ်ရောက်နေလဲ''
''ဟုတ် ကိုနိုင်ဦး အိမ်မှာပဲဗျ … ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ…''
"ညီအားရင် ဗိုင်ပါဖွင့်ကွာ''
"ဟုတ်''
နိုင်ဦးဖုန်းချပြီး ဗိုင်ပါ ဖွင့်ကာခဏစောင့်နေစဉ် ဘေးနားမှ နှင်းတယောက် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ ရင်ခုန်နေရ၏။ ခဏကြာတဖက်မှ တချွင်ချွင်နှင့်စာပို့လာတော့၏။
''hi ကျနော်ရောက်ပြီကိုနိုင်ဦး''
''အင်း အိပ်ခန်းထဲမှာလား''
''ဟုတ် ဘာလဲ အကို့မိန်းမစောက်ပတ်ပုံ ပို့မလို့လား''
တဖက်မှ စာကြောင့်နှင်းမျက်နှာလေးရဲတွတ် လာစဉ် လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးမှာ စိတ်ထဲပျော်ရွှင်နေ၏။
'' ဗီဒီယိုကော ခေါ်လိုက်မယ်ညီ … မင်းဟာကြီးပြပေးကွာ… အကို့မိန်းမကြည့်ချင်လို့တဲ့''
''အို…မောင်ကလဲ ဘာဖြစ်လို့ အဲ့လိုပြောရတာလဲ''
ဘေးနားမှ နှင်းတယောက်ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရန်လုပ်နေပြန်သည်။
'' နက်ဖြန်ဆို ကိုမိုးနဲ့ လိုးကြတော့မှာပဲ…ရှက်မနေပါနဲ့ နှင်းလေးရယ်…ဟော သူပြနေပြီ …ကြည့် …ရော့ နှင်းလေး''
''အမလေး ကြီးလိုက်တာ… ရှည်လဲရှည်တယ်နော် မောင်''
''အင်း… မောင့် လီးထက်တုတ်ပြီးရှည်တယ်''
''မိန်မ အားရတယ်မလား''
''မောင်နော်''
နှင်းစကားပြောရင်းဖုန်းထဲမှာသူ့မျက်နှာမပေါ်စေရန် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်နေသည်။ လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးကား သူမအား ဖမ်းစားထား၏။ နိုင်ဦးတယောက် မယားဖြစ်သူ၏ တက်ကြွနေပုံကိုကြည့်ရင်း အားရကြေနပ်နေသည်။
''ကိုနိုင်ဦးမိန်းမ စောက်ဖုတ်ပုံပြပေးဦးလေ''
တစ်ဖက်မှတောင်းဆိုလာသောကြောင့် နိုင်ဦးမှာလဲ နှင်းထမိန်လေး လှန်ကာပေါင်ဖြဲခိုင်းရင်း ပြပေးလိုက်သည်။ နှင်းမှာလည်း သူမစောက်ပတ်အား လင်ဖြစ်သူမှ ဗီဒီယို ရိုက်ကာ ပြန်ပို့ပေးနေရာ စိတ်ထဲတရှိန်းရှိန်းဖြင့် အဖုတ်လေး တင်းခနဲဖြစ်ကာ အရည်ကြည်များ စောက်ခေါင်းဝ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။
'' လှလိုက်တာဗျာ …ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ပတ်ကိုကြည့်ပြီး မှန်းလိုးရင်း ဂွင်းထုပြီဗျာ''
''ထုကွာ… နက်ဖြန်ကြ အပြင်မှာတကယ်တွေ့ပြီး မင်းလိုးရမှာ'' '
'မိုက်တယ် ကိုနိုင်ဦးရာ…စောက်ဖုတ်က ရဲပြီးဖောင်းကြွနေတာ''
နိုင်ဦးတယောက် တဖက်မှ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကာ ဂွင်းထုပြနေသည်ကို့ကြည့်ရင်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးကတင်းမာလာတော့၏။ နှင်းလဲ ပေါင်တန်လေးအား မသိမသာထပ်ဖြဲကာ ဖုန်းထဲမှလီးအား ကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။
'' ဟင်…ကြည့်ဦး…မောင့်သူငယ်ချင်းလီးကြီး… ပိုရှည်ထွက်လာပြီ''
နှင်းတယောက် ဖုန်းထဲက လီးကြီးသူမစောက်ဖုတ်
ထဲဝက်လာသည်ဟုတွေးမိရုံနှင့် ကိုယ်လုံးလေးဆတ်ကနဲ တုန်လာကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးဟလာပြီး ပွက်ကနဲ အရည်များ လျှံကျလာရ၏။ လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်မိသော်လည်း အတွေးထဲသာယာနေမိပြန်သည်။
'' အ အ …ကိုနိုင်ဦး……ကျနော် မရတော့ဘူး.. ထွက်ပြီ…ရှီး……အား''
ဖုန်းထဲမှ စကားသံကြောင့် နှင်းပေါင်နှစ်ဖက် ကျစ်နေအောင် စိကာစိတ်ထိန်းလိုက်သော်လည်း အရည်များ အလိုလို စီးကျလာတော့၏။ နိုင်ဦးမှာ
မယားဖြစ်သူ အပြုအမူအားကြည့်ရာ နှင်းမှာ ဖုန်းထဲမှ လရည်များတဖျောဖျောပန်းနေသော လီးအားကြည့်၍ ကိုယ်လုံးလေး တဇတ်ဇတ်တုန်ကာ အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားသည်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ နှင်းဆီမှ အံကြိတ်သံလေးပေါ်ထွက်လာကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင်ဆုတ်ထား၏။
''နှင်းလေး''
''ဟင်…မောင်''
လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးအသံကြောင့် အတွေးစလေးပြတ်ကာ သတိပြန်ဝင်လာသည်။
**************
''သွားစို့''
''အင်း ''
နိုင်ဦးလက်အားတွဲကာ နှစ်ဦးသားအပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့ကြ၏။ အိပ်ခန်းထဲတွင်စားစရာသစ်သီးအချို့နှင့် ဝိုင်ပုလင်းများဖန်စားပွဲခုံပေါ်တွင်ပြင်ဆင်ထား၏။ စားပွဲခုံဘေး တဖက်တချက်တွင် လူနှစ်ယောက်စာ ကျောမှီဆိုဖာခုံလေးနှစ်ခုနှင့် အိပ်ခန်းထောင့်တွင် အမြင့်တစ်ပေခန့်ရေမြုပ်မွှေ့ယာတခုသာရှိ၏။
''နှင်းလေးစိတ်အေးအေးထားနော်… မကြောက်နဲ့ ဒါမောင့်လက်ဆောင်ပဲ''
ခုံပေါ်ထိုင်ရက်အနေအထားနှင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ဦးမျက်နှာအားမော့ကြည့်ကာ မျက်ရည်လည်နေရှာသည်။
''နှင်းလေးစိတ်မပါရင် မောင် အခုဖျက်လိုက်မယ်နော်…မငိုပါနဲ့''
''ဟင့်အင်း……မောင်ပေးတဲ့ လက်ဆောင်ကို နှင်းယူမှာပါ… ဘာနေနေ နှင်းရင်ဆိုင်မယ်''
မျက်တောင် များပုတ်ကာ မျက်ရည်စများ သိမ်းဆည်းရင်း လက်ဖြစ်သူစိတ်ချမ်းသာစေ ရန်ပြောနေလိုက်၏။
''ဟဲလို…အကိုကျနော် မိုးမြင့်အောင်ပါ.. ကိုနိုင်ဦးပြောတဲ့ လိပ်စာအတိုင်းမောင်းလာတာ… ခြံရှေ့ရောက်နေပြီ''
''အေးညီလေး အကိုလာပြီ…ခဏ''
နိုင်ဦးမှာဇနီးဖြစ်သူနဖူးလေးအား ကုန်းနမ်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ညစ်ရင်းအားပေးလိုက်သည်။ တံခါးဖွင်သံကြားလိုက်ရသဖြင့် နှင်းကိုယ်လုံးလေး ဆတ်ကနဲတုန်သွားသည်။ တံခါးပိတ်သံဖြင့် အသံသဲ့သဲ့ကြားရာ ခြေသံလာရာသို့ လှမ်းလို့ ကြည့်လိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးနောက်မှာ အရပ်မနိမ့်မမြင့် အသက်၂၅နှစ်ခန့် လူငယ်တဦးဝင်
ရောက်လာ၏။
'' မမနှင်း မင်္ဂလာပါ''
လူငယ်၏နွေးထွေးသောအပြုံးနှင့် နှုတ်ဆက်သံကြောင့် ထိတ်လန့်နေသော စိတ်များအနည်းငယ်ပြေရော့
သွားရသည်။
'' ကျနော့် နာမည် မိုးမြင့်အောင်ပါ လူရင်းတွေက ကိုမိုးလို့ခေါ်ကြတယ်''
မိုးမြင့်အောင် နှင်းဘေးနားကပ်ထိုင်ရင်း သူကိုယ်သူမိတ် ဆက်လိုက်သဖြင့်နိုင်ဦးမှာ နိုင်ဦးမှာ မျက်နှာချင်ဆိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်ရသည်။
'' အော်……မမနှင်း မျက်နှာမှာချွေးတွေဒါနဲ့သုတ် ''
ခဏလေးဖြင့် လူချင်းရင်းနှီးဖို့မိုးမြင့်အောင် အလိုက်သိမှုက အသုံးဝင်သွားခဲ့သည်။ နှင်းချွေးသုတ်နေစဉ် သူမနှုတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့သည်။ ခေါင်းနောက်ဆုတ်ကာ ရှောင်လိုက်သော်လည်း မိုးမြင့်အောင် လက်တဖက်က လျှင်မြန်စွာ နှင်းလည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ ဆွဲကပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးလေးအား မိမိရရဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ကြိုးစားရုန်းပေမဲ့ မိုးမြင့်အောင်၏သန်မာသော လက်မှ ရုန်းထွက်မရတော့ပေ။ အနမ်းများယေ အောက်ရုန်းကန်နေစဉ် အပေါ်အင်္ကျီလေးအား ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။
''ခဏ…နေပါဦး… အို…… ဟာကွာ''
လင်ဖြစ်သူရှေ့မှာမို့ ရှက်စိတ်နဲ့အတူ မျက်နှာလေး ရဲ
တွတ်နေရာ စကားမဆုံးသေး အတွင်းခံဘော်လီအနက်လေး ချိတ်ဖြုတ်ခံရကာ ဖွေးဥနေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက် ဘွားကနဲ ပေါ်လာတော့၏။ နှင်းခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသလောက်မိုးမြင့်အောင် မှာလည်းရမက်သွေး ကြွနေရသည်။ နှင်းလည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးအားလျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကလအဆက်မပြတ်လှုပ်ရှား
နေပြန်သည်။
ထမိန်အထက်ဆင်လေးအားဆွဲဖြည်ကာ မတ်တပ်ထရပ်ရင်းခုံပေါ်ထိုင်နေသော နှင်းအား ပွေ့ချီရင်း ရေမြုတ်မွှေ့ယာနားလျှောက်လာခဲ့သည်။ မွေ့ယာပေါ်ချစဉ် ထမိန်အောက်အနားစအား ဆတ်ခနဲဆွဲချွတ်ရာ နှင်းလက်ဖြင့်လှမ်းဆွဲ လိုက်သည် ကိုမမှီတော့ပေ။ နှင်းမျက်နှာလေးပန်းရောင်သန်းကာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် သိုင်းယှက်ကာကာ
ထားလိုက်ပြန်သည်။
''အိုး…လှလိုက်တာ မမနှင်းရာ… ကိုနိုင်ဦး
ကံကောင်းတယ်ဗျာ ''
မွေ့ယာပေါ်တွင် ပက်လက်အနေအထားနှင့် ပေါင်
တန်နှစ်ဖက်အားစိထားသောနှင်း ကိုယ်လုံးအား ကြည်ကာ မိုးမြင့်အောင် ကိုယ်လုံးများ အရောင်တောက်လာသည်။ နှင်းမှာအပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့်
အောက်ပိုင်းတွင် အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီလေးတစ်ထည်သာ ကျန်တော့၏။ အိကားနေသော ဖင်ကြီးနှင့် ပေါင်တန် တုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးကြားထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှာ စောက်ပတ်အုံ လေးဖုံးရုံသာ တတ်နိုင်ပြီးပျောက်နေရှာသည်။
မိုးမြင့်အောင်နမ်းကတည်းက အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်မှာ ဖောင်းကြွလာသဖြင့် ပေါင်နှစ်လုံးစိထား ချိန်အတွင်း အတွင်းခံလေးအောက် ခုံးမောက်နေတော့၏။ နိုင်ဦး တယောက် မိုးမြင့်အောင်၏ လှုပ်ရှားမှုများအားကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။မိုးမြင့်အောင်တယောက် နှင်းခန္ဓာကိုယ်အား အားရအောင်ကြည့်ပြီးမှ အပေါ်အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်သည်။
နှင်းခိုးကြည့်နေစဉ် မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားမှ အတွင်းခံလေးထဲ အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေသော လီ့းကြီးအား မြင်လိုက်ရတော့၏။ နှင်းမျက်လုံးလေး ပြူးကာ နှုတ်ခမ်းလေးဟသွားမိတော့သည်။ နှင်းနှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာဟလိုက်သည်နှင့်မိုးမြင့်အောင်မှာ မွေ့ယာပေါ် ခေါင်းရင်းဘက်ဒူးထောက်တိုးကပ်ရင်း ညာလက်မှအတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးအားထုတ်ကာ လီးထိပ်ကိုကိုင်ပြီး ဇွပ်ကနဲပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းပစ်၏။
တဆက်ထဲမျက်နှာလွဲကာရှောင်လိုက်သောနှင်း၏ နဖူးပြင်ကိုဖိကာ လီးနှင့်နှုတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲကပ်ထားလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းဖုန်းထဲမြင်ခဲ့သော မိုးမြင့်အောင်လီးအား အနီးကပ်ကြည့်နေစဉ်ပါးစပ်
ထဲအသွင်းခံရကာ ဒစ်ဖူးမှာ အာခေါင်ထောက်မိသဖြင့် ဝေါ့ကနဲ့ပျို့တက်လာသည်။
''အု.……ဝု……ဖလူး…ဝေါ့''
လင်တော်မောက်ရှေ့သူစိမ်းယေင်္ကျားတယောက်က ပါးစပ်ကို လိုးနေပါလား ဆိုတဲ့အသိနဲ့ခံစားမှုတ
မျိုးလေးဖြစ်နေရပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်း၏ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးအား မညှာမတာ လိုးရင်း ပါးစပ်မှလဲ ရမက်စိတ်တောက်လောင်စေသောစကားလုံးများ တရစပ်ပြောနေတော့၏။
" ဘယ်လိုလဲ မမနှင်းရဲ့ …ဖုန်းထဲကနဲ့ အပြင်ကနဲ့ တူရဲ့လား… ကျနော့လီးက…ရော့ … ကိုနိုင်ဦးလီးထက်ကြီးရဲ့လား … ဟင်''
လည်ပင်းကြွက်သားများလျှော့ကာလီးကို ကြိတ်မှိတ်မျိုစဉ် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအောက် သောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်လေးများ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ ရှေ့တည့်တည့်မှာ လင်တော်မောင် နိုင်ဦး၏ မျက်နှာအားရကျေနပ်နေသည်ကိုတွေ့မြင်နေရပြန်၏။
'ဒါလား လင်မယားသံယောဇဉ်…မောင်ရယ် ကြည့်ပါဦး
မောင့်မိန်းမကို .…မောင့်ရှေ့မှာပိုင်းစိုးပိုင်နင်း ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်လိုးနေတာ…… မောင်သဝန်မတိုဘူးလား မောင်ဘာမှ မခံစားရဘူးလား… မချစ်တော့တာလားမောင်'
စိတ်ထဲက စကားလုံးများအပြင်ထွက်မလာတော့ပေ။ အိပ်ခန်းထဲထွန်းထားသော မီးရောင်အောက် အသက်ရှုသံများရှိုက်သံ များ ခပ်တိုးတိုးထွက်ပေါ်နေသည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ပါစပ်အားလိုးနေရင်း ညာလက်မှ သူမပေါင်ကြားထဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှစောက်ပတ်လေးအား ဖိပွတ်နေရင်း ဘယ်လက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေနေသည်။
''အ……အ……ကျွတ်…ကျွတ်…အင်းဟင်း''
အသက်ရှုမှားလာပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးများက စိတ်ဝင်တစားနှင့် အရောင်လဲ့ကာ တားခိုင်းမည့် အရိပ်ယောင်မမြင်ရပေ။ ထိုစဉ်မိုးမြင့်အောင်ဆီမှ စကားသံနားထဲတိုးဝင်လာရာမျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတော့သည်။
''အို……နှင်းမလုပ်နိင်ဘူ…မလုပ်''
မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းအား အပေါ်မှခွလိုးပေးရန်ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲမှလီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းတယောက် ပါးစပ်ထဲမှလီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်းစကားပြန်ပြောလိုက်သည်။ သူမစကားမဆုံးခင် မိုးမြင့်အောင်၏သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က စောက်ပတ်လေးနှင့် နို့အုံဆီကခွာကာ ချိုင်းမှ မကာမွေ့ယာပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းကာပခုံးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တော့၏။
''စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားစမ်းပါ…နှင်းလေးရာ… မောင့်ကိုချစ်ရင် ရှေ့ဆက်ပေးပါကွာ''
''ဟမ်……မောင်''
နှင်းမှာလင်ဖြစ်သူစကားကြောင့်
မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သူမ မျက်နှာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် ခံစားချက်ပေါင်းစုံ ဖြစ်ပေါ်နေပြီး ပြန်လည် အရွှဲ့တိုက်ချင်သောစိတ်များ အချိန်ခဏ
လေးအတွင်း ပြောင်းလည်းသွားတော့သည်။
'' ကိုမိုး အဆုံးထိကြိုးစားပေးပါကွာ … တကယ်ကို အကို့မိန်မကိုကာမသုခ အပြည့်အဝ ခံစားစေချင်တာပါကွာ''
''ဟုတ် ကိုနိုင်ဦးကစိတ်စောနေတာ… တကယ်တော့
မမနှင်းက… အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဗျ''
နှင်းတယောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူနှင့် မိုးမြင့်အောင်တို့၏ စကားကြောင့် သူမစိတ်များကြွလာကာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရန် အားယူလိုက်တော့၏။ အရွှဲ့တိုက်ကာ သူစိမ်းယောကျာင်္းတယောက်နှင့် လင်ဖြစ်သူစိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံရန်ဆုံ းဖြတ်ချက် ချလိုက်သည်။
'' နှင်းအဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူလို့ ဘယ်သူပြောလဲ''
'' ဟမ်''
နိုင်ဦးရောမိုးမြင့်အောင်ပါ အံ့သြ မှင်သက်သွားကြသည်။ နှင်းမှာစကားဆုံးသည်နှင့် မျက်လုံးရွှဲကြီးများဖြင့် လင်တော်မောင် နိုင်ဦးနှင့် မိုးမြင့်အောင် ကို ကြာပါပါကြည့်ရင်း ဒူးထောက်ရက် အနေအထားမှအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်အုံလေးကားထွက်လာ၏။
သူမရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်နေသော မိုးမြင့်အောင်ပေါင်ခြံ
အားညာဘက်လက်ဝါးလေးဖြင့်ပွတ်သပ်နေရင်း ထောင်မတ်နေသောလီးအား လက်ခလယ် လက်မဖြင့် ကွေးကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်ပြန်သည်။ ထောင်မတ်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးအား မယားဖြစ်သူ ဂွင်းထုပေးစဉ် နိုင်ဦးမှာ ဆတ်ကနဲ တုန်ကာကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထရင်း ရင်ထဲတဒိန်းဒိန်းနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။
''ကိုမိုး……ဘောင်ဘီချွတ်လိုက်''
နှင်းရဲ့စကားကြောင့် မိုးမြင့်အောင်ဘောင်းဘီအား ထချွတ်လိုက်သည်။ သူ၏လီးကြီးမှာ နှင်း ဂွင်းထုပေးထားသဖြင့် တဇတ်ဇတ်တုန်ခါနေသည်။ မိုးမြင့်အောင်လီးအား လီးတန်တလျှောက် သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက်ပေးလိုက်တော့သည်။ နှင်း၏ လက်နှစ်ဖက်မှာ မိုးမြင့်အောင်ပေါင်တံများအား ပွတ်ရင်း လီးအရည်ပြားအားလျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။
မိုးမြင့်အောင်၏ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ဘေးသို့ တွန်းကာ လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးမြင်စေရန် လီးကြီးအား ဆုတ်ကိုင်ရင်း လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်လုပ်ပြ၏။ နိုင်ဦးတယောက် မယားချောလေး မှသူစိမ်းယောင်္ကျားတယောက်၏ လီးကြီးအားပွတ်သပ်ပြရာ ပုဆိုးတွင်းမှလီးက တင်းကနဲ ဖြစ်လာတော့သည်။
နှင်းမှာ ရမက်စိတ်အစွမ်းကုန်ဖွင့်ကာ လင်ဖြစ်သူအား သူမရမက်စိတ်ဘယ်လောက်ပြင်းထန်ကြောင်း ပြသလိုက်၏။ ဆံနွယ်များအား ပခုံးပေါ်မှနောက်
ကျောဘက်သို့ လွတ်နေသောလက်တဖက်ဖြင့် သပ်ချကာ ခါးညွတ်ခေါင်းငုံ့ရင်း လဥ များအားဆွဲစုပ်ပြီး လီးအရင်းမှ အဖျားသို့ပင့်ယက်ပေးပြန်၏။ လျှာဖျားလေး ဒစ်ဖူးအောက်မေးသိုင်ကြိုးနားအရောက် လီးထိပ်အားနှုတ်ခမ်းလေးဟကာဆွဲစုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအားမျက်လုံးလေးဆွေကြည့်လိုက်ပြန်သည်။
ဇနီးချောလေး၏နှုတ်ခမ်းလေးထဲ မိုးမြင့်အောင် လီးတဝက်လောက်ဝင်သွားသည်နှင့် နိုင်ဦးမှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည်။ ထင်မှတ်မထားသော ဇနီးချောလေး၏အပြုအမူကြောင့် အသက်ရှုရန်မေ့
ကာမလွတ်တမ်းစူးစိုက်ကြည့်နေတော့သည်။
နှင်းကလဲ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်၏လီးအား လင်ဖြစ်သူရှေ့စုပ်ပြနေ မိသဖြင့် မဖော်ပြနိုင်သော
ဝေဒနာလေးတခု ခံစားလာရ၏။ ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်ဖြင့် လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်သွင်းကာ ခေါင်းလေးနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် နှင့်စုပ်ပေးနေသည်။ မိုးမြင့်အောင်ကတချက်တချက် ခါးကော့ကာ ထိုးသဖြင့် လီးထိပ်က အာခေါင်ပျော့လေးထောက်မိကာ ပျို့နေရသည်။
ခဏရပ်ကာ လီးအားပါစပ်မှထုတ်ပြီး အသက်ဝအောင် ရှုချိန်လီးထိပ်၌ နှင်းနှုတ်ခမ်းမှသွားရည်နှင့် အကျိအချွဲများ တွဲလဲခိုနေ၏။ နိုင်ဦးတယောက်
ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအားပွတ်သပ်ဆုတ်ကိုင်နေသည်ကို မြင်ရသည်နှင့် နှင်းတယောက် နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။မိုးမြင့်အောင်လီးကြီးအား ညာလက်နှင့် အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ရင်း လီးအရင်းအောက်
ဖက်လဥနှစ်လုံးအား ပြွတ်ခနဲပြွတ်ခနဲမည်အောင် ပြန်စုပ်ပြလိုက်သေး၏
''မောင်… ကိုမိုးကိုကြည့်လိုက်ပါဦး... အသက်ရှုဖို့တောင် သတိရရဲ့လားလို့''
မိုးမြင့်အောင်လဥနှစ်လုံးအား တလှည်စီစုပ်ကာ ပါးစပ်မှဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးအား လှမ်းပြောနေသည်။ နှင်းဘေးတိုက်ဒူးထောက်ရက် အနေအထားဖြင့် ပေါင်လေးဖြဲပြလိုက်ပြန်သည်။
''နှင်း…စောက်ပတ်လေးလည်း အရည်တွေစို့ပြီး ဖောင်းကားနေတာကြည့်စမ်း''
နိုင်ဦးသူမပေါင်ကြားထဲလှမ်းကြည့်သည်နှင့် လျှာဖျားလေးဖြင့် တဇတ်ဇတ်တုန်နေသော မိုးမြင့်အောင်လီးထိပ်အား မထိတထိလေး ယပ်ပြလိုက်သည်။
''ကိုမိုးလီးကြီး ကြည့်ပါဦး ရမ်းခါနေတာ သနားစရာလေး''
နှင်းမှာ လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးအားပြောလည်းပြော မမြင်မြင်အောင် မိုးမြင့်အောင်လီးအား ညာလက်နှင့်ဖြဲကာ ဒစ်ဖူးအားပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းငုံလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်တယောက် ဘာစကားမှ မပြောနိုင်ပဲကာမမီးများ တောက်လောင်နေရ၏။ နှင်းမှာလဲ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအားခနဲ့ရင်း မိုးမြင့်အောင် လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရလေသည်။ ညာလက်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးကာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်မှအကျွတ်မခံပဲ ပါးခွက်အောက်စုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးအား မျက်ဝန်းရွှဲကြီးများဖြင့် လှမ်းကြည့်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်နှုတ်ခမ်းမှ တအီးအီးညည်းရင်း နှင်းခေါင်းအား ဆွဲလိုးတော့သည်။
ခဏအကြာ ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားဖြင့်
ပက်လက်လှန်ကာ နှင်းအားခွခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းမှာ လင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးအားကျောပေးရက် အနေထားဖြင့် မိုးမြင့်အောင်လီးပေါ်တက်ခွကာ စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဒစ်ဖူးအားတေ့ရင်း ဖိချလိုက်သည်။
နိုင်ဦးတစ် ယောက်သူ့အား ကျောပေးကာ မိုးမြင့်အောင်အပေါ်သို့ ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူအနား အနီးကပ်ကြည့်ရင်း သူ့မယားဖင်နှစ်လုံးကြားက စောက်ပတ်လေးထဲ မိုးမြင့်အောင်လီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကိုကြည့်ကာ ဖော်မပြနိုင်သော ကာမစိတ်များထကြွနေရ၏။ မိုးမြင့်အောင်လီးကြီးဝင်ထွက်နေသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအထက် ဖင်ဝနီညိုလေးကို
ကြည့်ကာပစ်လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်လာတော့သည်။
ထိုချိန်နှင်းမှာလီးအရင်းထိ အားပြင်းပြင်းဆောင့်ချမိသဖြင့် သားအိမ် လေးအား လီးထိပ်ကထောက်မိရာ အားခနဲ အော်လိုက်ရသည်။ ခေါင်းလေးမော့တက်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျင်သွားရသဖြင့် ဖင်ကြီးပြန်မကြွပဲ ခဏညိမ်နေရာ မိုးမြင့်အောင်မှ ဖင်သားဆိုင်နှစ်ချမ်းအား လက်ဖြင့် ပင့်ကာလီးပေါ်မှ ဆောင့်ချနေပြန်သည်။ နိုင်ဦးမှာ တအားအား ညည်းကာအော်ဟစ်နေသော မယားချောလေး ၏ ဖင်ဝနီညိုလေးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်ပေးလိုက်၏။
ခဏအကြာ နှင်းတယောက် ဖင်ကြီးကော့ကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ဖိဆောင့်နေတော့သည်။ သူစိမ်းယောကျာင်္းလီးစောက်ခေါင်းထဲမှာ ထည့်လိုးရင်း လင်ဖြစ်သူမှ ဖင်ဝလေးယက်ပေးသဖြင့် နာကျင်မှုများရော့ကာ ရမက်စိတ်များ ထကြွလာရသည်။ မိုးမြင့်အောင် လဥနှစ်လုံးကြုံ့သည်အထိ ဖင်သားဆိုင်ကြီးမြှောက်ကာ အားရှိသလောက် ဖိဆောင့်နေရာ နိုင်ဦးမှာဖင်ဝလေးအား ယက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်တော့သည်။
မိုးမြင့်အောင်ကလဲ နှင်းဖိချလိုက်တိုင်း အောက်မှ ပင့်လိုးပေးသည်။ နှင်းဖိအချလီးကြီးစောက်ပတ် နီတာရဲ လေးထဲတိုးဝင်သွားပြီး စောက်ပတ်နှုတ်
ခမ်းသားများလိပ်ဝင်သွားရာ ဖင်ကြီးပြန်အကြွ လီးပတ်ပတ်လည် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ အပြင်စူထွက်ကျန်ကုန်သည်။ နိုင်ဦးတယောက် တုန်တုန်ရီရီဖြင့်ထရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တော့သည်။
ဖင်ကြီးမြှောက်လိုက်ချလိုက်ဖြင့် မိုးမြင့်အောင်အား ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူခါးလေးအား ဖမ်းထိန်းရင်း နောက်ဖက်မှဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးအား လီးထိပ်ဖြင့်တေ့ပြီး မရမကဖိသွင်းပစ်သည်။ ချက်ချင်း ညည်းသံများဆူညံသွား၏။
''အာအား ……သေပါပြီမောင်ရယ်... အဲ့တာဖင်ပေါက်ကြီးမောင်ရဲ့''
မိုးမြင့်အောင်လီးကြီးအား အရသာခံခွလိုးနေရာ နောက်ကျောဘက်မှလင်ဖြစ်သူနိုင်ဦးက ဖင်ပေါက်လေးဆောင့်လိုးနေသဖြင့် လီးအရသာပြောက်ကာ နာကျင်မှုများ ဝင်ရောက်လာ၏။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းအော်သည်နှင့်
အောက်မှပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်ကာ နို့အုံကိုချေပေးရင်း ဆက်မလိုးပဲရပ်ထားလိုက်သည်။
နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူအော်သံလေးကြားနေသော်လဲ ရမက်စိတ်ထကြွနေသဖြင့် ခါးလေးအားဆွဲကာ မနားတမ်းဆွဲလိုးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းဖင်အတွင်းမှ ကြွက်သားများလျှော့ချလိုက်ကာ အလိုက်သင့် ဖွင့်ထားမှ လီးဒဏ်ခံနိုင်လာ၏။ မိုးမြင့်အောင် နှုတ်ခမ်းအား ဖိစုပ်ပေးရင်း အောက်မှပင့်လိုးပေးရန် ကပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။
မိုးမြင့်အောင်ကလည်း နှင်းဖင်ခံလာနိုင်မှန်း ရိပ်မိလာသဖြင့် နိုင်ဦးလီး ဖင်ထဲမှပြန်အထုတ် အောက်မှပင့်လိုးကာ ဖင်ထဲ လီးပြန်ဝင်လာသည်နှင့် သူလီးတဝက်ခန့်ထုတ်ထားပေးသည်။ နှင်းမှ ပထမဆုံးအကြိမ် လီး၂ချောင်းတပြိုင်နက်အလိုးခံရင်း ကာမစီးစိမ်များထူးထူးကဲကဲရှိနေသည်။ စောက်ရည်များ ခဏခဏပန်းထွက်ကာ တချီပြီးတချီ မြော့နေအောင်ခံစားနေရ၏။ ထူးဆန်းသည်က ရမက်စိတ်ကျမသွားပဲဖင်ရော အဖုတ်ရောတပြိုင်ထဲ အလိုးခံရသည်ကို ခံယူချင်နေတော့သည်။
မိုးမြင့်အောင်ပြန်သွာသည်နှင့် လင်မယား၂ယောက်စလုံး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ဖက်အိပ်လိုက်ကြတော့သည်။ မနက်ခင်း နေရောင်ဖျော့ဖျော့ ပြတင်းပေါက်မှဝင်လာသော ကျေးငှက်သံများကြောင့် နှင်း အိပ်ယာနိုးလာခဲ့၏။ တဆက်ထဲ မနေ့ကမွေးနေ့လက်ဆောင်အကြောင်း ပြန်တွေးနေမိတော့သည်။
'မွေးနေ့လက်ဆောင်အတွက် ကျေးဇူးပါမောင်ရယ်'
စိတ်ထဲတီးတိုးရေရွတ်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာခဲ့တော့သည်။
ပြီးပါပြီ
No comments:
Post a Comment