ငယ်သူမို့ မသိတတ်ခဲ့ပါ (စ/ဆုံး)
*****************
သမီးလေးအရွယ်ရောက်လာတော့ မကေသီတစ်ယောက် စိတ်တွေပူလာရပြီ။ ခုခေတ်ကလေးတွေက ကဲမှကဲ Sex ကိစ္စကို ထမင်းစားရေသောက် လုပ်သလိုဖြစ်နေပြီ။ အချိန်ပိုင်းနှင့် ငှားတဲ့ဟိုတယ်တွေကလဲ ပေါမှပေါ ဆိုသလို အွန်လိုင်းပေါ်မှာတင်ချိန်းဆိုနေကြတာ။ တယ်လီဖုန်းဆင်းကဒ်တွေကလဲ aပါမှပေါ။ လူမှု့ဆိုရှယ် fb တွေသုံးနေကြတော့ ခုခေတ်ကလေးတွေ ထိန်းချုပ်ရတာ မလွယ်တော့ပါဘူးလေ။
ကိုယ်တွေခေတ်တုန်းကနဲ့မတူဘူး။ တစ်ခုခုဆိုရင် အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားပြီ။ အဲဒီခါမှ အိမ်ကလူတွေသိပြီး အရှက်တကွဲအကျိုးနဲတွေ ဖြစ်ရရတော့တယ်။ တွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် သမီးလေးက စကပ်အတိုအပြတ်နဲ့ မျက်နှာမိတ်ကပ်လိမ်းပြီး အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတော့
"သမီး ညည်းဘယ်သွားမလို့တုန်း"
"သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းထားလို့ မာမီ''
"ဘယ်ကသူငယ်ချင်းလဲ သမီး''
"မာမီကလဲ အပြင်တစ်ခါသွားရင် စစ်လားမေးလားနှင့် သမီးအသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်နေပြီ"
"ဟဲ့ နင့်ဟာနင် ဆယ့်ရှစ်နှစ်မကလို့ ရှစ်ဆယ်ပဲဖြစ်ဖြစ် နင်ဟာငါ့သမီးပဲ"
"မာမီ့သမီး မာမီသမီးပေါ့ ဒါပေမယ့် နေရာတိုင်းတော့ သမီးကိုမချုပ်ချယ်ပါနှင့် မာမီ"
"ငါချုပ်ချယ်နေတာမဟုတ်ဘူး၊ မသူတော်တွေနဲ့ တွေ့မှာစိုးလို့ဟေ့"
"သမီးမှာလဲစဉ်းစားတတ်တဲ့ဦးနှောက်ရှိတယ် မာမီ"
"အေးနင်တို့ဦးနှောက်နှင့်မျက်လုံးက မျက်တောင်မွေး တဆုံးတောင်ကြည့်တာမဟုတ်ဘူး၊ လူဆိုတာ ရှေ့ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ မသိနိုင်ဘူး"
"မာမီ ဓာတ်ပြားဟောင်းတွေ လာဖွင့်မနေနဲ့တော့၊ မိန်းကလေးဆိုတာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိနေရမယ်၊ ကိုယ့်ဘဝကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရမယ်၊ ဒါတွေပဲ ပြောမှာမဟုတ်လား၊ တော်ပါပြီ သမီးအာ့တွေကို နားရည်ဝ နေပြီ"
ပြောရင်းဆိုရင်းထွက်သွားသော သမီးကိုကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ ဒေါ်ကေသီတစ်ယောက် ဝဋ်လည်ခြင်းပေလားမသိပေ၊ မိမိအပျိုဘဝတုန်းကလဲ မေ့မေ့စကား နားမထောင်ခဲ့လို့ အိမ်ထောင်ကျမှ စိတ်ဆင်းရဲမှုတွေကို ခါးစည်းခံနေရတော့သည်။ ဘယ်သူမပြု မိမိမှုပါ။ မိမိဘာသာကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်း နောင်တတွေရပြီး သမီးလေးကို မိမိကဲ့သို့ မဖြစ်လိုတော့ပေ။ ထို့ကြောင့် သမီးလေးအား ထိန်းချုပ်ခဲ့ရာမှသမီးမှ မိမိအား အမြင်မှား အထင်မှားတွေ ဖြစ်ရတော့သည်။
တကယ်တော့ မိမိအမှားကို မိမိချစ်သော လင်မှလွဲ၍
မည်သူ့ကိုမျှ မပြောပြခဲ့ပေ။ ငယ်ရွယ်စဉ်က ကြုံဆုံခဲ့ဖူးသော ဖြစ်ရပ်တစ်ခုက ကေ့ဘဝကို ယခုခြိမ်းခြောက်နေဆဲပင်ဖြစ်ပြီး ထိုအတွေးများ ဝင်လာပါက ငါအမှားကြီး တစ်ခုပြုလုပ်မိလေခြင်း ဟုတွေးမိသည်။ ထိုအမှားမျိုးကို သမီးလေးကို ထိုသို့မဆုံတွေ့စေလိုပါ။ တွေးမိရင်း ငယ်ကအကြောင်း တစေ့တစောင်း ပေါ်လာရတော့သည်။
ကေသီ တက္ကသိုလ်စ တက်တဲ့နှစ်မှာပဲ သင်္ချာမေဂျာက ဒုတိယနှစ်သမားဖြစ်တဲ့ ကျော်စွာရဲမြင့်ကို တွေ့ခဲ့တယ်။ အသားဖြူပြီး အရပ်ရှည်တယ်။ ဆံပင်ပုခုံးထောက်နှင့် လိုက်ဖက်တဲ့ ကျော်စွာရဲမြင့်ကို တွေတဲ့အခါမှာတော့ ရင်ခုန်သံဆိုတာကို စတင်ခဲ့မိတယ်။ စတွေ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာပဲ စာသင်ခန်းရှေ့ တဝဲဝဲလည်နေတဲ့ ကျော်စွာကြောင့် ရွှေစွန်ညို ဘာလိုလို့ဝဲမှန်း သိနေကြပြီလေ။
ကေသီကိုယ်တိုင်က သဘောကျတာကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေကောင်းမှုနဲ့ ကျော်စွာနှင့် ကေသီ ရည်းစားဖြစ်ကြလေသည်ပေါ့။ ချစ်စခင်စကြင်နာစမှာ မိုးမမြင်လေမမြင်အချစ်နဲ့အချစ်ရူးခဲ့ရသူက ကေသီ၊ ဘဝမှာပထမဆုံး ချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အချစ်ဦးဆိုတော့လဲ ကျော်စွာမှလွဲပြီး မည်သူ့ကိုမှ ချစ်နိုင်တော့မည်ဟု မထင်ပေ။
ကျော်စွာသာအချစ်၊ ကျော်စွာသာ ဘဝဟု ထင်မှတ်ခဲ့လေတော့ ကျော်စွာပြောသမျှသာ
အဟုတ်ထင်ခဲ့သည်။ မိဘပြောတာကိုပင် အကောင်းမထင်နိုင်လောက်အောင် အချစ်ဆိပ်တို့ မွန်ခဲ့သည်။ ကျော်စွာ၏ အပြုအစုအယုအယတို့မှာ ရစ်မူးခဲ့သည်။ ကျော်စွာပြောသမျှ နားဝင်ခဲ့သည်။
လူလစ်တို့သောနေရာတို့သည် ကေသီနဲ့ ကျော်စွာတို့၏ ချစ်ဗိမာန်။ နှစ်ဦးသားတွေ့သည့် အချိန်တို့သည် ကြည်နူးစရာအတိ။ ရင်ခုန်ခြင်းတို့နှင့်အတူ ချစ်စိတ်တို့မွှန်ခဲ့သည်။ ကျော်စွာက ခန္ဓာကိုယ်ခြင်း ထိတွေ့ခြင်း၌ အားမရပေ။ ကေသီလည်း ထိုနည်းတူစွာပင်။ လူသူကင်းမဲ့ပြီး ဆိပ်ကွယ်ရာ အရပ်သည် ချစ်သူစုံတွဲတို့၏ စိတ်ကို ကာမတဏှာ ကြီးစိုးလေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရှုပ်ခြင်း နို့ကိုင်ခြင်း အစရှိသည်တို့ကို လုပ်ကြသော်လည်း လူမိမည်စိုး၍ လွတ်လပ်စွာ လုပ်၍မရပေ။ ကျော်စွာစိတ်တို့မချင့်မရဲ ဖြစ်သလို ကေသီလည်း ထိုနည်းတူစွာပင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ထိုသို့သော ကာမအရာတို့၌ သေသီရစ်မူး၍လာသည်။ တနေ့တော့
"ကေ"
"ဟင် ဘာလဲ ကိုကို"
"ဒီနေ့ကျောင်းလစ်ပြီး အပြင်သွားရအောင်"
"ဘယ်သွားမလို့လဲ ကိုကို"
"နားအေးပါးအေး ရှိတဲ့နေရာကိုပေါ့"
"ဟင်ကိုကိုက ဘယ်သွားချင်လို့"
"ဟိုတယ်သွားမလားလို့"
"ဟာ ကိုကိုကလဲ ရှက်စရာကြီး၊ လူတွေမြင်မယ်ကွာ"
"လူမမြင်တဲ့နေရာကိုသွားမှာပေါ့"
"ကေကြောက်တယ် ကိုကို"
"ဘာကြောက်စရာရှိလို့ ကေရာ"
"ကေတစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတာ"
"ကေကလဲ ကိုကိုစီစဉ်ပြီးသားပါ ကေ"
"ဟင်"
"ကေနှင့်အပြင်မှာတွေ့ရမယ့်အရေး ကိုကိုအများကြီး စဉ်းစားပြီးစီစဉ်ထားတာ"
"ဟာကွာ ကေသီမသွားရဲဘူး"
"ကေ ကိုကို့ကိုချစ်တယ်မဟုတ်လား"
"ချစ်တာပေါ့ ကိုကို"
"ကိုကို့ကိုချစ်ရင် ကိုကိုပြောတာနားထောင်လေ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကိုရယ်"
ကေသီနားလည်ပါသည်။ ဟိုတယ်သို့ခေါ်ပြီး ကေအားကိုကို စိတ်အလိုကျ ကေနေပေးရလိမ့်မည်။ ဤခနဖြင့် ကေသီ၏ အပျိုစင်ဘဝ ကုန်ဆုံးရပေမည်ကို တွေးမိသည်။ သို့သော် ကေသီချစ်သော ကိုကိုနဲ့လည်း နေချင်သည်။ စိုးရိမ်စိတ်ကိုချစ်စိတ်နှင့် ကာမစိတ်က လွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ ဤသို့နှင့် ကိုကိုခေါ်ရာ ဟိုတယ်သို့ ကေသီ လိုက်ပါခဲ့တော့သည်။ ခေါ်တယ်ဆိုတော့လဲ ကေသိ နေပါပြီ။မလိုက်ချင်လဲ ချစ်သူ့အလိုကျ လိုက်ခဲ့ရပြီပေါ့လေ။ ဟိုတယ်ရောက်ရင် ကိုကိုက ကေ့ကို နမ်းတော့တယ်။ ကေလဲရင်ခုန်တယ်။
"ကေအဝတ်တွေချွတ်လိုက်ရအောင်"
"ကိုကိုကလဲ ရှက်စရာကြီး"
"ကေကလဲပြန်ရင် အဝတ်တွေကြေပြီး ကေ့မိဘတွေရိပ်မိမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကို"
ကေ့ကို ကိုကိုကအဝတ်တွေကူချွတ်ပေးတယ်။ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပြီး ကေကကေ့ရဲ့ ရင်သားနှင့် ပိပိကိုလက်နှင့် ကွယ်လိုက်သေးတယ်။ ကိုကိုလည်း အဝတ်တွေချွတ်တော့ သူ့လီးကြီးပေါင်ကြားမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့မို့ ကေမှာကြည့်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ဖြစ်သွားကာ ရင်ဖိုသလိုဖြစ်သွားရကာ ဒီလီးကြီးနဲ့ မိမိမှာအလိုးခံရတော့မည့် အရေးတွေးကာ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားရပြန်တော့တယ်။
"လှလိုက်တာကေရာ၊ ကေနို့လေးက ဝိုင်းပြီး တင်းရင်းနေတာပဲကွာ"
ကေ့လက်ကိုဖယ်ပြီး ဒီလိုပြောတော့ ကေကြည်နူးမိတယ်။
""ဒီလက်ကလေးကိုပါ ဖယ်ပေးပါဦး ကေရာ ကိုကိုအရမ်းကြည့်ချင်နေပြီ"
ပိပိကိုကွယ်ထားတဲ့လက်ကို ဖယ်ပြန်တယ်။
"ဟာ အရမ်းကိုလှလိုက်တာကွာ၊ ဖောင်းပြီး ဖြူဖွေးနေတာပဲ"
ဒီလိုပြောတော့လဲ စိတ်တွေကြွလာသလို ခံစားမိတယ်။
"ဟာကွာ ကိုကို ကေရှက်တယ်ကွာ"
ကေကပြောပြီးနို့နှင့်အဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ကာလိုက်ပြန်တယ်။
"အရမ်းချစ်တယ်ကေ"
ဒီလိုအချိန်မှာဒီစကားမျိုးကြားရတာ စိတ်ကိုပိုပြီး ရဲတင်းသွားသလိုမျိုးဖြစ်ရတယ်။ ကိုကိုက ကေ့လက်တွေကိုဖယ်ပြီး ကေ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့တယ်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"အို့! အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်းး"
နို့စို့ပေးပုံကအရင်ကလိုမဟုတ်ပြန်ပါဘူး။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်စို့ရလို့လား မသိဘူး။ ကိုကိုက နို့အုံတစ်ခုလုံးငုံစုပ်လိုက်၊ ကလေးနို့စို့သလိုစို့လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းထိပ်ဖျားလေးတွေကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ်။ အစကတည်းက ဒီအနေအထားကို မျှော်မှန်းထားပြီး ရင်ခုန်နေသူမို့စိတ်လာပြီး ထောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးဟာ၊ ကျိမ်းသွားလိုက် ကောင်းလိုက်နဲ့ ရသနှစ်မျိုးကိုပေးနေတယ်။ ကာမစိတ်က တဖြေးဖြေးတိုးလာတာမို့ေး ကေအလိုအလျောက်ညည်းမိတော့တယ်။
"အင်း ဟင်းးဟင်းးး"
ကေမှာအလိုအလျောက်ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။ ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ်။ ပိပိကပိုပြီး ဖောင်းကြွလာသေသလား ထင်မိတယ်။ ကိုကိုကျော်စွာက နို့စို့ရင်းပင်ပိပိကို ပွတ်ပြန်တယ်။ မအော်ညည်းမိအောင် ထိန်းသော်လည်း ထိန်းသိမ်းမရပေ။ ညည်းသံတို့စိပ်လာသည်။ နို့စို့ပေးပြီးကိုကိုက အောက်သို့ထပ်မံလျောချပြီး ဆီးခုံနေရာကို နမ်းလိုက်သည်။
ထိုသို့ပြုလုပ်တဲ့အခါ ကိုကိုတစ်ယောက်ဘာ
လုပ်တော့မည်ကိုတွေးမိပြီး ကေ့မှာ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးနွေးထလာပြန်သည်။ ကေ တားချိန်မရလိုက်ပေ။ ကိုကိုက ကေ့အဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်နေပြီး ပိပိအကွဲကြောင်းထဲကို ပူနွေးနွေးလျှာက ပွတ်ဆွဲသွားချေသည်။
"အားးး ရှီး ကိုကိုမလုပ်ပါနဲ့ အိုး"
လူတကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာက တိုးဝင်လာပြီး ကလော်သွားပြန်သည်။
"အာ့ အာ့ ကိုကိုကေ ငရဲကြီးပါ့မယ်၊ ပြီးတော့ ကေပြန်မလုပ်နိူင်ဘူးနှော်"
အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်။ ကလော်လိုက် ပိပိအခေါင်းထဲလျှာထိုးထည့်ပြီး မွှေလိုက်မို့ ကေမှာ ခါးကအိပ်ရာပေါ်မထိပဲ လေထဲမြောက်နေသည်။ ပိပိထဲမှ အရည်တို့လဲ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျလာပြီး အိပ်ရာခင်းစကိုသာ လက်နှစ်ဖက်နှင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ညည်းမိတော့သည်။ တောင့်ထားရသဖြင့် ဗိုက်ကြောတွေလဲ တင်းလာသည်။
"အားးကိုကိုတော်ပြီ ကေလေမခံနိုင်တော့ဘူး"
"ကေ"
"ဟင်"
"ကိုကို့ကိုလဲစုပ်ပေးပါလား"
"ဟင့်အင်းကေ မစုပ်ရဲဘူးကိုကို"
"စုပ်ကြည့်ပါလား ကေရာ"
မစုပ်ဘူးဆိုတော့ ကိုကိုကကေပါးစပ်ထဲ လီးအတင်းထည့်တယ်။ ကိုကိုရဲ့လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်မလာရအောင်ငြင်းဆန်ပြီး အိပ်ရာက လူးလဲထလိုက်ပြီး ထိုင်လိုက်သည်။
"မလုပ်နဲ့ကိုကို ကေအန်ထွက်လိမ့်မယ်၊ နောက်မှလုပ်ပေးမယ်နှော် ကိုကို"
"အင်းပါနောက်တစ်ခါဆိုရင် ကိုကို့ကိုပြန်လုပ်ပေးနှော်"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို"
"ဒါဆိုကိုကိုလုပ်တော့မယ်နှော်"
"အင်း"
ကိုကိုကပက်လက်ကလေးအိပ်နေတဲ့ ကေ့တင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူပြီး ခုလိုက်တော့ ကေ့ဖင်ကအပေါ်ကို မြောက်တက်သွားချိန်မှာ ကိုကိုက ကေ့ပေါင်ကို မတင်လိုက်တယ်။ ကေက အလိုက်တသိ ကြွပေးလိုက်တယ်။ ကေ့ပေါင်ကိုမတင်ပြီးတဲ့အခါ
"ကေ့ခြေချင်းဝတ်ကို လှမ်းဆွဲပေး"
ကေလဲ မိမိခြေချင်းဝတ်နှစ်ဘက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ ထိုအခါကိုကိုက ကေ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး တောင်နေတဲ့လီးကြီးနှင့် ချောအဖုတ်အဝကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။
"ဗျစ် ဗျစ် "
"အာ့!ဖြေးဖြေး ကိုကို"
စောက်ရည်နှင့်ချောနေတဲ့အဖုတ်ထဲကို လီးက အိကနဲဝင်သွားတယ်။ လီးတဝက်လောက်ကျမှ တင်းပြီးနာလာတယ်။
"အရမ်းနာတယ် ကိုကို"
"ကိုကိုဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပါ့မယ်"
"ဟုတ်"
နာလွန်းလို့မျက်နှာရှုံ့မဲ့ပြီးသာပြောလိုက်ရတယ်။
ကိုကိုက လီးကိုဆက်မသွင်းသေးပဲ ပိပိထဲစိမ်ထားပြီး ကေ့နှုတ်ခမ်းကကိုလာနမ်းတယ်။ ပိပိထဲစိမ်ထားတဲ့ လီးကြီးကြောင့် ကေ့မှာ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်။ ကိုကိုက နမ်းတော့ ကေလဲ ပြန်နမ်းတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီး လီးကို မကျွတ်စေဘဲ ကေ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ် စို့ပြန်တယ်။ နို့စို့ပေးတော့ နာကျင်တာတွေတောင် ပျောက်ပြီး ကာမစိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာတော့ ကေလဲ ညည်းမိတယ်။ ကေညည်းသံကြားရပြီး နောက်မှာတော့ ကိုကိုက လီးကိုရှေ့သို့တိုးပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့
"ဖြစ်ဗျစ် ဖောက်"
"အာ့! အိုးးးအာ့လာ့လာ့"
တချက်ဆိုတခက်ေဆိုသလောက် မျက်ရည်များ ကျလောက်အောင်ပင် နာသွားတဲ့ ကေအော်မိလိုက်တယ်။
"အားးကွဲပြဲသွားပြီ အိုး နာလိုက်တာကိုကို"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကေ၊ အမှေးလေးပေါက်သွားတာပါ"
တကယ့်ကိုနာကျင်မှု့ကိုခံစားလိုက်ရတဲ့ ကေသည်းခံနေလိုက်တယ်။ ထိုနောက်တော့ ကိုကိုက တဖတ်ဖတ် မြည်အောင်လိုးတော့တယ်။
"ဖွတ်! ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း"
"အာ့ အိုးးအင်းဟင်းးးဟင်းး"
ကေအဖုတ်ကို လိုးဆောင့်တဲ့ အချိန်ခနလေးအတွင်းမှာပဲ ကေ့စိတ်တွေ ထန်လာတယ်။ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တမျိုးကို ခံစားရပြီး ကေမှာ အော်ညည်းသံလေး ထွက်မိတော့တယ်။ ကိုကိုလီးဒစ်ကားကားကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလိုဖြစ်ပြီး အစေ့ကိုပွတ်ကာ ဆွဲသွားတယ်။ အဝင်အထွက်တိုင်း နာသလို ကောင်းသလိုနဲ့မို့ အရမ်းကို ဖီလ်းဖြစ်ပြီးညည်းမိတော့တယ်။
"ဖွတ်! ဖန်း!ဖန်း !ဖန်း "
"အာ့!အိုး! ရှီးရှီးးးရှီးးး"
ဆီးခုံချင်းရိုက်သံနှင့် ကေရဲ့အော်ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။
"ကေကိုကိုလုပ်ကောင်းရဲ့လား"
"အာ ကိုကို အာ့ရှီးးရှီးး"
"ဖွတ်ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းး"
ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဘက်ကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ကေမှာ ကိုကိုရဲ့ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ခံစားရတော့တယ်။ ကာမအရသာကို ကောင်းလိုက် နာလိုက်ခံစားနေရတယ်။ စိတ်ထဲက တမျိုးဖြစ်လာတာကြောင့် ကိုကို့ကို ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။
"ကေ ပုံစံပြောင်းလိုးရအောင်နှော်"
"အင်းကိုကိုလိုချင်သလိုပြောလေ ကေပြောင်းပေးမယ်"
"ကုန်းပေးနှော် ကေ"
"ဟုတ်ကိုကို''
ကေပက်လက်အိပ်နေရာက ထပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ တကဖင်ကုန်းပေးတာက ပထမဆုံးဆိုတော့ ကိုကိုလိုချင်တဲ့ ပုံစံမရတာကြောင့် ပုံစံကျအောင် ကိုကိုကပဲပြုပြင်ပြီး ကေ့ပိပိဝကိုတေ့ကာ လီးကိုကိုင်သွင်းလိုက်တယ်။
"ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ"
"အာ့!ကိုကို နာတယ်.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"
လီးကိုတဆုံးအထိသွင်းပြီးကေရဲ့ခါးကိုလှမ်းဆွဲပြီး တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးလိုက်တော့တယ်။ ကေရဲ့လုံးကျစ်ကျစ်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီးလိုးတာမို့ ကိုကို့စိတ်တွေထန်နေလို့လားမသိဘူး မြန်မြန်လေးဆောင့်လိုးတော့ ကေ့မှာ ရှေ့ကိုလဲမသွားရအောင် ထိန်းထားရတယ်။ ကျပ်တည်းပိပိလေးကို ကိုကိုရဲ့လီးက ထိုးခွဲပြီးဝင်လာတယ်။
"ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းဖန်းး"
"အာ့အိုးးရှီးးရှီးးး"
ပုံစံပြောင်းပြီး လျော့သွားတဲ့ကာမစိတ်က ကေ့ကို တဖန်ပြန်တက်လာစေတယ်။ ဒီအကြိမ်ကတော့ ဝင်ချက်တိုင်းထိစေတယ်။ သားအိမ်နားအထိကို ရောက်နေတာကြောင့် ပိုပြီးအရပ်ပုတဲ့ ကေအတွက် အောင့်လာတယ်။
"ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းး"
"အာ့ရှီးးရှီးးးအိုးး နာတယ် ကိုကို"
ကိုကိုကလဲအပျိုစစ်စစ်လေးကေ့ကိုကို အပီအပြင်လိုးရတာကြောင့် ကြပ်ထုပ်နေတာမို့ ချော့လိုးတယ်ဆိုပေမယ့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေတာကြောင့်
"ကိုကိုပြီးတော့မယ် ကေ"
"ဖွတ် ဖန်း ဖန်းးဘွတ် ဘွတ် ဖန်း"
"အာ့ရှီးးရှီးးးအားပြီးပြီ အိုးး"
ကေလဲကာမဆက်ဆံဖူးတာ ဒီတကြိမ်ထဲဆို ဆိုသလောက် အရသာထူးထူးဆန်းဆန်းကို ခံစားလိုက်ပြီး ပိပိထဲကအရည်တွေ စိမ့်ထွက်သွားသလို ခံစားရတယ်။ တကိုယ်လုံးလည်း တုန်ယင်ကာဆင်းသွားပြီး ပါးစပ်ထဲက အီးကနဲ အသံထွက်သွားတော့တယ်။
ပူနွေးနွေးသုတ်တွေ ကေအဖုတ်ထဲဝင်လာတော့ ကိုကို့လီးက သုတ်ရည်တွေဝင်သွားမှန်းသိတော့ လန့်သွားမိတယ်။ ကေလဲ မောပန်းသလိုဖြစ်ပြီး အားကုန်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး ကုတင်ပေါ်မှောက်ကျကာ ခနမှိန်းနေပေမယ့် ကိုကိုကတော့ အမောဖြေပြီး ကေ့ကို ဖက်ထားတယ်လေ။
"ကေ ကောင်းလား"
ကေကောင်းတယ်လို့တော့ မဖြေရဲပါဘူး။ နောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်မှာလဲ စိုးရိမ်တယ်။ ပိပိလေးက ကြိမ်းစပ်နာကျင်နေတာကြောင့်
"အရမ်းနာတယ် ကိုကို၊ ကြိမ်းစပ်နေတာပဲ ကေ့ဟာလေးတော့ ကွဲပြဲသွားပြီလား မသိတော့ဘူး"
"မကွဲပါဘူး ကေရယ်၊ အပျိုစစ်စစ်လေးမို့ ပထမအကြိမ်က ဒီလိုပဲတဲ့၊ နောက်အကြိမ်ဆိုရင် နာတာပျောက်ပြီး ဖီးလ်တွေရှိတော့မှာ"
"နောက်တကြိမ်မလုပ်ရဲတော့ဘူး၊ ခုတောင် အရမ်းနာနေပြီ"
"အင်း ခုနောက်ထပ်မလုပ်တော့ဘူးလေ၊ နောက်တပတ်လောက်မှလုပ်မှာ"
"မလာတော့ဘူးကွာ"
"ကေကလဲကွာ"
"ကေဗိုက်ကြီးရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ ဖေဖေသတ်လိမ့်မယ်"
"ကေဗိုက်မကြီးအောင် ကိုကိုဆေးတိုက်မှာပေါ့"
"အဲဆေးတွေက ကြာရင်မကောင်းဘူးပြောကြတယ် ကိုကို"
"ဥပါဒ်မရှိလိုထုတ်ထားတဲ့ဆေးတွေပါ ကေရာ"
"အင်းပါ ကိုကို"
ထို့နေ့က ကေ့ကိုဆေးတိုက်ပြီး ကေအိမ်ပြန်ခဲ့တယ်၊ ပိပိတစ်ခုလုံးကြိမ်းစပ်နေပြီး ဟန်မပျက်အောင် မနဲထိန်းနေရတယ်။ အိမ်ကရိပ်မိမှာတော့ ကေကြောက်တယ်တယ်လေ။ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက် ဒဏ်ခံလိုက်ရပြီးနောက်မှာတော့ သက်သာသွားတယ်။ ကိုကိုနဲ့လိင်ဆက်ဆံမှု မလုပ်ရဲလောက်အောင် ကြောက်သွားပေမယ့် ကိုကိုနဲ့တွေ့တော့လည်း ရင်ခုန်မိပြန်တယ်။ ကိုကိုရဲ့လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် ကာမစိတ်က တဖန်ဖြစ်လာပြန်ရော။
ဒီလိုနဲ့နောက်တကြိမ် ကိုကိုနဲ့ဟိုတယ်ကို လိုက်မိပြန်တယ်။ ဒုတိယအကြိမ်မှာတော့ ပထမကြိမ်တုန်းကလို ျကြာက်ရွံခြင်းမရှိတော့ပဲ ပိုမိုရဲတင်းသလိုဖြစ်လာပြီး ကေကကိုကို့လီးကြီးကို ငုံစုပ်တတ်ခဲ့တယ်။ ကိုကို့ရဲ့စုပ်ယက်မှုမှာလဲ သာယာတတ်ခဲ့ပြီ။ ပုံစံမျိုးစုံအောင်လဲ လုပ်တတ်လာခဲ့တယ်။ ကိုကိုကလည်း ကေ့ကို မတ်တပ်ရပ်ပြီး အောက်မှပင့်တင်ကာလိုးခြင်း
ကေအား အပေါ်မှနေစေပြီး လိုးခိုင်းခြင်းစသည့် အကွက်များဖြင့်စုံစိနေအောင် လိုးပေးလိုက်သည်။
ဒုတိယအကြိမ်မှသည် ရည်စားသက်တမ်း တနှစ်ကျော်လာသည်အထိ တလတကြိမ် အနည်းဆုံး ကာမဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ ကျောင်းလစ်ပြီးအပြင်ကို ခနခနထွက်သဖြင့် ကေမိဘများက သံသယ ဝင်လာသည်။ ကေအား ကျောင်းအထိ လိုက်လံကြည့်ရှူ့တတ်လာသည်။ ထိုအခါ ကေတို့သမီးရည်းစားက အပြင်မထွက်ပဲ ကျောင်းမှာပဲ ကျောင်းတက်နေရသည်။
များမကြာမှီမှာပင် ကိုကိုတစ်ယောက် သူလိုသည်ကို မရ၍ စိတ်ဆိုးလာသည်။ ကေအမျိုးမျိုးတောင်းပန်သည့် ကြားမှပင် ကိုကိုတစ်ယောက် ကေဆီအလာကြဲသလို ခြေလှမ်းတို့ တခြားတစ်ယောက်ဆီလှမ်းတော့သည်။ ကိုကိုကျော်စွာတစ်တစ်ယောက် အခြားသော မိန်းကလေးနှင့်ပေါ်တင်တွဲလာသည်နှင့် ထိပ်တိုးရာ
"ကိုကို ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ကိုကို"
"ကေ ငါ့ကိုဖြတ်လိုက်တော့၊ နင့်နဲ့ငါ ဘာမှပတ်သက်စရာ မလိုတော့ဘူး"
"ဘယ်လိုကိုကို ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ ပြတ်လို့ရလို့လား"
"ဘာလို့မရ ရမှာလဲ၊ ငါလဲ ငါတကယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့ တွေ့နေပြီ၊ သူနဲ့ပဲလက်ထပ်မှာ၊ ငါ့မိဘတွေလဲ သဘောတူတယ်"
"ဘာ ! နင်နှမချင်း ကိုယ်ချင်းမစာဘူး"
"ဘာလဲဟာ နင်လဲစိတ်ပါလို့ဖြစ်တာ နင်သဘောမတူရင် ငါဘာမှလုပ်လို့မရတာပဲ"
"ဘာပြောတယ် နင် နင် သိပ်ရက်စက်တာပဲ"
ပြောရင်း ကျော်စွာတစ်ယောက် ထွက်သွားလေတော့သည်။ ဖုန်းအကြိမ်ကြိမ်ဆက်သော်လည်း မရသဖြင့် ကေမှာကိုကျော်စွာအား စိတ်နာပြီး ကျန်ခဲ့တော့သည်။ စိတ်နာသော်လည်း အရှက်နဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကိုငဲ့ရ၍ တုန့်ပြန်ခြင်းမှာ မတတ်နိုင်ခဲ့ပေ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက် ပထမဆုံးအချစ်မှာ ကေတစ်ယောက် ကျဆုံးခဲ့ရသည်။ နောက်ထပ်ချစ်ရမည့်သူကိုပင် တွေ့နိုင်တော့မည်ဟုပင် မထင်ခဲ့ပေ။
ကေတစ်ယောက် ကျောင်းပြီးသည်အထိ
နောက်ထပ်ချစ်သူမထားတော့ပေ။ သို့သော် ကျောင်းပြီးသောအခါတွင်မူ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ဆုံတွေ့ခဲ့သည်။ သူသည်ကား ကေ၏အိမ်ဦးသခင် ဖြစ်လာမည့်သူပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသူကား ကျော်သူရဖြစ်ပြီး ကေ့မိဘများကပင် သဘောကျရသူဖြစ်သည်။ သို့သော် အတင်းအကြပ်စီမံခြင်းတော့ မရှိပေ။
ကိုကျော်သူရကလည်း ကေ့ကိုချစ်ရေးဆိုသည်။ ကိုကျော်သူရသည် အနေအေးသော်လည်း ကေ့အတွက်ကိုတော့ ဦးစားပေး အလေးထားသည်။ ကေမျက်နှာညိုသည်ကိုပင် သည်းသည်းလှုပ်သည်။ ကေလိုအပ်ချက်မှန်သမျှ ကိုကျော်သူရက ချက်ချင်းပင် ဆောင်ရွက်ပေးသည်။ သို့သော် ကေက ကိုကျော်သူရကို အဖြေမပေးပဲစောင့်ကြည့်ခဲ့သည်။ ကျော်သူရကလည်း ဇွဲကောင်းလွန်းသည်။
ကျော်သူရက ကေ့အပေါ် အမှန်တကယ်ချစ်မှန်း ကေသိသည်။တဖြေးဖြေးနဲ့ကျော်သူရက ကေ့ရင်ထဲနေရာဝင်ယူလာသည်။ ကေကျော်သူရကို တကယ်ချစ်သွားတော့သည်။ တကယ်ချစ်မိသောအခါ စိတ်မကောင်းလည်း ဖြစ်မိသည်။ နောက်တော့ မိမိချစ်ရသူအတွက် အဖြေပေးလိုက်သည်။ သို့ရာတွင် လက်ထပ်ရန်ပြောသောအခါ ကေတစ်ယောက် အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြတော့သည်။
"ကေကိုကိုတို့လက်ထပ်ကြမယ်လေကွာ၊ အချိန်မဆွဲနဲ့တော့ကေ"
"ဘာလို့လဲ ကိုကိုကျော်ရယ်၊ကေက လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်သေးလို့ပါ"
"ကေဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲတော့ ကိုကိုမတွေးတတ်တော့ဘူး၊ ကိုကိုကတော့ ကေ့ကိုချစ်လွန်းတော့ မိဘတွေကိုဖွင့်ပြောပြီး တောင်းရမ်းချင်နေပြီ၊ ကေလက်မထပ်ချင်တာ ကိုကို့ကိုတကယ်မချစ်လို့လားလို့တောင် ထင်နေပြီ"
"ကေကိုကိုကျော့်ကို တကယ်ချစ်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့်..."
"ကေ လက်မထပ်ချင်လောက်တဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်တစ်ခုအဖြစ် လက်မခံနိုင်လောက်တဲ့ အပြစ်ကိုကိုကျော်မှာ ရှိနေလို့လားကေ"
"ခက်တယ် ကိုကိုကျော်ရယ်၊ ကေ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး"
"ပြောပါကေ၊ ကိုကို့ကျော်မှာ အပြစ်ရှိရင် ကိုကိုကျော်ပြင်မှာပါ"
ဒီတစ်ခါတော့ ကေဆုံးဖြတ်မှရတော့မည်။ မိမိက မပြောပဲ ကိုကိုကျော်သူ့မိဘများကို ဖွင့်ပြောပြီး လာရောက်တောင်းရမ်းယူမည်ဆိုလျှင် ကေမိဘများက လက်ခံမည်ကို ကေသိနှင့်နေသည်။ ထိုအခါ ကေလည်း ငြင်း၍ရတော့မည် မဟုတ်ပေ။ ဤသို့ဆိုလျှင် ကေသည် ကိုကိုကျော်အား လိမ်ညာလက်ထပ်သူဖြစ်ပြီး လက်ထပ်သည့်နေ့တွင်ပင် မိမိအပျိုစင်မဟုတ်သည် ကိုကိုကိုကျော်သိပြီး မိမိအားရွံရှာနိုင်သည်။ အခန့်မသင့်လျှင် အိမ်ထောင်ပင်ပျက်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာ ပြောလိုက်ချင်သည်။ မိမိချစ်ရသောသူကို လိမ်ညာ၍ လက်မထပ်ချင်ပါ။ မိမိအကြောင်းကိုသာပြောပြပြီး ကိုကိုကျော်၏ အဆုံးအဖြတ်ကိုသာ ခံယူတော့မည်ဟု တွေးပြီး
"ကိုကို့မှာ အပြစ်မရှိပါဘူး၊အပြစ်ရှိတာက ကေပါ ကိုကို"
"ကေမှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲကေ"
"ကိုကိုကျော် သေချာနားထောင်နှော် ပြီးမှ ကိုကိုကျော်စိတ်တိုင်းကျ ဆုံးဖြတ်ပါ။ ချက်ချင်းလဲ ဆုံးဖြတ်စရာမလိုသလို၊ ကိုကိုကျော် ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း ကေကနားထောင်မှာပါ"
"ကောင်းပြီလေကေ ပြောပါ"
"ကေက အပျိုစင်မဟုတ်ဘူးကိုကို ကေမှာ အရင်က ချစ်သူရှိခဲ့ဖူးတယ်"
"အော်"
"ကိုကို ကေ့ကိုလက်ထပ်ဖို့ စိတ်ပျက်သွားပြီ မဟုတ်လား"
"ဘာလို့စိတ်ပျက်ရမှာလဲ"
"ကိုကို ကေက ကိုကို့ကိုအချစ်စမ်းနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ အမှန်အတိုင်းပြောတာပါ၊ ကိုကိုစိတ်ပျက်သွားရင် နောက်ဆုတ်နိုင်ပါတယ်၊ ကေ စောဒကမတက်ပါဘူး"
"မဟုတ်ဘူးကေ၊ ကေ့ကို ကိုကိုလက်ထပ်မှာပါ"
"သေချာစဉ်းစားပါ ကိုကိုကျော်၊ အလျင်တလို မဆုံးဖြတ်ပါနှင့်၊ လက်ထပ်ပြီးမှသာ ကိုကိုကျော်ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရင် ကေဘယ်လိုမှ ရင်ဆိုင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး၊ အခုလိုအရဲစွန့်ပြီး အရှက်ကိုမငဲ့ဘဲပြောရတာလဲ ကေက လိပ်ပြာမလုံလို့ပါ"
"ကေရယ် လူဆိုတာမှားတတ်တယ်၊ မမှားသော ရှေ့နေ၊ မသေသော ဆေးသမားဆိုတာ မရှိဘူး၊ ငယ်ရွယ်တဲ့အချိန်မှာ အချစ်ကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တဏှာကြောင့် မှားတတ်ကြတယ်၊ ဒါကို နားလည်နိုင်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ ဒါကိုကိုးကွယ်တဲ့ အထဲမှာ ကိုကိုမပါဘူး၊ နောက်ဆုံးတစ်ခုပြောမယ် ကိုကိုအရှက်ပြေပြောနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ ကေက တရားဝင်ယောက်ျားရှိတဲ့သူ မဟုတ်ဘူး၊ ကိုကိုကေ့ကို လက်ထပ်မှာပါ၊ ဒါလေးတစ်ခုကြောင့် ကိုကို ချစ်ခြင်းတွေဝေးကွာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး"
ကေက ကိုကိုကျော်ရင်ခွင်ကျယ်ကိုဝင်ပြီး ပေးဖက်လိုက်သလို ကိုကိုကျော်ကလည်း ကြင်နာယုယစွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။
"ကေ ကိုကို့ကိုလက်ထပ်မှာလား"
"အင်း"
အဖြေပေးပြီးခြောက်လခန့်အကြာတွင် လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်းမင်္ဂလာကို မိဘများက ဆောင်ရွက်ပေးကြတော့သည်။ ကေတွေးမိသည်က မင်္ဂလာဦးည.......။
"ဒေါက်..ဒေါက် ..ဒေါက်"
"ကေရေ ..."
အခန်းတံခါးခေါက်ပြီးကေ့ကိုခေါ်သံကြားလိုက်ရသည်။ တံခါးဆီသွားရင်
"လာပြီ ကိုကိုကျော်"
ညဆယ်နာရီကျော်အထိ ကိုကျော်သူရ သူငယ်ချင်းများနှင့် သောက်စားပြီး ပြန်လာသည်။ သို့သော် အများကြီးသောက်လာပုံမရ အရက်နံ့သာ ရနေသည်။
"ကေက အရမ်းလှနေပါလားကေ"
"ဟင် ဘယ်မှာ လှလို့လဲ"
ကေရှက်မိတယ်။ ညအိပ်ရင်ပေါ့ပေါ့ ပါးပါးအိပ်လို့ရအောင် ဂါဝန်ပဲအမြဲဝတ်ခဲ့တာ၊ ကိုကိုကျောပြောမှ ဂါဝန်ကို သတိထားမိတယ်။ သူက အရမ်းပါးသလို လည်ပင်းကလဲ ဟိုက်နေတယ်။ မလုံမလဲဖြစ်မိတာကြောင့် စကားလမ်းကြောင်း လွှဲလိုက်သည်။
"အရမ်းများမူးနေလားဟင်"
"မမူးပါဘူးကရေဲ့"
"အများကြီးသောက်လာမှာစိုးလို့"
"ဘာလို့အများကြီးသောက်ရမှာလဲ ကေရယ်၊ ဒီနေ့က ကေ့နှင့်ကိုကိုကျော်တို့ရဲ့ မင်္ဂလာဦးညလေ"
"ညစာစားဦးမလား ကိုကိုကျော်"
"ဘာမှမစားပါဘူးကေရယ်၊ ဗိုက်တင်းပြီး လေးနေမှာစိုးလို့"
"ဟုတ်ကိုကိုကျော်ရေချိုးရင် ချိုးလိုက်လေ"
"အင်း ရေတော့ ချိုးလိုက်ဦးမယ်"
ကိုကိုကျော်တစ်ယောက် ရေချိုးခန်းဝင်ချိန်မှာ ကေတစ်ယောက် ရင်ခုန်သလို ထိတ်လန့်နေမိတယ်။ ရေချိုးခန်းမှ ကိုကိုကျော်သဘက်ပတ်၍ ထွက်လာရာ
"ကိုကို ဒီမှာနှော်အဝတ်တွေ"
"အေးပါကေ"
ညဝတ်အိပ်သောအဝတ်တွေကိုကို ကျော်လှဲလှယ်ဝတ်နေစဉ် ကေမျက်နှာလွှဲနေလိုက်သည်။
"ကေ"
"ဟင်"
ကိုကိုကျော့်ခေါ်သံကြောင့် ရင်ထဲစိုးရိမ်စိတ်ဝင်နေတဲ့ ကေ့ရင်ထဲထိတ်ကနဲဖြစ်သွားသည်။
"အိပ်ကြမယ်လေ ကေ"
"ဟုတ် ဟုတ်ကိုကိုကျော်"
ကေကုတင်ပေါ်တက်လိုက်တော့ ကိုကိုကျော်လဲ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး လှဲချလိုက်ရင်း ကေ့ကိုဖက်ထားသည်။
"ကေ ကိုကိုကျော်လေကေ့ကို တကယ်ပိုင်ဆိုင်သွားပြီနှော်"
"မင်္ဂလာတောင်ဆောင်ပြီးပြီပဲ ကိုကိုကျော်ရယ်"
"အင်း ဒါကတော့ ကိုကိုကျော့်ဘဝမှာ တန်ဘိုးအရှိဆုံး အရာတစ်ခုကို ရလိုက်တာပဲကေ"
"ကိုကိုကျော်တို့ယောက်ျားလေးတွေက မရခင် ဖျာလိုလိပ်ခေါင်းပေါ်တင်ပြီး ရမှဖျာလိုနင်းချေတာမျိုး လုပ်တတ်ကြတယ်ဆို"
"ကိုကိုကျော်က အဲဒီလိုလူမျိုးမဟုတ်ရပါဘူး ကေရယ်"
"နောက်မှအပြစ်ရှိတယ်ဆိုပြီး အပြစ်တွေရှာပြီး စိမ်းကားဖို့တော့မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကိုကျော်"
"ကေကိုကိုကျော်ကကေ့ကိုအရမ်းချစ်တာ၊ ကေကရော ကိုကိုကျော်ကို ကိုကိုကျော်ချစ်သလောက် ပြန်ချစ်ဖို့ပဲ မျှော်လင့်နေတာ"
"အရမ်းချစ်လို့လဲ လက်ထပ်ခဲ့တာပဲ ကိုကိုကျော်ရယ်''
ကိုကိုကျော်က ကေ့ရဲ့ပါးပြင်ကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးနောက် ကေ့နှုတ်ခမ်းလေးအား ငုံစုပ်လိုက်သည်။ လင်မယားအရာမြောက်ပြီး မင်္ဂလာဦးညမှာပဲ လိုးတော့မည်ကိုသိနေတဲ့ ကေမှာကိုကိုကျော့်အပြောနဲ့ အကြင်နာများကြောင့် ကာမဆက်ဆံဖူးတဲ့မိန်းကလေးဖြစ်နေတဲ့အတွက် ပိပိမှာစိုစိပြီးလာတော့တယ်။ ကိုကိုကျော်က ကေကို မျက်နှာဆိုင်ချင်းဆိုင်ဖြစ်စေရန် ဖက်ကာဆွဲယူလိုက်သည်။
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်လာမှ ကိုကိုကျော့်လီးကြီးက ကေ့ဗိုက်ကိုထောက်နေသလိုဖြစ်နေပြီး ကေလည်း နည်းရှက်ရွံ့သွားမိရပြန်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်တဲ့အခါ ကေ့နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းစုပ်တော့တယ်။ အစကတော့ ကြောက်လန့်ပြီး ရှောင်မလိုလုပ်ပေမယ့် နှုတ်ခမ်းချင်းထိသောအခါမှာတော့ ကာမနတ်၏ ဖမ်းစားခြင်းကို ကေခံလိုက်ရပါပြီ။ အနမ်းကျွမ်းကျင်လှတဲ့ ကိုကိုကျော်ကြောင့် ကေလဲတုန့်ပြန်နမ်းမိတယ်။
ကိုကိုကျော်ရဲ့အနမ်းတွေက ရဲဆေးတင်ထားသော အရက်ကြောင့်လားမသိပါ။ ကြောက်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ပြင်းထန်တယ်။ ရမက်တွေနဲ့မို့ ကေ့တကိုယ်လုံးလဲ ကိုကိုကျော်ရဲ့ ပွတ်သတ်ပေးမှုတွေကြောင့် ကြက်သီးနွေးဖုတွေပါ ထလာရသလို ကာမစိတ်တွေလဲ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး ပိပိထဲအရည်တွေ စိုလာခဲ့တယ်။ ဂါဝန်ကိုမတင်ပြီး လက်က ဘော်လီချိတ်ဆီ ရောက်လာကာ ချိတ်ကိုဖြုတ်သွားပြန်တယ်။ နောက်တော့ဂါဝန်ကိုပါ အပေါ်ထိလှန်ကာ ပြူးပြီးဖွံ့ထွားလှတဲ့ ကေ့ရဲ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့တော့တယ်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"အာ့! အိုး ကိုကိုရယ် အင်းဟင်းဟင်း"
နို့စို့ခံဖူးပေမယ့် နို့စို့မခံရတာကြာပြီဆိုတော့ နာသလို ကျင်သလိုဖြစ်ပေမယ့် တကယ်တမ်းကျတော့ ကေစိတ်တွေထလာခဲ့တာပါ။ ဘယ်ညာ လှည့်စို့ပြီးနောက်မှာတော့ ကေပိပိလဲစိုရွှဲနေပြီလေ။ ကိုကိုကျော်က ကေ့ပေါင်သားတွေကို ပွတ်သပ်ပြီး ကေပိပိကို လာပွတ်ချိန်မှာတော့ ကြက်သီးနွေးဖုတွေထကာ ပိပိထဲကအရည်က ပေါင်ခြံထဲစီးဆင်းသွားရပြန်တယ်။ ပိပိကို လာပွတ်ပြန်တယ်။
"အာ့! အင်းးဟင်းးကိုကို"
နှုတ်ကလည်းမငြင်းဆန်ချင်သလို ခန္ဓာကိုယ်က ငြင်းဆန်ဖို့အားမရှိတော့ပါ။ လင်ယောက်ျားနှင့် အပြိုင်သာ ကာမအလိုကို စိတ်က အလိုလိုက်ချင်နေပါပြီလေ။ အကွဲကြောင်းတလျောက် စုံဆန်ပွတ်ပြီး ကာမစေ့ကိုပါ မထိတထိ ပွတ်ပေးလေတော့ ကေ့မှာ နေလို့မရအောင် ကာမစိတ်တွေဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ညည်းတွားမိသည်။
မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ချိန်မှာတော့ ကိုကိုကျော့်မှာ အောက်ပိုင်းအဝတ်အစားတို့ မရှိတော့ချေ။ ကေ့မှာတော့ ကိုကိုကျော်နို့စို့ပေးခြင်းကြောင့် နို့သီးခေါင်းတွေလဲ စူထွက်လာပြီ။ အတင်းကာရော စို့တာမဟုတ်ပေမယ့် အထိအတွေ့တို့ ရှိခဲ့ဖူးခြင်းတို့ကြောင့်ပင် တချက်တချက်မှာ ကော့နေအောင် ခံစားမိရသည်။လနို့စို့ပြီးနောက် ကိုကိုကျော်ရဲ့မျက်နှာက ကေ့ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ပြီးတချက်မျှသာ အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာဖျားနှင့်ကလော်လိုက်ရာ
"အား ကိုကိုမလုပ်နဲ့ကွာ၊ အား ကျွတ် ကျွတ်"
ချစ်လင်ကိုကိုကျော်ကို အားနာမိသည်။ ချစ်သူဟောင်းလိုးခဲ့ဖူးသော အဖုတ်ကို ကိုကိုကျော်က အားရပါးရယက်နေသည်။ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး အော်လိုက်သည်။ ကြက်သီးထပြီး ခါးပါကော့သွားရတယ်။ ချစ်လင်ဖြစ်သူ ကိုကိုကျော်ဘုန်းနိမ့်မှာလဲ စိုးရိမ်သွားပြီး အတင်းပင် ကိုကိုကျော့်လက်ကို ဆွဲယူလိုက်တော့
"မတားနဲ့တော့ ကေ၊ ကေစိတ်အရမ်းလာနေမှ အဆင်ပြေမှာ"
"မလုပ်ပါနှင့်ကိုကိုနှော်၊ တော်ပြီ၊ အရမ်းအားနာလို့"
"အားနာရင်ပြန်လုပ်ပေးပေါ့"
"လုပ်ပေးမှာပေါ့ ကိုကိုရယ်"
ကေကကိုကို့ကျော့်ကို အတင်းလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ ကိုကိုက အလိုက်သင့်ပါပြီး ကေ့ရဲ့အပေါ် တက်လာကာ ကေ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားပြီး ဒူးထောက်လိုက်သည်။ ထိုနောက် ကေ့ပိပိအဝကိုတေ့ပြီး အသာဖိထည့်တော့
"ဗျစ် ဗျစ်ဗြိ"
"အာ့! ကိုဇော် နာတယ်"
အလိုးခံရပြီဆိုတဲ့အသိက ရင်ထဲ လှိုက်ကနဲ ဝင်လာသည်။ အလိုးမခံရတာနှစ်ကြာပြီမို့ အပျိုစင်မဟုတ်သော်လည်း နည်းနည်းတော့ နာသည်။ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်ကြပ်နေသည်။ နာသည်ဟု အော်လိုက်မိ၍ ကိုကို ကျော်အတင်းအကြပ်တော့ မလုပ်ပဲ ကေရဲ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြန်တယ်။ စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်ရသည်မသိ ကိုကိုကျော်အား ဖက်ထားပြီး ပြန်နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ ထိုစဉ်ကိုကို ကျော်က ဆတ်ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ရာ လီးက အိကနဲ တဆုံးဝင်သွားတော့သည်။
ထိုအချိန်တွင် ကိုကိုကျော်က တချက်မျှ ရပ်သလိုဖြစ်ပြီး တွေဝေသွားသလို ဖြစ်သွားသည်ကို ကေမြင်လိုက်သည်။ မိမိအပျိုမစစ်သည်ကိုများ စိတ်ပျက်လေသလားဟုတွေးမိပြီး စိတ်ထဲထင့်သွားသည်။ သို့သော် ကိုကိုကျော်အား မိမိပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြခဲ့ပြီးဖြစ်ရာ ကေအနေနဲ့ လိပ်ပြာလုံသော်ငြား ချစ်သောလင်အတွက်မူ ကေစိတ်မကောင်းပေ။ ထိုအတွေးကြောင့်ပင် ကေတစ်ယောက် စိတ်မသက်မသာဖြစ်သွားရသည်။
"ကေ ဘာတွေးနေတာလဲ"
"ဟင် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကိုကို"
"ဘာမှတွေးမနေနဲ့ကေ ၊ကိုကိုက ကေ့ကို အမြဲချစ်မှာပါ"
"ကေက အားနာတယ်"
"ဟာကြာ..."
ကေမှာစိတိသက်သာရာရသွားသဖြင့် နောက်ထပ်မတွေးတော့ပဲ ကိုကိုကျော်လိုးသည်ကို စိတ်ပါလာခဲ့သည်။
"ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်"
"အာ့! အိုး အင်းဟင်းးဟင်း"
တင်းကျပ်ကျပ်တစ်ဆို့ဆို့အရသာနှင့်အတူ ပိပိအတွင်းသားလှုပ်ရှားလာပြီး အရည်တွေ ပိုထွက်သလိုခံစားရလာတယ်။ တကယ်တမ်းတော့ ကေကခံနိုင်ပါပြီ။ သို့သော် ကိုကိုဆက်မလှုပ်ရှားပဲ ရဲ့နို့တွေကိုပါ ပွတ်သပ်ပေးတဲ့အခါ အလိုလို ညည်းသံပေးမိတယ်။ ညည်းသံထွက်မှ ကိုကိုကျော်က လီးကိုတဖြေးဖြေးနှင့် နှုတ်ယူပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်တော့တယ်။ အစေ့ကိုလဲ ထိသလိုအတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ ကိုကိုကျော့်လီးကြောင့် ပိပိက အရသာတမျိုးကိုပါ ခံစားလိုက်ရသည်။
"ဖွတ်!ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်"
ဆီးခုံချင်းတဖတ်ဖတ်ရိုက်မိနေသလို လီးက တဇွိ ဇွိ တဗျိဗျိ ဝင်နေတော့ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ပြီး ညည်းမိတော့တယ်။ နည်းနည်းမြန်လေ အရသာတွေ့လေ ပိုညည်းမိတော့တယ်။
"ဗျစ်! ဘွတ် !ဖတ်! ဖတ် ဖန်းဖန်းးး"
"အင့်! အိုးးအင်းးဟင်းးဟင်းး"
ဘယ်လိုသဘောကြောင့်ရယ် ကေမသိတော့ ကိုကို့ခါးကိုသာ အတင်းဖက်ထားပြီး နေချင်တော့တယ်။ ခါးကိုလှမ်းဖက်တော့ လိုးတဲ့အရှိန်နှေးချိန်မှာတော့ ကေအား မရတော့ပေ။ ခါးကိုလွှတ်လိုက်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်စေဖို့သာ ခါးကိုလှမ်းဆွဲ ပြန်တွန်းတဲ့အမှုကို မသိစိတ်ထဲက လုပ်ပေးနေမိပြီး ကိုကိုက ပိုမြန်လာသည်နှင့်အမျှ
"ဖွတ် ဖတ် ဗျိ ..ဗျစ်ဖန်းးးဖန်းဖန်း"
"အာ့!ရှီးးရှီးးး အိုးးအားအင်းဟင်းး"
ကြားဖူးနေသောကာမအမှု ပြီးတယ်ဆိုတာကို သတိရလိုက်ပြီး အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတော့တယ်။
"ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်း ဖန်းးဖန်း"
"အားရှီးးရှီးးအိုးးး"
ပိပိအတွင်းလှုပ်ရှားမှု့များနှင့်အတူ ကေမှာ အရည်တွေစီးဆင်းသွားသလို ခံစားလိုက်တယ်။ ဆက်လက်မညည်းနိုင်တော့လောက်အောင် အားအင်ကုန်ခမ်းသလိုဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်သွားရတယ်။ ကိုကိုကတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ရာကေလဲ သူပြီးအောင်လုပ်ပါစေဆိုပြီး လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကေပြီးပြီး ငါးမိနစ်ခန့် ကြာသောအခါမှာတော့ ကိုကို့ဆီက
"အင်းးအားးး ရှီးးးရှီး ဟားးး"
တနှာသံထွက်လာပြီးအတင်းလိုးတော့တယ်။ မကြာပါဘူး၊ ပိပိထဲ ပူနွေးနွေး သုတ်တွေဝင်လာပြီး ကိုကိုကျော်က လီးကိုအဆုံးထိသွင်းပြီးနောက် ကော့ပြီးပန်းထည့်လိုက်ရာ အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တို့ ပြည့်လျှံသွားတော့တယ်။ ထိုနောက်တော့ ကိုကိုကကေ့ဘေးဝင်အိပ်ကာ ကေကိုနမ်းပြီး
"ကေကောင်းရဲ့လား"
"အာ ကိုကိုကလဲ"
"ဘာလဲ ရှက်နေတုန်းပဲလား"
"အင်းပေါ့"
"ခုကိုကိုနဲ့ကေလိုးပြီးပီ၊ တကယ်လင်မယား ဖြစ်သွားပြီလေ"
"အာ ကိုကိုကလဲ နားရှက်စရာတွေ"
"ရှက်စရာမလိုပါဘူး ကေရယ်၊ နောက်ထပ်လဲ လိုးအုံးမှာ"
"နောက်ကြိုက်တဲ့အချိန်လုပ်လို့ရတာပဲ ကိုကိုရယ်၊ ခုတော့ ကေလဲကြိမ်းစပ်နေပြီ၊ မနက်ကျ လမ်းမလျောက်နိုင်ရင် ရှက်စရာကြီး ဒီနေ့တော့ ကိုကိုလဲ မောနေပြီမဟုတ်လား အိပ်ကြရအောင်နှော်"
"အင်းပါ ကေ"
ထို့နောက်တော့ကေ့အားဖက်ကာ
အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ကေမှာသာ ချက်ချင်းအိပ်မပျော်နိုင်၊ ကိုကိုကိုကြည့်ပြီး သနားပြီး စိတ်မကောင်းပေ။ မိမိတွင်လည်း အပြစ်မကင်းဟု ဆိုကာ စိတ်ဆင်းရဲရသည်။ မိမိ၏ ထိုအပြစ်ကြောင့်ပင် အိမ်ထောင်သက်ကြာလေ ကိုကိုကျော်အား စိတ်မချဖြစ်ပြီး သံသယဝင်ကာ အိမ်ထောင်ရေး၌ အဖုအထစ်တို့ဖြစ်ရသည်။
ယောက်ျားတို့မည်သည်မှာလည်း မိမိ၏ ဇနီးသည်အား ခြောက်ပစ်၀ကင်းသဲလဲစင်သာ လိုချင်ကြသည် မဟုတ်လား။ ၎င်းယောက်ျားတို့သာလျှင် လူပျိုစစ်ချင်မှစစ်မည်၊ ဇနီးမယားတို့ကိုကား အပျိုစစ်မှ လိုချင်တတ်ကြသည်။ ၎င်းတို့ဖောက်ပြန်ကြသည့် အခါတွင် မူဇနီးသည်၏ အပျိုမစစ်မှုကို ယိုးမယ်ဖွဲ့ပြီး အပြစ်ပုံချကာ အနိုင်ယူတတ်သည်ဖြစ်၍ တနေ့နေ့တချိန်ချိန်တွင် ကိုကိုသည် ကေ့အား ထိုအပြစ်တစ်ခုကို ယိုးမယ်ဖွဲ့ပြီးအနိုင်ယူမည် ကိုတွေး၍ အမြဲစိတ်ဆင်းရဲရတော့သည်။
ပြီးပါပြီ
No comments:
Post a Comment